andımız

kimse kusura bakmasın.
özgür bir ülkede çocuklara dahi dayatma yapılırsa bu haksızlıktır başka bir şey değildir.
eğer özgü ülkeysek tabi.
öyle geri getirilmesi falan konusuna gelirsek de benim çocuğum okusun istemem. içindeki kelimeler insanın benliğiyle dalga geçiyor.
okumak isteyen evde çocuklarını toplayıp her sabah okusun.
kimse bu ülkeyi sevmediğimi çıkarmasın bundan burada doğdum burayı çok seviyorum ama burada her türden insan varsa dayatmalar olmamalı.

türk'üm demekten kıvanç duyanların yeminidir. 1933 yılında dönemin maarif vekili reşit galip tarafından yazılmıştır. 80 yıl boyunca öğrencilerin dillerinde, gönüllerinde söylenmiş; 2013 yılında ise saçma bir kararla kaldırılmıştır.

öğrencilik hayatım boyunca bu yemini ettiğim için gurur duyuyorum, türk olduğum için gurur duyuyorum. ne mutlu türküm diyene!

faşistlik bahanesi ile kaldırılandır. halbuki türk olmak sadece bir ırka mensup olmaktan öte, kendisine biçilen kefeni yırtıp atan halkı temsil etmektir. kendi faşistliklerini göremeyenlerin düşman olduğudur.

ne mutlu türk'üm diyemeyenler, ne mutlu saksocuyum diye anırmak üzere.

hatırladıkça, sen türk'üm deme ulan ayı! demek istediğimdir.

akp içinde "türk" ifadesi geçiyor diye kaldırmıştı.

bugün kendisine milliyetçi diyen mhp, bunu yapanlar ile ortak.
bugün kendisine ülkücüyüm diyenler, chp'ye laf yetiştirirken, bunu yapan akp'nin altında hizmet ediyorlar.
bugün kendisine akp'li diyenler, chp rörör türk rrörörö diye atıp tutarken, bunu yapan akp'ye tek bir ses çıkarmıyor.

ey büyük atatürk!
açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.

evet, akp sayesinde artık bu sözler söylenmiyor. mhp de bundan epey mutlu.

yıllarca zorla okuttular. hiçbir işe yaramayan sözler.

(bkz: lafla peynir gemisi yürümez)

türküm cümlesinden sonra doğruyum geliyordu. iktidardakiler bunun ağırlığını kaldırılmadılar. o yüzden kaldırdılar. hakkım bir türk olarak bu arapçılara helal değil.

kuçular fazla zorlamayın... "varlığım türk varlığına armağan olsun" sözü hiç kimseye zorla söyletilemez, gerisi terane.

vaktiyle japoncaya çevirmiştim. kaybettim şimdi ama bir kez daha çevirebilirim ayaküstü.

1933'te reşit galip tarafından yazılan, akp'nin 2013 kürt açılımı olan çözüm(!) süreci ihanetinde kaldırılan türk'ün ulusal andı. her ne kadar andımız, bazı kanı ve soyu bozuklara batsa da bizim gibi başbuğ atatürk'ün izindeki seküler türk milliyetçileri için bir gurur ve şeref kaynağıydı. umarım andımız bir gün geri gelir.
türklük ve atatürk düşmanı olan araptapar islamcılara, milliyetsiz liberallere, bölücü kürtçülere inat
türk'üm, doğruyum, çalışkanım
ilkem; küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
ey büyük atatürk; açtığın yolda gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim, ne mutlu türk'üm diyene!.
reşit galip tarafından kaleme alınan, 1933-2013 yılları arasında okullarda okutulan andımız

ilk okulda okunan, zeval ve rezil kişiliklere battığı için yasaklanan kültürel değerleri temel eğitim seviyesindeki ilk adım idi...
açılıp saçılıp memeleketi talana açıp hendeklerde fidan gibi gençler ziyan olurken ağzını acmaya erinen zavallilari en rahatsız eden yemin metni..
andimiz geri getirilsin...

okuyan son nesilim. kaldırıldığı dönem kaldırılmasını çok manasız bulmuştum, çünkü tarih derslerinde kat kat fazlasını zaten öğreniyorduk. sınavlarımızdaki bazı sorular çok daha radikal cevaplar gerektiriyordu ve bu cevapları yazmaktan da kimse gocunmuyordu. çünkü niye gocunalım ki? vatan bizim, millet bizim. tarihimizde "bebem anasız büyür de vatansız büyümez" diyen bir kadın varken "varlığım türk varlığına armağan olsun" demek neden bir türkiye cumhuriyeti vatandaşını rahatsız etsin ki, diye düşünmüştüm. büyüyünce fark ettim ki rahatsız olan türkiye cumhuriyeti vatandaşları değilmiş. rahatsız olan kürtler, lazlar, çerkesler de değilmiş. atatürk'ün ve silah arkadaşlarının büyük olduğunu kabul edemeyenlermiş.

a, ne oldu? andımız kaldırıldı. ne değişti? yağmurda çamurda okulun bahçesinde toplanıp hep birlikte okunan metin yok artık. ama bu türkiye cumhuriyetinde yaşayan herhangi bir vatandaşın varlığını türk varlığına armağan etmesi gerçeğini değiştirmedi ki... hâlâ atatürk büyük bir devlet adamı ve bu ülkenin kurucusu, ilk ve kadim cumhurbaşkanı. diğerleri gelecek geçecek ama o ve silah arkadaşları hep kalacaklar. anayasanın ilk dört maddesinin altına imza atan adamları değiştiremezsiniz ki.

fakat ahtım var, bir gün çocuğum olursa çatır çatır ezberletip okutturacağım. böyle cumhuriyet bayramında, zafer bayramında anıtkabir'e götürüp o kocaman bayrağın altında o andı okutacağım. kaldırmışmışlar. benim ezberimde, nereye kaldırıyorsunuz?

rahatsız olmak için emperyalist uşağı, vatan haini filan olmak gerekir diye düşünüyorum...

türk kelimesinden rahatsız olanı hamam böceği ezer gibi ezeceksin...

o yüzden bozkurt ümit!

salakça bir şeydir. küçükken de sevmezdim.
bir fikri insanlara kabul ettirmenin 2 yolu vardır.
1. o fikri insanlara sevdirirsin
2. o fikri hergün ona hatırlatırsın ve alışmasını sağlarsın.
bizimki 2. seçenek oldu. 5 yıl boyunca ezberden okuduk ama severek değil, mecbur olduğumuz için. zorla yani.
söylediklerim andımızın içeriği hakkında değil, bize dikte ettirilme yöntemi hakkında.
siz malsınız, 3-5 seferle anlamazsınız. size 5 sene boyunca her sabah okuyun ki anlayabilesiniz.
ben asla okumazdım. hatta istiklal marşını bile okumazdım. bu bile bir çeşit dikte ettirme yöntemidir.
halbuki sevdirmeyi deneseler biz zaten ezberleriz.

varlığı varlık amacına yokluğu da yokluk amacına hizmet edemediği için nereden baksan başarısız bir girişim ve yokoluşum

bilhassa 72 milletin yaşadığı ( özellikle osmanlı'nın dağılmasıyla birlikte dışarıdan gelen göçlerle) bir coğrafyada ırka dayalı bir halk tanımlamak tamamen emperyalizme uşaklıktır.

aha burnunun dibinde " bip" arz-ı mev'ud. kürtlerin yoğun yaşadığı 22 şehrin arz- ı mevud'un içinde ve haritası da israyil meclisinde asılı. de buyur burdan yak! 1000 yıldır beraber yaşadığın kürd' e türk'üm dedirt. kim kazanacak sence? hiç yok yüzünden kürtleri kendimize düşman ettik ve israyil'in yerine resmen kürtlerle savaşıyoruz.

türk'üm; açım, yoksulum, işsizim, batı'ya köle ve pazarım. işe girmek için torpil yaparım. işimin hakkını vermem, çürük evler yaparım. o evler de depremde vatandaşın başına geçer, işimin hakkını vermem, gıdaya hile ve zehir katarım. kendimden olmayanı önemsemem. fabrika atıksularını nehre katarım. termik santrala filtre takmam. batı üretir, ben taklit ederim. 10 yılda yaratılan 15 milyon işsizle alaman'a yalvarırım. gelişmeyi ve ilerlemeyi; tarihime, dinime sövmek, kadeh kaldırıp kızlı erkekli dans etmek sanırım. türkiye gerçekleri. siz kime maval satıyorsunuz? kimsenin kimseye inancı kalmamış. bu işler nutuk çekme ile olmuyor. doğru bir eğitim, eşitlik ve adaletle oluyor.

entrylere bak hele.

ben atatürkçüyüm ama eh yani dikte falan ediyolaaa. ay götüm. okuma lan.

andı ne lan

her sabah okudugumuz:

"türküm, doğruyum, çalışkanım.
yasam: küçükleri korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
ülküm: yükselmek, ileri gitmektir.
varlığım türk varlığına armağan olsun."