mesleğinizin en kötü yanı

psikolog olduğumu söylediğimde verilen ilk tepkilerin aşağıdaki gibi olmasıdır.
"benim de çok psikolojim bozuk, beni de tedavi etsene."
"beni bir analiz etsene."
"sen ilaç yazabiliyor musun?"
"deli doktoru"
"senin işin de iyiymiş. salla başı, al maaşı."

tanınmaması ve çocuk bakıcısı muamelesi görmek artık açıklama yapmaktan bıktım

okul öncesi öğretmeni olduğumu duyan dayımın "ben seni normal öğretmen oldun sanıyordum" deyip üzülmesidir.

diyetisyen diploması alınca 90-60-90 olmalısın baskısı !
4 yıl kilo vermek için eğitim gördük sanki.
gelen giden süzüyor.

insanların ağız kokusunu çekmek galiba (gerçek anlamda)
bu arada henüz mesleğime kavuşamadım ama olsun

altılı istenmesi. (bkz: ganyan).

sürekli bakanlar ve milletvekilleriyle muhattap olmak.

şu an olmaması.

herşeyi zor. beslenme, duş, yeme, tuvalet, traş, kıyafet, yatma.... astronotum.

kameramanlıklık;
a) işgüzar düğün sahipleri:tek vasfı 13 megapiksellik telefonundan fotoğraf böcek çekmek olan insanlar, yıllarını bu işe vermiş olanlara plan, program öğretmeye çalışıyor.

b) ikiyüzlü düğün sahipleri ve akrabaları:sabahtan akşama kadar çalgıcısına, sazcısına bilimum elemanına ücreti kadar bahşiş yedirmiş insanlar, gecenin sonunda, 'abi kamera bozuldu, bi bakıversene. ', diyerek bi çorba parası yani 20 lira isteyen kameramana boğaz tıklatıyor.

c) kötü şartlarda muamale görmek:pek tabii biz gittiğimiz düğünlerde elemanız.çalışmak asli görevimiz. fakat nihayetinde insanız ulan. iki kaşık yemek yiyemeyebiliriz*, konvoy çekimi için kurbanlık hayvan bırakıp gelmiş araca bindirilebilirsin, kalmalı köy düğünlerinde 20 yıldır kapısı açılmamış ve halıları çürümüş okulda yatırılabilirsin.
*bazı düğün sahipleri vardır ki, güneşin altında fazla kalınca bile bahşiş verirler. onları tenzih ederim.

d) çıkarcı patronlarbulunduğum ilçede yevmiye 50 lira, seans ücreti 350 liradır. el insaf diyorum. düşünün,ulan senin vergin yok 1,kiran yok 2,masrafın yok 3.
ver 70 - 80 lira. kalan para zaten totalde her türlü gideri karşılıyor.
aslında bu da hep geçerli değil. 30 lira verenler bile var.

e) çocuğuna sahip olmayan vatandaş:bir düğünde gelin ve damadın girişini çekerken, geri geri gitmem gerekti. etrafta da 30 tane falan çocuk var. biri bana takıldı. ben de çocuğu ezmemek için kenara çekildim. geri gittiğim için de arkamı göremiyorum. bi anda ekranda parlama oldu. meğer ben volkan denen alevlerin üstüne çıkmışım. burdan hesap edin.eğer çocuklu yazar varsa biraz daha dikkatli olsunlar lütfen. çocukları da anlamak tabi mümkün. farklı bir ortam ve bolca arkadaş.

f) garip gelin ve damat:bizim iş ilkelerimiz gereği çektiğimiz düğünler 1 yıl içerisinde silinir. çünkü, bir süre sonra bu düğünlerin boyutu astronomik sayılara erişiyor. buna çözüm olarak bunu bulduk. adım adım:
-düğün olur.
-aksilik olmazsa en geç 3 içinde montajlanır;eğer verilmişse verilen aygıta depo edilir.
-gelin damat veya düğün sahibi aranır.
gel gelelim bu arkadaşlar çıkıp gelmezler. ama yıllar sonra bir arkadaşlarının, hısım akrabanın düğününde takacakları altını öğrenmek için görüntülere ihtiyaç duyarlar. bize gelirler. o da nesi, biz çoktan silmişizdir. çünkü anlaşma öyledir.

peşinen not :artık sözleşme yapıyoruz. silme süresi de 90 gün.

tabi daha düşünsem çok çıkar ama aklıma bunlar geldi.
her şey para ekseninde gibi gözükse bile, asıl şikayetim insafsızca ve haksızca muamele edilişimizdir. müzisyenlerde kazansın, ancak biz taş mı yiyelim?

anneannemle aynı sağlık sorunlarından şikayetçiyiz.

hep süpürgeme binmek istiyorlar özellikle çocuklar abla bir tur bineyim diyorlar yahu evladım ekmek teknemle oynatmam.

arkadaşlar mesleğimi soranlar oldu hep söylüyorum hogwarts’dan mezunum.

40 deliyle aynı anda uğraşmak.

olmaması

insanlarla mecburen muhatap olmak, olduğundan çok başka bir maske takıp her sabah 3 prozac atmış gibi dolaşmak zorunda olmak.

çektiğin çilelerin görmezden gelinmesi ve herkesin "o kadar maaş alıyorsun şımarıklık etme" kafasında olması ancak ortada 'o kadar' denilebilecek bir maaşın da olmaması :)

en kötü yanı mesleğimin iş sektöründe ne olduğunun bilinmemesi. daha çok sekreter, karşılama hostesi, insan kaynakları vb. sanılması. ha birde okurken sorulan o muhteşem soru var. 2 yıllık mı 4 yıllık mı?

işi iş yerine bırakamama sorunsalı

cahil insanlarla uğraşmak. muhtemelen çok kişi ile muhattap olanların genel sorunlardan birisidir bu. ama benim gibi köyde yaşayan ve medeniyetle alakası olmayan , okumamış ama kendisini şark kurnazı zannedenlerin bolca olduğu (köylülerin içinde son derece iyi ve temiz insanlar da var, benim kastettiğim kesimi anlamışsınızdır) bir yerde görev yapmak insanı bazen çileden çıkartıyor. adam basit bir suç işlediğinde işlem yapmasan tepene biniyor, işlem yaparsan ertesi gün "evde yakacak odunu olmayan gariban köylüye bir ağaç kesti diye resmi işlem başlatıldı" diye haberlerde görürsünüz.

satırla kovalanmak...
(bkz: icra memuru)