baklava ile ayran içmek

mide bulandirir.

şerbetli tatlılar ile ayran içmezsem yapamıyorum arkadaşlar olmuyor. bunlar benim için ayrılmaz ikili.

neymiş efendim tatlıyla tuzluyu dengeliyorlarmış ama bana göre dümdüz midesizliktir.

insanlar bunu niçin, nasıl denemiş, bu nereden akıllarına gelmiş hiçbir fikrim yok, merak ediyorum gerçekten. bu ikiliye gelirsek, denemeden önce bana ilginç gelen fakat yeni lezzetlere açık olduğum için deneyerek gerçekten beğendiğim ikili. ayrıca baklava ile hacı pilavının da muhteşem ikili olduğu düşüncesindeyim.

hayatı trollemek, aslında bir ara denemek lazım belki mideyi anlamak için böyle şeyler denemeliyiz.

dolmanın üstüne çayda iyi gidebilir sanki.

güzel fikir aslında. bana bunlarla gel sözlük.

içeceklerin sadece evde yapıldığı zamanlarda çok da seçenek yoktu haliyle. tatlının yanında şerbet verip yiyeni bayıltmamak adına ayran yapılır ve baklavanın yanında sunulurdu diye tahmin ediyorum.

mideyi ümraniye çöplüğüne çevirmektir.

genelde kan şekerini dengelemek için süt içilir diye biliyordum ama ayranı ilk kez duyuyorum ya da görüyorum.

baklava ile çay içmek kadar sevimsiz olsa gerek.

kısmen şekeri dengeleyebilir evet

mazoşistce bir zevk aldığım kombin.

ona eşlik eden bir kuru gürültü de olmalı böyle.
tabak çanak şıkırtısı.
anlayamazsınız.

üçlü yaparken birinin travesti olmasıyla aynı hissiyatı verecek içecek seçimidir.

şerbetli tatlılarin yanında ayran içmeyi denemeyi geçtim, ilk kez duyan insanlara sasiririm.

başlığı görünce "kim bu midesizz, iyy." diye içimden geçiren ben, yaklaşık yarım saat önce minik browni üstüne ikram edilen az ekşili ayranı içtim ama midem şu an bulanıyor. hangisi daha kötü olurdu bilemiyorum. ama bu kötüymüş. bu çirkinliği aç olduğum için yaptım.
bugün ablam odadan çıkarken kapıyı bilerek açık bıraktı. bu "artık kalk asra." demek ama ben bundan nefret ederim bu yüzden kalkasım olsa bile birkaç saat daha kaldım. üstüne arkadaşı gelecek bana haber vermiyor. fazla kaldım diye gözlerim şişmişti biraz. arkadaşının ve biraz arkadaşım olan kızın gelişine 1-2 saat var. hem bana haber vermiyor hem de mutfakta yemek atıştırırken "az sonra onu almaya gideceğiz istersen sen de gel." dedi. geç haber verilmesinden veya haber verilmeden böyle laflar edilmesi beni sinir eder ve o bunları biliyor. "gelmeyeceğim hatta evde bile olmayacağım. haber vermediğine göre tek takılmak istiyorsun. bunu anneye de söyle ki gereksiz ısrarı bıraksın." deyip birkaç lokma yedim.
11 civarıydı ben ayak üstü atıştırmış kadar yedim. sonra su alıp uzak bahçeye gittim. sulama, koparma vs. yaptım. saat 16.30 gibi döndüm ama hâlâ kız gitmemiş ve sanıyor ki bahçeden gelince eve geçeceğim. saat kaç oldu kız hâlâ gitmedi. ben teyzemlerdeyim. ninem bir yere gitmeden önce bana minik browni verdi onu yedim birkaç dk sonra teyzem salona ayranlarla geldi. yüzümü buruştursam da (kek üstüne mi iy. ) aldım çünkü acıkmıştım. ve teyzemlerin evindeki rahatlık kendi evimden farksız olabilecek potansiyelde ama ben başka evi evim görmem o yüzden hiçbir şey yapmadım ve istemedim de. belki tadım yoktu diye de olabilir. zaten minik bir şeyde bile izin isterim bu her ne kadar onu sinir etse de. neyse işte. bu çirkin ortaklığın sebebi bu. bir de ben bazı karışık yemekleri bile ayrı yerken bu ikiliyi birleştirmek ne kadar rahatsız edici anlatamam.
bugünümü en başından boklaştıran (kapıyı açık bırakan, odaya gelip kafamda öten, o saatler boyunca gürültü eksik etmeyen, enerjimin ve modumun içine eden vs.) herkese küsüm.
olay o kapının açık kalmasıyla başladı. ve gece ışığı gece yarısına kadar (inadına) açık tutmamla sona erecek. "böyle mi abla hanım, al o zaman." erken uyanınca yatırmıyorsun ee geç yattığım da ben de yatırmayacağım. üstüne odada dolanıp sonrasında çıkarken kapıyı açık bırakacağım. odanın dibindeki mutfakta kahvaltı için hazırlık yapacağım ve seslere uyanıp bağıracaksın ben de "tüh sabah aynı şeyi yaparken uykun ağırlaşmış gibi davranıyordun. uyandırdım mı pardon(!)." diyeceğim. işimi bitirdikten sonra sert bir şekilde kapıyı açacağım, ışığı açmaya çalışırken de, yatağa adımladıktan sonra yüz bakımı yaparken eşyaları sertçe koyup "harika (!) günün harika uykusunu çekebilirsin. izin gibi düşünme, uyuyorum diye sadece." deyip ışığı da sertçe kapatacağım.
o kadar uyarı, o kadar laf en son işleve dökmek gerekiyormuş. midem böyle bulanmaya devam ederse yatarken üstüne de kusabilirim. çünkü sabah ağzımın tadını kaçıran yine sendin. bugün senden nefret ediyorum.
ben gececiyken bebek uyuyormuş gibi sessiz ve dikkatli davranırken sen bile bile böyle yaptın. bu sefer ödeşmeden salmayacağım...

bu kombinin amansız savunucularına "aaa olur mu ya ayran baklava"dediğinizde ruh hastaları öyle bir cevap veriyorlarki koşa koşa baklava ayran yemeye gidiyorsun.

bu kadar serserilik de fazla. yarın öbür gün annenizi dövüp dul maaşına da çökersiniz siz. sizden her şey beklenir.

zeytin ile sarelle yemek ile eştir.

baklava ile 1 demlik mis gibi çay içerim ayran içmem

ya çok alakasız duruyor biliyorum ama aşırı iyi ikili bu arada.