anonim kalmanın önemi

öncelikle anonimliğin güzellik/yakışıklılıkla, çirkinlikle, statüyle, yaşanılan yer ya da aileyle ilgisi yoktur.*
insanlar, insanlarımızın düşüncelerini özgürce ifade edebilmesi için ön yargısız bir alana ihtiyacı olabilir.
kendini tanınmadığı şekilde çok daha rahat ifade edebilir.
çünkü* kişinin yaşamadığı şeyler hakkında konuşmaya hakkı yokmuş gibi bir algı var insanlarda.
daha önce hiç dizini yaralamamış biri de bahsedebilir o acıdan.
hiç bisikleti olmamış biri bahsedebilir pedal çevirmekten.
empatiyi kabullenmiyoruz. kabullendiremiyoruz. üzücü..

velev ki korktuğundan, velev ki "çirkin olduğundan" #1825711 anonim kalmak istiyor olsun. düşünceleri, tanımları hoş ve mantıklıysa bunun önemi var mı?
anonim kalmayı her zaman savunacağım, anonim olsam da olmasam da.. *

hiçbiriniz anonim değilsiniz aslında. siz kendinizi inandırmışsınız.

t: önemsizdir.

(bkz: bilmesi gereken prensibi)

büyüktür. kimliği gizlemenin dışında karakteri gizlemektir önemli olan. bir kaç kişi hariç kimse bilmiyor nasıl biri olduğumu mesela. kafamda kurup sözlüğe yansıtmayı başarabildiğim kadarım. istediğim özelliğimi gizlerim, sahip olmadığım özelliği istediğim gibi yansıtabilirim.

özgüvensizlik belirtileridir. neysen o ol. kimse senden üstün değil tatlım.

sanırsın herkes kanaat önderi, herkes çok önemli bir konumda ve bolca düşman sahibi. burada kendilerini görüp sokakta tanırsak suikast düzenleyeceğiz.

kimin umurundayız acaba?

eşinden dostundan sakladığı şeyleri burada yazıp rahatlayana lafım yok da "gerçekte neysem burada da oyum" dediği hâlde bucak bucak saklanan gizem böcükleri çok değişik tipler.

edit: herkesin herkese görünmesi bir zorunluluk değil ama görünenlere de ağız burun eğmek kimseye düşmez.

dijital ortamda anonim kalmak diye bilinen şey, anonim kaldığını sanmaktır. en fazla eşe dosta karşı anonim kalırsınız, gerisi kendini kandırmaktır.

#1992541 yalnız mesela ben zeus gibiyim ve anon değilim.artık yenmiyor böyle numaralar. 2010larda değiliz çünkü. anonların özgüveni düşüktür genellikle, gerçekten karizmatik,güzel olan kendi narsizmine kapılır ve sergiler. kandırmayın olm kendinizi

daha önce çok dalga geçiyordum ama sanırım artık ben de anonim değilim. şurada insanlardan uzak takılıyordum. bilemiyorum bundan sonra nece olur halim ama hep bir yazdığım sanki tanıdıklarım tarafından okunuyor hissiyatı alıyorum. bu hiç iyi olmadı. boşa demiyorlar iyi niyetten maraz doğar diye.

şimdi oturmuş düşünüyorum kara kara. acaba daha mı çok yazsam da takip edemeseler yoksa bile isteye önce nick değişip sonra uçsam mı... *

şu an dublörün dilemması 1, ben 2.

keşke azıcıkta benim için önemli olsa.
sanırım ben gerçek bir yazarım.
halka mal olmam lazım.
bu arada jess sen çok güzelsin.*

sözlük kızlarına arkadaşlarımın fotosunu attığım için hala anonim sayılırım. *

kimisine göre zenciyim kimine göre esmer.

az önce anonim kalmanın önemini anladım. evet bazı yazarlar boş konuşmuyormuş...
ağlıyorum bir dakika...

özgürlüğünüzü kısıtlamayın. hesabın normalde kime ait olduğunu sözlükten 1 kişi biliyor (beni sözlükle tanıştıran kişi, gerçekte arkadaşım) ki bence o da kasten açıp okumuyordur, okuyorsa da gizlimiz saklımız yok canım kardeşim.
buraya içini sınırsızca dökemiyorsan o iş bitmiştir. finitodur.

zaten çevremde çok az insan var* ve onlar da sözlükte falan takılacak insanlar değiller. geriye tek bir etken kalıyor, onu da çok sıkıntı etmiyorum. bir de anonim olmadan da gayet rahat bir şekilde yazabiliyorum, çekinmiyorum bundan. bu yüzden anonimlik umrumda değil. hiç değilse beni rahatsız etmiyor.
sizi rahatsız ediyorsa anonim olursunuz ve konu kapanır.

sanırım erkek olduğum için rahatım. anonim olmak yada olmamak çok umurumda değil.

buraya biraz da arkadaş edinmek hoş sohbet etmek için geldiysem anonim olmak bana aşırı derecede sanal geliyor.

ben bunu hep bir yerden sonra becerememeye başlıyorum. bu yüzden kendimi tehlikede hissediyorum. zaman zaman sözlükten kaybolmam da bundandır. fazla muhabbet tez ayrılık...

ferah aslında. burada ilk yazmaya başladığımda bir yirmi entry kadar dikkat ettim buna çünkü çok spesifik şeyler geliyor aklıma, beni biraz bilen biri gördüğünde tanır. zaten bulunduğum yer ve ilgilerim direkt ele veriyordu kimliğimi. o yüzden saldım ben de. zaten iç dünyama dair tonla şey yazıyorum. olduğum şeyden mi utanacağım? çok boş geliyor şimdi anonim kalma arzusu. ınsanlara durmaları gereken sınırı sertçe gösterebilirim. o yüzden oyna, devam.

ben duygularımı hep yansıtamayan biri oldum özellikle beni tanıyanlara duygu ve düşüncelerimi ifade ederken hep bir şeyleri kırparak belli etmeyi tercih ediyorum nedenini kişisel olarak çözemedim psikoloğuma göre güvensizlik hissiymiş bu yüzden anonim olmak beni düşüncelerimi kırpmadan yansıtmamı sağlıyor şahsen önemli bir husus benim için.

artık çok geç olandır. iyi oldu be, güzel oldu bence.

yaktığı yemeği gizleyen, ardından restorandan yemek söyleyen insanın işi gibi değil mi ya. neyse ...

ben geçen gün mercimek çorbasını yaktım.
aslında, daha çok patates yakardım ama işte bu aralar patates haşlamadığım için mercimek yaktım.

ev halkı öğrendi, muhtemelen apartman öğrendi.sizden mi utanacağım.

benim en yakın arkadaşımda olsaydınız, size bunları söylerdim.

benden mahrem muhabbet çıkmaz,
mahrem hayat muhabbeti çıkmaz,
artı 18 muhabbeti çıkmaz.
küfürlü alkollü muhabbet çıkmaz.
acımı anlatmaktan hoşlanmam.
giriştiğim işleri onlar yol alıp belirgin olana kadar anlatmayı sevmem.
bana verilen sırları kimseye anlatmam.
aslında anonim olmaya gerek duymayacak kadar ketumum.

kalanları da saklamaya gerek yok. siyasi yönüm, keyif aldığım şeyler, sosyal psikolojim, ideolojim de olmasın mı, olsun ya yetişkin bir insanım ben.

tatlımı, çayımı, kenan'ımı, tarkan'ımı, brad'imi, johnny'mi de gizlemeye gerek yok.
anonim olsam ne yazarım diye düşündüm bulamadım.