41.
istanbul'da yapılıyorsa cüzdanı kaptırmanıza sebep olabilir. evet seni yenemedik istanbul. arada bir iki tane vurduk ama devirdin bizi.
devamını gör...
42.
dünden bu yana kafamın içinde çılgınlar gibi yaptığım aktivite. fizikseline gücüm yetmiyor.
devamını gör...
43.
en sevdiğim aktivite. kendimi dinlerken diğer insanları da gözden geçirip haklarında kendi kendime konuşmayı seviyorum. anlık tonlarca yazabilme dışında sıkıntı yok
devamını gör...
44.
deniz ya da göl kenarındaysa saatlerce deniz izlenip kendi kendine konuşulur . bazen insan kendi ile baş başa kalmalı.
devamını gör...
45.
geldim geldim. nerede kaldı bu ruh hastası dediğinizi duyar gibiyim. arkadaşlar bunun doğrusu bir bankta tek başına saatlerce oturmak olmasın? çünkü boş bir bankta oturamazsın. sen oturuyorsan zaten bank boş değildir. anladınız değil mi?
kafa ütüleme işlemi bitmiştir.
kafa ütüleme işlemi bitmiştir.
devamını gör...
46.
16 şubat için yapmam gereken.
devamını gör...
47.
çöpü çıkarmayı bahane ettim. evde yalnızdım aslında, daha da yalnız kalmak için bir bahaneye ihtiyacım yoktu. sadece, yağmurlu bir akşamda sokakların sessizliği evin sessizliğinden daha çekici gelmişti.
çöpü atınca evden çıkma sebebimi de oracığa bırakmış oldum. dışarda işim kalmamıştı, artık eve dönmeliydim.
dönmek için mi çıkmıştım?
evin yakınındaki parka yürüdüm. yağmura rağmen kuru bir bank bulma umudum vardı. yavaş yürüme isteğime rağmen yetişmem gerekiyormuş gibi aceleciydim, sanki ıslanmadan yetişebilirmişim gibi istifimi bozmadan yürüdüm.
oturdum, montumun ıslanmasını umursamıyor gibi davrandım. neden orada olduğumu bilmeden, kimsenin olmadığı o parkta, rüzgardan sallanan ağaç dallarının izin verdiği kadar gelen ışıkla oturdum.
cevap aradığım soruları unutacak kadar uzun süre oturmak istiyordum. unutana kadar kalkmamak ve kalktığımda farklı hissetmek istiyordum.
çöpe giren kedi, daha yeni attığım poşetle birlikte çöpleri devirince hemen yanına bıraktığım evden çıkma sebebim gözüme ilişti.
artık dönmeliydim, kalamazdım daha fazla.
hasta olamazdım mesela, yalnızlığım mı bakacaktı bana?
çöpü atınca evden çıkma sebebimi de oracığa bırakmış oldum. dışarda işim kalmamıştı, artık eve dönmeliydim.
dönmek için mi çıkmıştım?
evin yakınındaki parka yürüdüm. yağmura rağmen kuru bir bank bulma umudum vardı. yavaş yürüme isteğime rağmen yetişmem gerekiyormuş gibi aceleciydim, sanki ıslanmadan yetişebilirmişim gibi istifimi bozmadan yürüdüm.
oturdum, montumun ıslanmasını umursamıyor gibi davrandım. neden orada olduğumu bilmeden, kimsenin olmadığı o parkta, rüzgardan sallanan ağaç dallarının izin verdiği kadar gelen ışıkla oturdum.
cevap aradığım soruları unutacak kadar uzun süre oturmak istiyordum. unutana kadar kalkmamak ve kalktığımda farklı hissetmek istiyordum.
çöpe giren kedi, daha yeni attığım poşetle birlikte çöpleri devirince hemen yanına bıraktığım evden çıkma sebebim gözüme ilişti.
artık dönmeliydim, kalamazdım daha fazla.
hasta olamazdım mesela, yalnızlığım mı bakacaktı bana?
devamını gör...
48.
lise zamanlarında bunu yapardım. boş bankları severdim, uzun uzun oturur düşünürdüm. aklıma çok soru takılırdı, araştırırdım, yorumlamaya çalışırdım. kendime ait harika zamanlarmış. küçük dop seni seviyorum. keşke bir zaman diliminde seninle karşılaşabilsem.
şimdi ise oturup düşünmeye zamanım yok. artık düşünmek de istemiyorum sanırım. bir nokta var, ki bence bunu çoğu insan yaşamıştır, insan ruhunun cıvıltısı bitiyor, her olayı ve durumu kabulleniyor, sindiriliyor, sorgulamıyor, bu zaten böyle geldi böyle de gidiyor deyip susuyor ve sadece işine bakıyor. o noktaya ve o yaşa geldim. boş banklara eskisi gibi bakamıyorum.
şimdi ise oturup düşünmeye zamanım yok. artık düşünmek de istemiyorum sanırım. bir nokta var, ki bence bunu çoğu insan yaşamıştır, insan ruhunun cıvıltısı bitiyor, her olayı ve durumu kabulleniyor, sindiriliyor, sorgulamıyor, bu zaten böyle geldi böyle de gidiyor deyip susuyor ve sadece işine bakıyor. o noktaya ve o yaşa geldim. boş banklara eskisi gibi bakamıyorum.
devamını gör...
49.
gerçek yıkıklar bilir.
devamını gör...
50.
geceleri loş ışık dolu bir bankta derin düşüncelere dalmanın tadını çok az şey verir. zihin net , kalp berrak ve hayaller daha da derin olur. en iyi kararlarımı işte o zaman alırım.
devamını gör...
51.
bu konudaki dünya rekorunu merak ettiğim eylem.
saatlercesinde kıçı ağrır insanın ya. 30 dk. max., hadi çok dert var 45 dk.da anlaşalım.
saatlercesinde kıçı ağrır insanın ya. 30 dk. max., hadi çok dert var 45 dk.da anlaşalım.
devamını gör...
52.
eskişehir'de zaman zaman üniversite caddesinde oturuyordum fakat, öyle saatlerce de olması hani maksimum 20-30 dakika olmuş olabilir. keyifli bir durum, bazen öylece otururum, bazen yabancı bir müzik dinlerim, bir şekilde keyifli zaman geçer yani.
devamını gör...
53.
başınız ağrımıştır, ağrı kesicinizi ağzınıza atar ve suyunuzu bir güzel içersiniz. sonra boş bulduğunuz bir parkın bankına kendinizi atar, gelen giden insanları, yeşili, doğayı içinizde hissedersiniz. sonra hafif bir esinti yüzünüze vurur, rahatlama verir. baş ağrısı yavaş yavaş dinmeye başlamış, yorgunluğunuz hafiflemiştir. yaşamaya dair güzel ayrıntılardan biridir.
devamını gör...
54.
psikolojisi bozuk insan hareketidir. yedi sekiz saate varan oturmalarım mevcut.
devamını gör...
55.
şimdi çok iyi giderdi.
devamını gör...
56.
devamını gör...
57.
mümkünatı yok oturamam, max beş dakika. o beş dakika da kudur kudur geçer. hareket insanının yapabileceği bir eylem değildir.
devamını gör...
58.
boş bank bulmak çok zor olduğu için artık yapılamayandır.
devamını gör...
59.
zaman kaybı olan eylem..
farklı şeyler ile bu zamanı değerlendirmek daha mantıklı..
time is money friend..derdi bir goblin kardeşimiz.
farklı şeyler ile bu zamanı değerlendirmek daha mantıklı..
time is money friend..derdi bir goblin kardeşimiz.
devamını gör...
60.
bos bi bankta oturcan zaten.
baslik cok sacma.
dolu bankta oturamayiz ki doludur aklini sevdiklerim. evet.
baslik cok sacma.
dolu bankta oturamayiz ki doludur aklini sevdiklerim. evet.
devamını gör...