bir yazar ya da şair neden yazma ihtiyacı duyar sorunsalı

kendisini gerçekleştirme arzusudur. örneğin balta girmemiş bir ormanda kendi kendine düşen ağaç aslında düşmüş müdür gibisinden felsefi bir soru vardı yine aynı şekilde kendisini gerçekleştirmek için yazarlarında başkaları tarafından bilinmeye ihtiyacı vardır.

ben genç bir yazar adayı olarak söylüyorum eğer yazmıyorsak gözlemledikleriniz bir süre sonra kafanızda dağ gibi yığılıyor ve bunun ilacı sadece ve sadece yazmak ne olursa olsun insanın ister edebi bir yanı olsun isterse edebiyatla alakasız olmasın yazmak bir ihtiyaç bence saçmalasak da içimizdekileri dökmek amacıyla yazmalıyız

sen neden buraya yazıyorsan işte o yüzden yazıyorlar. duramıyorlar ne yapsınlar?

t: net bir cevabı olmayan ancak cevap yoğunluğuna göre içtihat oluşturulabilecek şair ve yazarın yazma içgüdüsünü sorgulayan başlıktır.

insanlarla iletişim kuramıyorum çünkü. samimiyetsiz, salt tüketim odaklı bir toplum olduk çıktık. karşılıklı iki kelam edemiyorsun, acaba benden ne çıkarı var diye düşünmekten.

bunun da ötesinde varoluşsal bir sancı var. dogma fikirler ve feraset gerektiren her türlü inanışın karşısında düşünebilmek var. çoğu insan günlük rutininde bu tarz düşünceler aklından geçtiği zaman; aman be bana mı kaldı dünyanın derdi, tasası diyebiliyor. sor bakalım yazmayı rutin haline getirmiş bir insana böyle bir fırsatı kaçırır mı, sorgulamaktan ve sorguladıklarını yazmaktan biran bile olsun geri kalır mı?

yazmak güzel gayedir vesselam. neyi yazdığın, niye yazdığın belki bazıları için önemlidir. ama benim için asıl önemli olan yazabilmek ve yazdıklarının arkasında durabilmektir.

bilgi ve birikimlerini bir sonraki nesle aktarmak.

düşünceleri kafasına sığmıyordur, paylaşsa da paylaşmasa da kağıda dökmek ihtiyacı duyuyordur.

bir ressam neden resim yapma, bir müzisyen neden müzik yapma ihtiyacı duyuyorsa. kendini ifade etmenin en eğlenceli ve kolay yoludur onun için

bunu düşünüyorsa zaten yazmasına gerek yoktur. bu bir ihtiyaçtır ama nedeni çokta her zaman makul yada belirli olmayabilir. neden acıkırız ? neden yemek yeriz acıktğımız için neden acıkırız peki ? bu bir güdülenme? neden sevişiriz ? buda bir güdülenme. neden yazı yazarız? buda bir güdülenme. duygusal dışa vurum ihtiyaç kaynaklıdır. bazıları bunu instagramda bazıları mahallede bazıları kahvehanede bazıları kitaplarda bazıları defterlerde yapar.

bana göre şiir yazmak çok kişiseldir. kişinin kendi sorunları ya da dünyanın ve başkalarının sorunlarının kendisini etkilemesi vb. sebeplerle içini imgesel ögelerle, örtülü anlamlarla dökmektir.
yazı yazmak kişiden kişiye ve türden türe değişkenlik gösterir ama hitap edilen birileri olduğu düşünülerek yazılır.

herkes kendini bir şekilde ifade eder veya ruhsal çöküntüler yaşar. kişinin kendini en iyi olduğu ya da en iyi olduğunu düşündüğü alanda ifade etmesi oldukça doğaldır.

insanlara anlatamadıklarını süslü kelimelerin ve karmaşık cümlelerin içine saklar.
tüm insanlığa seslenir ama bi kendisi hisseder acılarını, umutlarını

her insan kendine özgü niteliktedir. herkesin kendine has bir amacı olabilir. unutmayı veya unutulmayı önlemek bir nedeni olabilir. bir de ölümsüz hissetmek için olabilir. hep ölümsüz olmayı hayal eder insan. bu eylem de bunu sağlayabilir.
yazının ortaya çıkmadığı dönemlerde de haber amaçlı veya korunmak bilgilendirmek amaçlı mağaralara çizimler yapılmış. gelecek düşünülmüş.

temelde iletişim kurma ihtiyacı duyulduğu için yazılır. aslında bizlerde günlük hayatımızda yazmadan bu iletişim ihtiyacımızı karşılıyoruz. mesela yakın arkadaşlarla aynı kitabı okuyarak ya da aynı diziyi izleyerek üzerinde konuşuyoruz. işte yazmakta bunun bir üst versiyonu bir çeşit iletişim biçimi.

çevrede anlayacak insan bulamayınca içinde birikenlerin artık yer bulamaması... keske ben de bir kaç şey karalayabilsem

bir adam şüphe duyduğu için işkence gördüğü için yazar. kendisine ve diğerlerine değeri olduğunu sürekli olarak kanıtlaması gerekiyordur. demiş andrei tarkovsky

bir fidanın toprağa dikilmesi yahut bir tohumun toprağı atılması gibi şair ve yazarların da içlerindekileri aktarmaya ihtiyaçları vardır.

ben dinlediğim bir parçayı beğenince dinletmek istiyorum herkese bir de yazsam siz düşünün.

kendini; duygu ve düşüncelerini ifade etme ihtiyacı sebebiyledir.

insanlık tarihî boyunca gelişerek bu noktaya geldiğini söylediğimiz medeniyet, teknoloji nasıl oluştu dersiniz? bilgi birikimiyle. şuanda bilinen ve yapılan ne varsa daha öncekilerin bilgi ve deneyimlerinin geliştirilmesi ile varoldu.
sıfırdan başlayacak kadar uzun değil insan ömrü. bilgiyi kendine saklamak da büyük bir bencillik.
bunun haricinde yazmak insana keyif verir. ben en değerli yazıların yayınlanma kaygısı olmadan yazılan yazılar olduğuna inanıyorum. ne düşündüğü, ne hissettiğini beynindeki düşünce fırtınasının oluşturduğu kargaşanın ortasında kendi bile farkedemez insan. ama kalemi eline aldığında o hislerin en saf hali kalbinden parmaklarının ucuna akar. yazdıkça durulur zihnindeki kargaşa, her cümlede daha çok açılır düşüncelerini saklayan sır perdeleri.

derdini düşüncelerini anlatma istediği