anneannenin öğrettikleri

7 yaşımdayken kendisini kaybettik. annemin anlattıklarına göre müthiş bir kadınmış. yaşasaydı eğer çok başka bir insan olabilirdim. mekanı ve cennet olsun. onun sayesinde harika bir anneye sahibim.

erken kalkan yol alır,
erken evlenen döl alır.

ah canım sürprizli anneannem. döl ne bilsin şuncacık çocuk.

belli oldu illa ağlatacaksınız.

adam olmayi ogretti bana.

ama ben dersi dinlemedim tabi. evet.

biz küçükken bir şekilde işte iş öğrenin temizlik öğrenin eliniz işe yakışsın gibi niyetleri ile iş yaptırırlardı. tuttuğun banaysa öğrendiğin kendine derlerdi. o zaman çocuk aklımla da sinir olurdum böyle şeyler duymaya da gel gelelim öğrenilen şeyi düzgün öğrenmek önemli bir şeymiş.

birbirinden faydalı (yararlı) şeyler, hangi birini sayayım,ahlak,edep,akıl,mantık eğer ben hayatta sevilip sayılıyorsam bunu anne anneme borçluyum, kırk sene sırtımda taşısam ödeyemem bu kadının hakkını.

yirmi yaşıma kadar her sene yaz aylarında rahmetli anneannemden hızlandırılmış yörüklük dersleri aldım.
yün eğirmeyı, ceviz kabuğu, ağaç kökü gibi şeylerle yün boyamayı, sıfırdan yorgan yapmayı, halı kilim dokumak, tereyağı ve peynir yapmayı, yoğurt tarhanası, lokma dökmeyi, yufka açmayı, inek-koyun derisi yüzmeyi, kerpiç yapmayi, bulgur kaynatmayı, dışı yığma taş içi kerpiç olan evleri tamir edip badana yapmayı, onlarca çeşit yöresel yemek, salça marmelat reçel konserve yapmayı, erişte kesmeyi, inek ve koyun sağmak gibi bir çok şeyi öğretti.
asıl öğrettiği, doğuran değil de sevenmiş gerçek anne, benim annem de sendin anneannem.

eskiden köye gidip yerleşme hayalim vardı. şimdi kessen gitmem.

ayrıca kulağa küpe şu sözünü asla unutmam.
"fakirin hastası, zenginin ororosu sorulmaz."

erkeklere verilen fazla önemin ileriki yaşlarda kızlarının olmaması durumunda huzur evinde kalmak zorunda olduğunu