annelerin garip huyları

sofradan aç kalktığımızı düşünmeleri. bir gün tabağımı yemek doldurmaya çalışırken imdat diye bağırmaktan korkuyorum.

terliği güdümlü kullanabilmeleri. yan odadan vurmak nedir arkadaş. o nasıl bir manevra vermek. incelenmesi gerekli. görmeyerek atışta zirve budur. saygı duyun.

kumanda sehpanın üstünde duramaz. halının ortasından değil kenarından yürüyün ayak izi olmasın.sabah 7 de biyere gidelicekse bile 5te kalkılıp ev temizlencek yolda ölürsek evimize gelenler ayy pis demesinler he bide vasiyeti ölürse plastik tabakta yemek vermeyin insanlara. hep insanları düşün annem aferin sana aferin

sürekli temizlik yapmak ve yaptırmaktır. haftanın her günü masumlar apartmani dizisindeki safiye ve gulben gibi tulumları üstümüze çekip, çamaşır suyu ve diğer deterjanlari soluyarak evin her tarafını silip süpürdükten sonra, fazla deterjanı solumanin etkisiyle antrede karşılaşınca analı-kizli birbirimizi tanımama durumuna gelip birbirimizden 50 krş isteyecek duruma geldikten sonra köşemize çekilmektir. bir diğeri eve geç geldiğim ya da en normal halimde oldugum gunlerde bile dik dik yüzüme bakıp " bana söylemek istediğin bir şey var mi" sorusuyla ortada hiçbir şey yokken bir anda gelen bi haltlar yemişim ben paniğini yaşatmasıdır. son olarak ise yemek+ temizlik yapınca canim kızım,bunu ben yaptım, bunu ben doğurdum edasıyla halka seslenis yapan annemin, yemek + temizlik yapmayınca beni evladi olarak görmemesi bunu kabul etmemesi ve sanki babamın eve kuma getirip,getirdiği kumadan ben olmuşum edasıyla bana yabancı bir nesneymisim gibi davranması da bir başka garip huyudur.

eve geldiğim halde geldin mi diye sorar.geldiğimi görmesine rağmen.

aç değilim demene rağmen yemek hazırlaması. dışarıdan gelirsin aç mısın diye sorar, yedim ben dediğinde ne yediğini sorar. yahu yedim işte ne fark eder ne yediğim. aç olsam neden söylemeyim bundan ne gibi çıkarım olabilir ki?
aynı durum giyinirken de mevcut. üşüsem giyinirim zaten neden ısrarla bilmediğimiz bir konuymuş gibi soğuk şunu da giy falan diyorsun sanki bebek eğitiyor.
bir yazar benden önce yazmış ama kapıdan girdiğini görmene rağmen geldin mi demesi de ayrı bir durum.

arada kendini kapatıp açıyor sayılır mı?

gece ansızın, dağınık saçlar ve yarı kapalı gözlerle odaya bodoslama dalıp "uyumadın mı sen" diye sormak.

*hali hazırda yapmakta olduğum iş ile ilgili direktif vermesi.

mesela evi süpürüyorumdur ; hah kızım evet, süpür iyice oraları
mesela yemek yapıyorumdur; kızım yemek hazırla, acıktık.
mesela dışarı çıkıyorumdur; bir hava al da gel hadi.

*her konuda cin olup, teknoloji konusunda babaneme dönmesi

mesela; 'ben galiba telefonun uçak modunu açtım. kapatınca ara bakayım beni çağrı gelecek mi?' diye telefon açabilir.

mesela, online okey oynarken, 'kız bu hüseyin bizim köydeki hüseyin mi bak bakayım, seçemiyorum görmüyor gözüm, bir şeyler yazmış bana, o heralde ' diye telefonu elinize verebilir.

*her konuda fikir beyan etmek zorunda hissetmesi.

mesela kedi sahipkendiğimde, saçmalama ne kedisi olmaz istemem evin içinde diye kıyamet koparmıştı. sorun şu ki 11 senedir ayrı evlerde yaşıyoruz.

vs... vs...

huy değil de benim annemde düşünce olarak vuku bulan olay. eve sürekli yemek söylediğim için geçen gün:
- eve yemek söyleme artık !!! hırsız girecek eve !??
- tamam da anne ne alaka ?
- bunlar hep dışardan yemek yiyor demek ki zengin deyip evi soyarlar !?!??

temizlemek, temizlemek ve temizlemek

150 metrekare evi her allahin günü iki ağız silmek şart miydi be annem

şaka gibi ama bugünkü kariyerimi anneme borçluyum çünkü çocukken ders calisma motivasyonum anneme temizlikçi tutmakti, belki hiç bitmeyen temizlik seanslarından bana sıra gelirdi o zaman

bugünün genç annelerine ve gelecekteki annelere not: nolur daha az temizlik yapın, evler kirlenir temizlenir ama çocukların hafızası pek öyle çalışmıyor..

yemek yerken bile hadi yesene diye gereksiz ısrarları.

oturduğum yerden beni kaldırıp temizleyip yine oraya oturabileceği mi söylemesi.

aniden gelen oda dekorasyonu ve düzenini değiştirme hissi. bir geliyorsun koltuk sağa geçmiş, masa sola gitmiş falan.

ölmek.
ergenlik dönemi kavgalarında sinir olduğun; isyankar bir biçimde seni anlamadığını düşündüğün; kuşak farkından ötürü düşünce, söylem ve davranışlarını eleştirip alay ettiğin; hatta belki aynı sosyal ortamda olmaktan utandığın; başka bir şehirde 'kafam rahat' diye yaşarken 'oğlum/kızım niye aramıyorsun, özledim seni' telefon konuşmalarını geçiştirdiğin; ama ne zaman ve hangi koşulda olursa olsun aradığında telefonun diğer ucunda mutlaka olacağını, kapıyı çaldığında hiç fark edemediğin bir şefkat ve sevgiyle seni mutlaka karşılayacağını bildiğin insanın; aradığın telefonun diğer ucunda, çaldığın kapının arkasında olmama durumu.
bir sabah anne evinde uyanıp canın kahvaltıda yumurtalı patates kavurması çektiğinde 'anneme söyleyeyim de yapsın' dedikten sonra, yattığın yerde tavana bakarken anlıyorsun böyle garip bir huyu: 'annem artık yok ki.'

direkt şudur diyemeyeceğim ama “şöyle yaparsam, bunu yaparsam kesin kızar, bağırır” dediğim şeylerin aksini yapınca da bağırıp kızmasıdır. orta yolu bir gün bulmak umuduyla.*

annesine mana bulanın mahlası ters dönsün de okunamasın!

tanım: olmayandır. ve evet ana kuzusuyum sözlük, o kadarrr!

camasir makinasina kirlileri koyarken bir, iki, uc... diye saymasi..
yanlis anlasilmasin saniye tutmuyor.. zaman hesabi degil..
bildigin parca basi hesabi..
cozemedik..

kendi yemeği biter bitmez masayı toplamaya başlamak. evet bunu yapıyorum çünkü gidip bir an önce diğer işlere bakmam gerekiyor.

eve gec kaldıysan arar baban geldi kızıyor hemen gel . olmadı sms atar hayla gelmiyorsan wp den arar mesaj atar .
eve hemen gitmen gerekiyor dumanla bile konuşmaya çalışır kadın .