araba sürerken olmasından en çok korkulan şey

trafik polisinin gay çıkması

eski kız arkadaşımın beni arayıp hamileyim ben demesi.

yola hayvan çıkması.
viraja hızlı girip kontrolü kaybetmek.

polisin alkol ölçer aleti

araçta ailem varken biraz tedirgin oluyorum doğrusu. hani bir mallık yaparım da onlara da zararım olursa diye saçma sapan histerik nöbetler geçiriyor önümden geçen kuşa bile korna çalıyorum.

bunun dışında masum bir cana zarar vermekten de çok korkarım. elbette hayatta herşey var ama olacaksa da zararı sadece bana olsun diyor ve tanımı bitiriyorum.

bijonların kırılıp lastiğin fırlaması.

yaz gelmiş artık lastikleri değiştirmek gerek diyerek çıktım evden. önce köye uğradım, oradan susurluk'a gittim lastikleri aldım, dönerken de sanayiye uğradım. lastikçi kışlıkları sökerken "abi bu tekerin bijonları nerde?" diye sormasıyla farkettik ki benim arka sağ lastikte sadece 1 (bir) bijon kalmış. lan ben köydü susurluktu derken saatte 140-160 arası gittim geldim. beni geç hadi, kendi sorumsuzluğum ihmalkârlığım diyelim başıma gelecekler de o lastik fırlasa yerinden o hızla başka bi araca çarpsa ne olacak? o araçta aile olur, çocuk olur, bebek olur. yani trafikte benim başıma gelebileceklerden çok benim yüzümden başkasının başına gelebilecekler daha çok korkutuyo beni. ben bi şekilde hayatta kalacağıma inanıyorum da diğerleri için aynı inancı paylaşamıyorum işte.

frenlerin boşalması. bildiğin tutmaması durumu.

düşük süratte bir şekilde kontrol altına alırsın ama yüksek hızda ciddi sıkıntı.

sürmüyorum. ehliyetim yok. ben bir şeyleri sürmeyi, kullanmayı falan sevmiyorum, pek bir sevimsiz geliyor. her zaman yolcu tarafındayım ben. sürmek amelelik gibi geliyor. o ne öyle?