bir evi daha yaşanılır kılan detaylar

sessiz olması.
sessizlik.
evde sürekli bağıran biri(lerinin) olmaması.
gürültüsüzlük.

kendine ait alanının olması. canın sıkıldığında, yorulduğunda, insan görmek istemediğinde seni darlamayacak, konuşmayacak bir yere sahip olmak. evde kediyle yaşayan biri olarak o bile kendine bir yer çiziyor ve rahatsız edilmek istemediğini açıkça belirtiyor. ama insanlara bunu anlatması çok zor. ailemle yaşadığım zamanlarda ağız tadıyla acı bile çekemiyordum. :)

(bkz: sevgi)

aile bireylerinin seni çok iyi tanıyıp anlayışlı olması seni bunaltmamasi üstüne gelmemesi ne yapacaklarini bilmeleri davranışlarına dikkat etmeleri

akşam çay demlenip içiliyorsa o ev daha yaşanılır olur.
çay olmadan olmaz.

anne babanın gülüşünün duyulması. biri eksildi ama diğerinin gülüşünü nadiren de olsa duyarım. o zaman evimde olduğumu bir kez daha anlıyorum.

led ışıklar tablo ya da duvar örtüleri halılar ve bitkiler

evde düzenin olması, canlıların olması. bitkilerim,kedim.

eş, eşya, sevgi, para....

yanınızdaki kişi olabilir? bir evin gerçekten de yaşanabilir olması dekorasyonuna, eşyaların kalitesine, semtine, ülkesine göre asla belirlenmiyor. mesele o değil. para pul değil. lüks değil. 7-24 sağlanan güvenlik değil. çepeçevre sarılmış kameralar değil. suç oranının azlığı değil. gecekonduda da mutlu olunabilir. olunuyor da zaten. içeride yalnız olmamak, yalnız uyumamak, yalnız uyanmamak müthiş bir tamamlanmışlık hissi veriyor. onu yanında görmek, her anını paylaşmak, birlikte yemek yapmak, birlikte bir hayatı yönetmek, bir ideale birlikte inanmak gibi ihtiyaçlar sağlanmalı.

mutluluk isteğiyle yaşanmaması gerektiğine dair sapkın nihilistlerin bir yanılgısı var; bunu biz sağlıklı insanlara da pompalıyorlar. öyle, onlar gibi olmalıymışız. zaten yapamadıkları ve yapamayacakları hiçbir şeye değer vermiyorlar. çalışkanlığı değil miskinliği, kazanmayı değil kaybetmeyi, sevgiyi değil sapıkça kutsanmış profesyonel birliktelikleri yüceltiyorlar. reklam afişi gibi sırıtan bir çift... doğru olan buymuş yersen. kimseye bağlanmamak, değer vermemek, onun için çabalamamak, kendini anlatmamak gerekiyormuş. öyle delice ki. öyle hastalıklı öyle insanlık dışı ki. iyileştirmiyor, kaderine bırakıyorlar her şeyi. çünkü zaten yapamıyorlar. ellerinden gelmiyor. harekete geçemiyorlar. aptallar. onlara göre mutluluk peşinde koşmamalıymışız. bu bildiğin kadercilik, pesimizm, boşvermişlik. bilakis insan mutlu olmak için çabalamalı. bunu hak etmeli. doğal durumumuzda mutluluk yok. ama doğal durumumuzda kalmak gibi bir hatayı neden yapalım ki? neden yalnız olalım? neden münzevi olalım? neden daha iri, daha güçlü, daha erkek, daha kadın, daha büyük görünmek için hayatın keyfinden mahrum kalalım? bilakis mutluluk için hayatımızı inşa etmeliyiz. en baştan. yıkıp, yeniden yapalım gerekirse ki gerekir genelde.

devasa bir evde, iyi bir manzarayla, iktisadi bir sıkıntı pek çekmeden yaşayıp gidebilirsiniz. ne hoş. ama insan bu kadarcık değil. kendi eşini istiyor. sevgisini paylaşmak, anlatmak, dinlemek istiyor. bir evi yaşanabilir kılan hiçbir şey yoktur. öyle bir eşya, bir saksı, bir koltuk yok. "kütüphanem ve ben" de değil. o da değil. bir evi yaşanır kılan şeyi satın alamazsınız. onu hak etmeniz gerekir.

kapıdan girerken buruna gelen pattis kızartmasınım kokusu.

(bkz: kendine ait bir oda)

sessizlik ama öyle içinde kılıçlar bulunan, birilerini yaralamak için kullanılanından değil. içimizdeki kargaşayı, hayatımızdaki çıkmazları, bazen ruhumuzu bile sıkıştıran kavgaları rahatlatan türden bir sessizlik. sarılma gibi...

#2271058



huzur gibi...

kesinlikle tertip ve düzen.

birazdan ev erkeği moduna bağlıyorum. kediyi de odaya postaladım. salondan başlayalım. yaaa allaggg.

düzen,huzur,anlayış, duygusal boyutu
az ve öz kullanışlı amaca uygun eşyalar maddesel boyutu

tekillik, hatta müs-tekillik, hatta ve hatta müstakillik. komşular olmadan her şey o kadar şahane ki... *

minimalitedir bence, ihtiyacın kadar nesneye sahip olmanın alışkanlığı içinde yaşamak.

gürültü etmeyen, saygılı komşuların olması. kafayı dinlemek için evinden kaçıyorsa insan, orada sıkıntı büyüktür.

evde birilerinin olması