ankara'nın en kötü yanı

türkiye'de olması. ah besim reis ah...

bensiz olması. bitecek bu kötülük meselesi heyatım.

yoktur. insanları candır. onca zaman kaldım tek kötü bir şey yaşamadım. anılarımda hep güzel kalacak şehir.

yoktur öyle bir şey. ankara'nın her şeyi çok güzel.

ayazı

gidersin özletir dönersin iki günde bıktırır. nasıl bi laneti var çözemedim.

en son 3 yıl önce oradaydım. bu kış 3-4 günlüğüne gelip takılma planım vardı, pandemi sağ olsun.

zula bar, tunus caddesi, sakarya, tunalı.. vs çok özledim be.

abimin gelmesi.

kasvetli havası

ankara'yı sürekli kötüleyen; istanbul'u sonradan görenlerin, ankara'da yaşaması.

çok engebeli olması.

soğuğu bence

dikmen yokuşları.

hatta "ankara'nın dikmen'i bir daha gelirsem sev* beni" diye tüm ülke çapında tanınan kalıbın bu yokuşlar çıkarken söylendiğine eminim.

* daha ta tepeye otobüsler çıkmadan önceki hali diyorum, oturdum ben orada.

en yakın arkadaşım ankara'da oturduğu için ankara'nın kötü bir yanı yok, ankara her zaman günlük güneşlik, sımsıcak bahar çiçekleri ile dolu benim gözümde

iç anadoluda olması?

(bkz: keko) kaynaması bence.

bir yer hariç her yeri.

elini kolunu sallasan yeğene değdiğin, orta doğunun rüşvetinin önemli kısmının döndüğü; görünürde memur gizliden zengin enterasan şehrinizin bir de soğuğu var ki! düşman başına.

gündüz ne kadar sıcak olsa da gece serinlesmesi

bozkırın ortasında bir köy olması.

şehir kültürü özelinde varoşluğu, kekolar, çinçin ve pavyon kültürü ile yüceltilmesi.

oysa ankara, cumhuriyetin doğup filizlendiği yer. entelektüel birikimi olan bir kent. köyden indim şehire derken, liberal siyasetçilerin geçmişte ''oy depomuz varoşlar bizim'' diye çarpık kentliği ve varoşluğu yüceltmesi derken, üstüne bir de 25 sene boyunca o kalpleri sımsıcak ramazan pidesi gibi ısıtan minnoş dönemin ardından evet, ankara bugün pavyonlarıyla, kızılay'da sıhhiye'de ulus'ta insanlara salça olan yabani kekolarıyla, ya da çinçin denilen pislik ötesi semti ile anılan bir yere dönüştü.

öğrenci ve memur şehri olan ankara giderek varoşlaştı ve o güzelim operaları, tiyatroları, kültür sanat aktiviteleri de belgesellerde izlediğimiz güzel anılar haline dönüştü.

yalnız şehir yeşil. ''ankara beton bozkır gevgevgev'' diyenin ağzına enginar sapı sokarım. park, peyzaj ve yeşillik bakımından türkiye'de büyükşehirler arasında açık ara birincidir. özellikle istanbul ve izmir'in yanında aşırı yeşil bir kent.

editifikun: imla