arkadaşlık üzerine

bazen arkadaş edinmenin hiçbir anlamı bulunmadığını düşünüyorum. bir süre sonra, gelmelerinden önceki boşluktan daha da beter bir acı bırakarak hayatından çıkıyorlar.

ikili ilşki sorumluluklarını tam olarak yerine getirmeyen insanları arkadaş olarak göremiyorum ben artık. bu yetimi kaybettim.

yeti! eve dön!

arkadaş ile fazla işim olmaz bana dost gerek dost.

ulan yunus gibi konuştum eee.

ne güzel söylemiş nazım hikmet


can suyunuz eksik olmasın.

ben kimsenin arkadaşını özgür iradesiyle seçebildiğine inanmıyorum. bir şekilde bazı insanların yolları kesişiyor ve o kesişim kısmı biraz uzun veya kısa sürüp bir şekilde bitiyor. böyle bir ilişkiyi hayattaki diğer ilişkilerden daha özel bir yere koyup ayrıca üzerine bir şeyler söylemeyede layık görmüyorum açıkçası.

arkadaşlık şöyle olmalı böyle olmalı gibi beylik laflar bana saçma gelir iki insanın geçinmesi için gereken neyse bunları uygulayabildikçe arkadaşlık devam eder yada etmez çok kompleks bir kurum değil bence arkadaşlık kurumu. birileriyle arkadaş olmak çok kolay bir şey ve basit yani.

mesafe ve iki taraflı çıkar( duygusal vs.) üzerine kurulmasının şart olduğunu düşündüğüm bir ilişkidir. kesinlikle gereğinden fazla anlam yüklenmemeli şayet yüklenirse, size kalan son manzara pek iç açıcı olmaz. ailenizde bulamadığınız sıcaklığı kendi seçtiğiniz insanlarda bulacağınız illüzyonuna kapılıp her şeyinizi ortaya koymayın, naçizane tavsiyemdir.

dostluk daima tatlı bir sorumluluktur asla;bir fırsat değildir.

~halil cibran

bence arkadaşlık müessesesi vardiyalı olmalı ve çalışma programları aylık olarak yayımlanmalı. gecenin 02:27'sinde kafan bozulduğunda birini aramak istersen, kimin görev başında olduğunu bilmelisin.

bu duruma dair öğrendiğim bir şey vardır ki özellikle 21. yy da doğmuş olan sevgili sözlük kullanıcılarına aktarmak isterim.
bugün sana yarın bana gibi bir algı vardır ya hani insanda ve bir seyler yaparken gözüne gelmeme sebebi biraz da budur
heh işte o burda yok
bir şeyi yapan yapar, yapmayan yapmaz. yapmayan günü gelir de yapıyor ise tamamen canı öyle istemiştir, yani yarın senin sıran geldi diye değildir
demek istediğim; insan ilişkisi zordur, arkadaşlık da öyle. he çok tatlı bir şeydir ama işler hep böyle ilerliyor yani bunu bilmek lazım. değişen koşullar ve zamanlar içerisinde de yine bu doğrultuda devam edecek.
kendinizden yola çıkın yani siz de bir başkasının arkadaşısınız.
arkadaşlarınız size; yapmasaydın, etmeseydin demeyecek -yani görmüş geçirmiş insanlardan- olsa da siz yine sıra ne zaman bana gelecek diye beklemeyin. şu hayatta mümkün olduğunca kendinizi rahatsız etmeyecek kadar iyi, fedakar, bilmem ne bilmem ne olun.

sihirli, samimi ve nefis bir ortam sunması. bu ortamın içinde bir sürü güzellik var: sevecenlik ve anlayış, ve rahatlık ve yakınlık...

alınmaca gücenmece yok, trip kıskançlık hiç yok, "vardır bi bildiği" var.
ruhunun saydamlığını bilmek ve arkadaşının özünü tanıyıp kol kanat germek ön koşul.

iyi kötü, güzel çirkin her söylediğini dinlemek var, sorun varsa çözmek var.
iltifatlara boğmak var, "sen yaparsınlar" var, güven var, koşulsuz şartsız inanmak var.
onlardan gelen hediyelere sarılıp uyumak bile var.
içimizdeki çocuğu besleyip büyütmek var, her yeni yaşlara şahit olduğumuz için şükretmek ve nicesini dilemek var.
bitmez var olanlar, her biri ayrı ayrı iyi ki var!

huzur içinde atan kalpler, birbirini yormayıp dinlendiren kişiler. kanımızdan altın akar sanki, gönlümüz nasıl da zengin.
her buluşma ve konuşmada dinginlik siniyor üzerimize.
gök kesin mavi de, bulutlar pembe oluyor sanki masallar da gerçek. rüyalar hayra çıkıyor. tatlı acı tüm tecrübeler hayata güzellik getiriyor, herkeslerin cimrilikten kırıldığı gerçek 'sevgi'yi bi tek gerçek arkadaşlar yaşatıyor.

kazıkla biticek bozulacak olaydır. %1'i ancak uzun süreler arkadaş kalabilir.