anksiyete atağına iyi gelen şeyler

s... gidin tedavi olun sizin krizlerinizi çekip sizi yatıştıracağız derken biz anksiyete krizleri geçiriyoruz.

relax olun fazla kafaya takmayın. geldikleri gibi giderler.

bende kronik hale gelen bu ataklarla ünlü filozof süleyman demirel'in "meseleleri mesele etmezseniz, mesele olmaktan çıkar." sözünü sürekli içimde tekrarlayarak başa çıkıyorum.işe yarıyor tavsiye ederim.

sek viski. 2-3 shot atın.

yoga.

sosyal fobi ya da içinde bulunulan ortam nedeniyle ise ortamı terk etmek.

anlık ve sebepsiz / bilinçsizce ortaya çıkan kaynaklıysa ritmik, kişiyi ana çeken müzik.

dış etken/kişi kaynaklıysa el uğraşı.

her gün minimum 20 dakika veya yarım saat kadar şu müziği dinleyiniz. faydalı olacağını düşünüyorum.

dikkatini dağıtman o kadar önemli ki mesela temizlik yap, hayvan sevmek gerçekten çok işe yarıyor, hareketli müzik ama müziğin sesini birsz kıs ki müzik seni boğmasın önemli olan fark etmek ve dikkat dağıtmak.

orta vadede norodol damla, 15 dk içinde ativan.

ben kendime cimcik atıyordum. beyin haliyle ilgisini acıya yönlendiriyordu. bu arada bunlar geçici çözüm, esas sorunu bulmak lazım.

dışarı çıkıp yürüyüş yapmak ve ağlamak.
bu atak sizi öldürmeyecek gelecek ve geçecek ilk önce bilinç altınıza bunu yerleştirin.anksiyetenin geldiğini hissettiğiniz andan itibaren kahve içmeyin ,ağlayın rahatlayacaksınız yürüyüş yapın titremeniz kısmi olarak geçecek .yazın ne hissettiğinizi, neler yaptığınızı ,ne düşündüğünüzü .
bağırmayın ,çığlık atmayın ve sakın bastırmaya çalışmayın.unutmayın sizden güçlü ve kalıcı değil.

salıncakta sallanmak

nefesini kontrol etmek özellikle içinden ona kadar sayarak ve beyninde bir kaçış bölgesi oluşturmak en güzel anılarını göz önüne getirip hatırlamaya çalışmak kısa süreliğine iyi gelebilir.

anksiyeteyi çocuğunuz gibi düşünün. mesela bir çocuğunuz var ve kışın dondurma yemek istiyor. siz ona karşı çıkıyorsunuz ve çocuk deliler gibi ağlıyor. en son diyorsunuz ki tamam ama sadece 1 tane. çocuğa dondurmayı veriyorsunuz ve ertesi gün çocuk tekrar dondurma alabilmek için daha fazla ağlıyor. anksiyete de böyledir. siz anksiyetenin istediğini yaptıkça daha fazla artar ve sizi hayatınızdan, yaşamak istediklerinizden alıkoyar. anksiyete atağı geldiği zaman kesinlikle karar almayın. çevrenizdeki insanlar hakkında, hayatınız hakkında, dış görünüşünüz hakkında. bu anksiyeteyi besleyecektir. sadece birkaç dakika gözlerinizi kapatın ve sadece durun. sonrasında yaptığınız şeyi yapmaya devam etmeye çalışın. bir yerden sonra o çocuk susacak ve kışın dondurma yememesi gerektiğini öğrenecek.
anksiyete size her şeyi olduğundan daha kötü gösterir, dünya bir anda yok olacak gibi hissettirir, bütün sevdiklerinizi bir anda kaybedecekmiş ve yapayalnız kalacakmışsınız gibi gelir. ama bu ataklarınız olmadığında aslında abarttığınızı düşünürsünüz. işte bunu o çocuk ağladığında ona da hatırlatın. zor ama imkansız değil. anksiyete sizi ele geçirmesin.

kendin içinse en temizinden hava almak. başkası içinse elini omzuna koymak. daha rahat hissettiklerini görüyorsun böylece.

tüm nefesi boşalttıktan sonra son kapasiteye kadar nefes alıp biraz tutup sonra çok yavaş uzunca bırakmak. bunu yaparken göğsü iyice açıp geriye doğru gerinmek lazım.

en fazla ne olabilir? diye düşünmek. eğer bunu aşmış, daha da ileri bir boyuttaysa, en son ki krizde, düşündüklerim gerçekleşti mi? diye sormak ve bu soruyu, düşünce topu haline getirmek.

liste yapmak. beni krize sokan düşüncelerimden bu zamana kadar ki hangileri gerçekleşti diye düşünüp tek tek yazmak. olan ve olmayanlar yan yana ama ayrı başlıklar altında.. beyin, genele bakar. az olan kısma değil, çoğa odaklanır. bu da, anksiyete krizlerinin hafiflemesinde, kişiye yardımcı olur.

keza kişi, çevresinde sağduyulu ve akıl sahibi birini bulundurmalı ve anksiyete nöbeti ilk sinyalini verdiğinde, eğer kendi kendine çözemiyorsa, hemen düşüncelerini bu insanla paylaşmalı. belki de, en derin terapi yöntemi budur. eğer hala aşılamıyorsa, terapi almaktan çekinilmemeli. ama özelinde bu yöntemleri kullanmak.

bu arada, konuda otorite değilim. yalnızca çevremde telkinde bulunduğum kişiler açısından değerlendirdim ve onlarda işe yaramış yöntemleri listeledim, hepsi bu. dileyen uygular, dileyen uygulamaz! sorumluluk, kabul edilmez! kamuoyuna duyurulur. *

ara ara bir selam çaktığım ataklar. ama anksiyete ama panik. böyle durumlarda en mutlu en eğlenceli en gülmekten altına kacirmalik anılarımı düşünmeye çalışıyorum. işe yaramazsada en kötüsü ölürüm diyip şahadetimi de getirip gözümü kapatıp uyumaya çalışıyorum. gün içinde yaşadığım bir durumsa eğer o zaman sıkınti şahadet mahadet hak getire o gün bitmez artık..

çalışmak.
tembel tembel g.t yayarsanız herhalde anksiyete olursunuz.

kısa ön bilgi: adı üstünde anksiyete atağı. bu atak geldiği zaman o atağa karşı söyleyebileceğiniz hiçbir mantıklı ve ikna edici söz atağa etki etmez. nefes teknikleri rahatlatabilir; ama geçirmez. uyuşturucu kullananlarda bad tripe girmek denen bir şey vardır. ve ne yaparsanız yapın aldığınız uyuşturucunun etkisi geçmeden bad tribiniz geçmez.

anksiyete atakları da doğmadan önce ve doğduktan sonra alınmış uyuşturucular gibidirler (travmalar ve onlara karşı savunma mekanizmalarımız) ve biz bu uyuşturucuları (eski savunma mekanizmalarını) kullanmayı bırakmadıkça bad triplere girme (anksiyete atağı geçirme) durumu ve olayları da bitmez.