beni neden sevmedin sorusu

sevilmeyen kisi olmak cok acı verici ama sevmeyendende nefret etmemek gerekiyor. bazen her sey tam olsa bile olmuyor insan sevmiyor,gönlü sevemiyor.hatta insan kendine bile kiziyor neden sevmiyorum diye

ayar oluyorum bu tür ajitasyonlara.

zamanında bu sorunun muhatabı olmuştum beni neden sevmedin?. sevmiştim ama arkadaş olarak diğer türlü sevemedim, sevgili olarak göremedim. ama çok pişman oldum keşke dedim arkadaş olarak dahi konuşmasaydım belki benim yaptığım bir hareket veya söylediğim bir cümle onun bana bağlanmasına sebep oldu bilmiyorum ama sevemiyorsun. yüreğime söz geçirebilseydim eğer onun sevmek isterdim. ne ben yüreğimi söz geçirebilirim ne de o benim onu arkadaştan öte görmediğimi unutabilir. o yüzden sormayın böyle soruları sevemeyen içinde çok zor. bazen ne yaparsak yapalım olmuyor beyne söz geçiriyorsun ama kalp asla laf dinlemiyor.

artık bu soruyu sorabilecek bi takatim bile yok. öyle bi vazgeçmişlik; aşktan sevgiden, öyle bi aymazlık; başkalarınının duygularına karşı, öyle bi umursamazlık. her duygu sanki kalbime ağır geliyor, çok ağır. yoruyorsun beni hayat. sevmende umrumda değil, sevmemende artık.

sevilmek kadar sevilmemek de normal. bu tarz arabesk tavırlar lisede kalmalı yetişkin insanlara yakışmıyor.*

(bkz: cevap vermesi zor sorular)

eylül

çünkü kendini de sevmiyor. nasıl sevsin. sevmeyi doğru dürüst öğrenebilmiş mi ?
öğretmişler mi ?
sevemezler tabii..

kendini bile sevmiyor, belki sevmek nedir onu da bilmiyor.

insanın kendine saygısının olmadığını betimleme şekli.

çünkü paran yok.

bu nedenin bir cevabı yok. bunu sorgulamak kendinize yapacağınız en büyük haksızlıktır. durum da şu kimse kimseyi sevmek zorunda değil. kendinizi bulunduğunuz çıkmazdan suçlayarak çıkaramazsınız. sevilmemenizdeki problem siz değilsiniz. sevilmemek bir problem değildir bunu büyük bir olgunlukla kabullenmeniz gerek artık. sevmemiştir çünkü içinden gelmemiştir, sevmemiştir çünkü yeterince güven verememişsindir sevmemiştir çünkü seni kendine layık görmüyordur sevmemiştir çünkü bla bla bla nedenler çok ama doğru olmayabilirler bunları duymak için çabalamayın. sevilmediğiniz değer görmediğiniz yerde de bir saniye daha durmayın. diyeceklerim bu kadar.

her ne yapıyorsa sevgiyle yapan biri sevmekle tatmin olabilir.

bakın avrupalılara.
sabah bisikletiyle işine giden ayrı sevinçli
arabasına binip giden ayrı
toplu taşımayla giden ayrı.
belin bükülmüyorsa
kendine ayırabileceğin zamanın varsa
içinde yasadığın toplum bilime, sanata, adalete, eşitliğe, demokrasiye vd. bağlıysa
kafan ülke gündemiyle meşgul değilse
seversin, üstünde yürüdüğün kaldırım taşlarını, tren seslerini, selam veren bir yabancıyı, gökte uçan bir kuşu, içtiğin kahveyi, mahalleni, meşguliyetlerini.

sevgiyle doldurursun kendini.
bir başkasının sevgisini aramazsın bu kadar belki de.

sevgisiz kalmış insanlara has bir sorudur bu.
çok acıklı bence. tanrı yardım etsin, yol göstersin inş.

bazen olmuyor. öyle yani.

sormak istediğim tek bir kişi var.
mekan olarak dünya değil sadece.

ali lidar in şiirin de geçen müthiş söz. ortalık fena karışacak şirintepe parkındayim.... eskişehir güzeldi be

senin yanından kendim olmaktan neden korkuyorum- john powell‘in kitabı. başlığı görünce aklıma bu kitap geldi.

sevmemek gibi bu da kabullendirmeye çalışmaktır korkmak.

“senin yanında kendim olmaktan neden korkuyorum?”

olduğum gibi olmuyorsam nedenlerim var.

olduğum gibi olamıyorsam beklentilerin var.

mutlu olmanın iki yolu yoktur. ya kendin olmalısın ya da mutsuz bir yolun içinde onların istediği kişi olmalısın.

kimsenin içinden gelmeyeni talep edemez insan. çok isteriz belki ama bu isteğin kendimizden tavizler vermemize, ısrarcı olmamıza kendi kendimize yabancılaşacağımıza sayılı ömürde değmez.

bazı arzların reddinin cevabı yoktur. istediğiniz kadar hatırlatın kendinizi görmek istemeyene görünmezsiniz. kabul en şifalı yol.

ne diyordu ahmet arif:

“ bir daha hangi ana doğurur bizi?”

hakikaten ya neden sevmedin?
onca sene senin için yaşadım, sana çok değer verdim, hep mutlu ol diye kendimi parçaladım.

yani hayatın anlamı senin için çalışan, sağlıklı, cüzdanı dolu bir erkek miydi?

yazık oldu.

soruyorum sana, neden?