brothers düğüm salonu radyo yayını

mcdonalds'ta doğumgünü falan diyorlar. biz çocukken anamız doğumgünümüzde sigara böreği yapıyordu.

ışıklı ayakkabı ya. yetişkinler için var mı bilmiyorum ama "sana ışıklı ayakkabı alacam" diyen beyefendiye sorgulamadan düşerim diye çekiniyorum.

üst ekleme- ifşa için teşekkürler.*
elektrikli diş fırçası- hayır yok.

yeni geldiğim ve dinlemeye başladığım, öncesinde nelerin konuşulduğunu merak ettiğim ve şu anda neredeyiz bilmediğim yayın.

irlandalı'mın barbie evi yarasından sonra bir yaramı da ben paylaşmak istedim şimdi.
hani şu mama yiyip kaka yapan akıllı bebekler vardı, ağlayınca mamasını yediriyor daha sonra kakasını yapınca bezini değiştiriyordunuz. heh işte o bebeklere ilk gördüğüm günden beri vurgundum. nerede görsem "ben bundan istiyorum" derdim bizimkilere ama ağlamazdım hiç. zaten şimdiye kadar "ben bundan istiyorum" diye ağladığım bir şey olmadı hayatımda. alınmıyorsa ya diretiyor ya da kabulleniyordum sanırım emin değilim. ama o bebek benim hassas noktamdı. hiç unutmam bir gün bir hastane işi için izmir'e gittik sonrasında büyük bir markete girdik. markette gezerken olmazsa olmazım olan oyuncak reyonunun önünde durduk.
yere oturdum "ben bu bebeği istiyorum lütfen anne alın" dedim. babam "ama bu çok pahalı" dedi. "ama istiyorum, çok istiyorum" dedim. babam elini cebine attı, yokladı. "tamam ama onu alırsan kardeşine oyuncak alamayız, şu diğer bebeklere bakalım mı?" dedi. bu cümle değil de bu cümleyi kurmadan önce cebini yoklaması içimde bir yerleri acıttı. sonra annem "bak şu emzikli bebekler var ya, onlardan alalım. eczaneden de biberon alırız ben sana mama hazırlarım yediririz bebeğe" dedi. "üstünü de örter uyutur muyuz anne?" dedim. "ninni bile söyleriz" dedi. sonra yerden kalktım, babamın elini tuttum, ucuz olan bebeği, sonra da erkek oyuncaklarının reyonuna gidip oradan da kardeşime oyuncak kamyonunu aldık.
o gün el ele çıktık marketten ama bende minik bir değişiklik vardı. küçük minik bir değişiklik ama beni büyüten bir şeydi. babamın arkasını dönüp cebini kontrol etmesi, sonra o cümleyi kurması büyüttü sanki beni.
her neyse sonra annem söz verdiği her şeyi yaptı. o emzik emen bebek alındı bana, biberonu da. annem bir sürü kıyafet bile dikti. kardeşimin oyuncak kamyonunda gezdirdim bebeğimi. o gün iyi ki o mama yiyip kaka yapan bebeği değil de sadece emzik emen bebeği aldım. o gün iyi ki babamın yeterli parası yoktu ve ben bazı şeyleri erken anladım.
şimdi istediğim her bebeği alacak param olsa bile o gün o marketten ailemle birlikte el ele bir şeylerin farkına vararak çıkmam en büyük zenginlikti sanırım bana.
yeri gelmişken sizi seviyorum anne ve baba, ha bir de seni de başımın belası kardeşim!

büyük büyük, çok büyük, pek büyük. mühim.

yokluk nelere kadir, her ay gül filan almış adam.

yakaladım yakaladım programı.
zenginlik belirtisi olarak küçüklüğümde şömine önünde koyun ya da keçi postumuz vardı, ayı postu olanlar zengin görünüyordu gözümüze.*

ayrıca hot whells ile alakalı da konuşacaksak yaklaşık 200 parça kutulu bulunmakta*, açmaya kıyamıyorum.*

katiller aramızda.

ben balıkların akvaryumuna bayramda kolonya döktüm diye ölmüşlerdi.

sezercik en son uyuşturucu satıcılığından tutuklanmıştı.

sezercik ve fıstıktan bdsm'ye atlanılan program.

ayrıca malum alışveriş sitesinde kelepçesi kırbacı seti 70₺.

haftaya cuma aktüel ürünlerde bim’e kırbaç, kelepçe, ağızlık vb. gelecekmiş ucuz fiyata.

görüntü yoksa inanmam.

konu nerelere gitmekte, neler konuşulmakta???

durun durun dağıttığım gibi toplamasını da bilirim!
geçenlerde çocuklarla aramızda geçen zenginlik temalı bir konuşmayı paylaşmak istiyorum sizinle.
çocuklara "sizce zengin olmak ne demektir? ne olursa zengin olur insan?" şeklinde bir soru sordum. soruyu sorduğum esnada cevapları not aldığım için gelen cevaplara asla müdahale etmeden aşağıya yazıyorum;
öğrencim: "zengin olursak, hizmetçiler yatağımıza kahvaltımızı getirir öğretmenim."
ben: "hımm, peki sen bunu nereden biliyorsun kuzum?"
öğrencim: "çünkü televizyonda zenginlerin dizilerini videolarını izliyorum, ayağımıza terliklerimizi de getirirlerdi zengin olsak."
ben: "evet, anlıyorum. peki başka fikri olan var mı?"
başka bir öğrencim: "zengin olsak hiçbir şeycik olmaz öğretmenim."
ben: "neden peki? değişmez mi hiçbir şey?"
öğrencim: "yooo değişmez öğretmenim, bizim gönlümüz zengin." (size yemin ederim bu cümleyi kuran 5 yaşında bir çocuk, ay ben şok)
ben: "yaaaa, ne kadar tatlı bir cevap. bu çok güzel bir fikir kuzum. başka fikri olan var mı?"
başka bir öğrencim: "öğretmenim zengin olsak, fakirlere para verirdik, onlar da zengin olurdu."
yukarıda benim gönlüm zengin diyen öğrencimin bu çocuğa verdiği cevap: "evet, mesela biz fakiriz. bize verebilirsiniz."*

evet gördüğünüz gibi 5 yaşındaki çocukların bile zenginliğe dair dişe dokunur fikirleri var. peki benim için zenginlik gösteren hareket ne?
bence buz parmak yemek yerine magnum yemek zenginlik belirtisi. evet biliyorum, haklısınız. ben de seviyorum vizyonumu.*

ben de denk geldim o arkadaşa, kelepçeyi alıp letgo’da satmıştım da pek üzüldüydü.

gereksiz ve kötü bir ifşa oldu.

bastırılmış sapkınlığın şakaya vurulmuş hali.

- ben ne alaka ya?
cenk, mayıs 2021.

iki arkadaşın cenk’i yayınlarında yem edip, arkadaşlık adı altında cenk’i kamuya ifşa ettikleri ve yayıncıların cenk’in özel yaşamıyla eğlendikleri süper yayın. artık evinde kelepçe olduğunu evine davet etmeye layık gördüğün arkadaşların dışında hepimiz biliyoruz cenk.