ben onsuz yaşayamam

her türlü yaşarsın boş güzelleme yapma

yaşarsın anam yaşarsın

patates. patates ile yapılan yemekler, kızartma, patatesli her şey

oksijen,su kesin... seçmeli olarak da rakı, et, kitaplar.

insan bir tek kendisi olmadan yaşayamaz (tabi burda kasıt nefes alıp vermek değil). geri kalan bir şekilde halloluyor.

benim için evlat tır onsuz yaşayamam dediğim
anne baba kardeş eş dost ayrılırsa bir şekilde hayatından yasayabilirim diye düşünüyorum ama evlat olunca sanki onla birlikte bende yitip giderim bu hayattan

kedimdir. vallahi 1 aydır ayrı kaldık 2 haftaya ablam getirecek, o kadar özledim ki çocuğumu gözümde tütüyor. çok sevdiğimi biliyordum ama lan bu kadar çok sevdiğimi bilmiyordum. yavrum canım evladım bebeğim çok özledim mırıldak oğluşum tülay nolur geri döööğğn seni çoh seviyom.

her şeysiz kimsesiz yaşanır. insan en yakının ölümünün yasını en fazla birkaç ay tutan bir varlıktır. insanın en büyük yeteneği budur unutmak. kim olduğunu ne olduğunu nasıl lükslere sahip olduğunu yolun sonuna geldikçe unutur. o yüzden onsuz yaşayamam demeyin. o varken onunla güzel bir hayat yaşamaya çalışın.

o olmazsa yaşayamam deme yaşarsın çünkü.
öyle beylik laflar etmeye gerek yok.

kim böyle dediyse yaşamaya devam etti.

saçma bir söz. tanımadan önce bal gibi de yaşıyordun.

çocukluk aşkım vardı bir zamanlar çok severdim onu. ben onsuz yaşayamam derdim. planımız ikimizde üniversite mezunu olup mesleklerimizi elimize alınca evlenmekti. ailesiyle de tanıştım her şey gayet güzel gidiyordu.
hayat bana öyle bir tokat attı ki uzun süre kendime gelemedim. bir gün sevdiğim kızın kanser hastası olduğunu öğrendim. her gün hastaneye gider onunla vakit geçirir o uyuyana kadar başında bekler eve giderken sürekli ağlardım. yalvarırdım tanrıya onu almasın diye, her geçen gün gözümün önünde erirken benimde ruhum erirdi. bir gün yine yanına gittim, hoş sohbetler ederken birden fenalaştı ve eliyle bana git işareti yaptı sonrasında da vefat etti.
onun için kur'an okurken bir cümle gözüme çarptı 'kim başkasını benden daha çok severse onu yanıma alırım.' işte o günden sonra bir daha böyle laflar etmedim.
sürekli içimde bir korku acaba yine başkasını çok seversem ve onu da yanına alırsa diye...
siz, siz olun asla büyük cümleler kurmayın.

yaşarsın. ilk aşkın bile olsa yaşarsın. öğrenilmiş çaresizlik diye bir şey var.

hakkında can yücel gibi düşündüğüm önerme.

benim de 17’ye karşı böyle bi takıntım var..*

evladın olunca bu hissi tam olarak hissediyorsun. geri kalan herkesin gidişini bir şekilde kabullenir insan ama evlat canından can.

allah der ki: "kimi benden çok seversen, onu senden alırım." ve ekler: "onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım."

kimse için demeyin. ne eş ne anne-baba ne de evlat. tanrı bir yaşatıyor... aldığınız her solukta "allah'ım ben ne yaptım ki bana kimsenin bela okumasına gerek bırakmadın" diyorsunuz.

ben bensiz yaşayamam demeli insan..

asıl beni kaybetmeyeceksin. önce '' ben'' diyeceksin şu hayatta. kendinleysen yaşarsın.. kendinle kal...

slogan şu olsun..
onsuz yaşarsın... ama onunla bir başka yaşarsın..