beklemek

[[alıntı]]
peki ya sen?
hala bekliyor musun?
beklemek şimdi hiç duymayan birine
dünyanın en güzel şarkısı söylemek kadar
anlamsız.

-cem adrian

insanlaşma deneyimi olan durum. gelmese de olmasa da kendini olduruveriyor bekleyen.

birini veya bir şeyi beklemek, geleceğine veya olacağına dair hala bir umut taşımak demektir.

bazen halk ekmek kuyruğunda, et balık kurumu kapısında hatta... geçim derdi bizimkisi... ay ışığında sevgiliyi beklemek de vardır lakin, ay kadar uzak bize...

yapmaktan başka çare bulamadığım konudur. mutlu olmak için, yeni bir şeyleri başarmak için belki de beklenilenin tekrar dönmek için adım atması için beklemektir. hayatımın çoğunu bekleyerek geçirdim, çoğu zaman birini çoğu zaman bir şeyi. halen aynı şekilde yaşamaya devam ediyorum.

"belki bir gün" düşüncesinden bir türlü çıkamadım. çıkabilir miyim bu konuda da pek fikrim yok aslında.

boşa geçen eylemlerden biridir. beklentileri azaltarak yaşamak daha huzur vericidir zannımca.

öyle zor öyle anlamsız geliyor ki bazen beklemek. belkide bu yüzdendir sabır kelimesiyle akrabalığı.. hele ki çoğu zaman beklediğine değmiyorsa içinde kopan fırtınalara değme gitsin.. gerçi goncayı beklemek güle dönüştürüyor o kadar da kötülememek lazım beklemeyi.. kimbilir beklemenin neler kattığını insana..

yolculuk halindeyken sağ taraftaki manzarayı izlerken sol taraftaki manzarayı kaçırmak gibi.
bence beklemek hayatı yarım yaşamaktır. o sürede ne de güzel şeyler yapılır belkide.

olmayacak düşler kurmak ama sadece beklemek

sabır imtihanının en çetin sualidir beklemek

ne hasta bekler sabahı,
ne taze ölüyü mezar.
ne de şeytan günahı,
seni beklediğim kadar.

geçti istemem gelmeni,
yokluğunda buldum seni;
bırak vehmimde gölgeni,
gelme, artık neye yarar?

necip fazıl k.

iyi bir şekilde değerlendirebilirsek sonu mükemmel olan ama genelde sabredemediğimiz bir süreç.

beklemek. eylem.

hayatımdaki geçen saatleri hesaplamıştım geçtiğimiz yıllardan birinde. o kadar çok saat geçmiş ki. şaşırmadım tabi. oysa o saatlerde sevindiğim olmuştu dedim kendi kendime. arkasından üzüldüklerim geldi. hiç bir felsefik yanı yok dedim kendi kendime. zaman geçiyor ve gidiyor. oysa değişmiyor insan. bir sürü resim geçiyor gözlerinin önünden. o kadar hızlı ki bu geçişler. başı dönüyor insanın. bir şişe viskiyi ağıza dayayıp içmiş gibi. bir nevi sarhoşluk. haliyle sarhoş gibi davranıyoruz bu nedenle. geçip giden zamana söylenip duruyoruz. oysa beklemek böyle mi? hiç olmadığın kadar ayıksın. hiç bir şey geçmiyor. saate bakıyorsun. ilerlemiyor. sen sanıyorsun ki yıllar geçmiş ama sadece beş dakika olmuş gerçekte saate bir önce bakışından.

hayatta sevgilimle görüşmeyi beklediğim kadar hiçbir şeyi beklemedim ve bu beni deli ediyor.

ne hasta bekler sabahı,
ne taze ölüyü mezar.
ne de şeytan, bir günahı,
seni beklediğim kadar.

ne beklemeyi , ne de bekletmeyi sevmem.

ismail* william shakespeare'ın de dediği gibi "beklemek cehennemdir. ama beklerim seni.. "

hiç sevmediğim ama sevdiklerim için katlandığım eylem.

beklemek ciddi bir iştir . aslında bakarsanız beklemekte bir ibadet biçimidir . dua eder gibi çocukların temiz duaları gibidir beklemek .

meşakkatli bir iştir. emek gerektirir. sabır gerektirir. sabrederken güç gerektirir. eğer bunlara sahipse bir insan beklemelidir. bir de beklediği insana değecekse..