bugün

içinde bulunulan gün, dünün yarını, yarının dünü.

şebnem ferah'ın en bilinen ve sevilen şarkılarından biri. naif, incecik bir özlem şarkısı.

bugün resmine dokundum ben
öptüm yine yine
zaman ağır ol, henüz erken
demek için güle güle
sesini özledim
özledim çok
haberim yok
durmuş dünya niye
seninle birlikte kaybolanları
arıyorum başka şeylerde
aşk şarkısı değil bu
geldi içimden
gülümse bir kez benim için eğer duyuyorsan
nehrim ol gel ak yine
kelebek ol gel uç yine
çiçeğim ol gel aç yine
rüzgar ol
nehrim ol gel ak yine
kelebek ol gel uç yine
çiçeğim ol gel aç yine
rüzgar ol
bugün resmine dokundum ben
öptüm yine yine
zaman ağır ol, henüz erken
demek için güle güle
sesini özledim
özledim çok
haberim yok
durmuş dünya niye
seninle birlikte kaybolanları
arıyorum başka şeylerde
aşk şarkısı değil bu
geldi içimden
gülümse bir kez benim için eğer duyuyorsan
nehrim ol gel ak yine
kelebek ol gel uç yine
çiçeğim ol gel aç yine
rüzgar ol

kubat'ın güzel yorumladığı şarkı.

ben bugün yarin bağına girdim
ay benim canım bir hoşum bugün
tomurcuk güllere de ellerim sürdüm
baygınım canım kokladım bugün

kara gözünde çok şey okudum
ozanım bugün şairim bugün
bunca ömrümü boşa geçirdim
sorma be canım pişmanım bugün

aşığım sevda çölünden geçtim
kerem'im bugün ferhat'ım bugün
kendimden geçtim de aşkına düştüm
dokunma canım hastayım bugün

büyük gün.

(bkz: for me)

benim doğum günüm.

bir şebnem ferah şarkısı.

izmir de sapsarı bir güne uyandık ürkütücüydü.. rüzgar dumani bu tarafa yollamış. varın yangının olduğu yeri düşünün. aklimdan su ezgiyi mirildaniyorum
olur mu böyle olur mu
bu dünya size kalır mı of of

bugün de çaylağız.

ama eminim tanrı var bugün!

bir teoman şarkısı. ruhum çalkalanıyor, duygularım birbirine çarpışınca çıkan kıvılcımlar sadece sinirlerimi yakıyor. bu şarkının içinde gömüldüm kaldım. çıkmak istemiyorum. bir salyangoz gibi kabuğuna çekilebilir mi insan? gelip biri üzerine basana kadar kalabilir mi yalnız cennetinde!

yıkıl cesar bugün!

dün gece ikide yatıp bugün yedide kalmam, kahvaltı etmeden kütüphaneye gitmem, kütüphanede ramazan diye çorba getirmemeleri sadece simit meyve suyu yapmam, altı haftalık konuyu altı saatte bitirebileceğime inanmam*, hayvan gibi çalışmam, manitayla kavga etmemiz, yemekhanede yemek yerken telefonumun çalması, *, odaya çıkıp uyumaya çalışmak uyuyamamak, bi on yirmi dakka kendimi ağlatmaya çalışmak, zırlamam, oda arkadaşımın gelmesi, hem derslerden hem uykusuzluktan hem de bu öküz oğlu öküz sinirimi bozduğu için oda arkadaşıma çatmam, trip atıp uyuması, masaya geçip son bir tekrar yapmaya çalışmam.... fiinişş...

dünden biraz eksik yarından biraz fazla.

reel manada sahip olduğun tek gündür.
hatta bugün bile kurtarmaz; bu an....

bir zamanlar kendiyle beraber not defteri verilen gazete. o zamanlar bu gazete gibi çoğu gazete de 1 tl kadardı, 2010'ların başları olması lazım. lazım bile olmamalarına rağmen not defterleri için o kadar çok alırdım ki hala duruyor o defterler.

upuzuun bir aradan sonra öğlen uyandığım gündür bugün, dünden kalanların mutluluğu ve bugün yaşanacakların bilinmezliğiyle başlayan.

bugün benim için anlamı olan bi gündü ve günüm o kadar berbat geçti ki sabahında gözlüğümün tamamen kırılmasıyla başladı (ufak bir kısmı kırıktı zaten) sonrasında işe gidene kadar içimde bir sıkıntı bir kötü his vardı. işe gittiğimde ise kendimi sorumluluk çok fazla sorumluluk altında hissettim yaptığım pizzalar günden güne iyiye giderken bugün de baya bir ilerleme kat ettiğimi farkettim ama yine de beni tatmin etmedi. ve şu an eve geldiğimde aşırı yorgun ve dokunsalar ağlayacak haldeyim etrafıma olan tüm öfkeyi kendi içimde bastırarak kendime öfkeleniyorum. istediğim sevdiğim işi en basitinden resim çizmeyi ne zaman yapabileceğim diye de dülünüyorum bi yamdan bu çalışma temposu içinde. içimde olan beni ayakta tutan yazmak ve çizmek için bile zaman bulamıyorsam gerçekten ne için yaşıyorum diye sorgulıyorum ve yine pes etmeye gidiyor elim. ölüme, binbir türlü öl*ürme çeşidi geçiyor aklımdan hiçbirini de yapamayacağım o kadar korlağım. zamanı geri almak isteyecek ladar da aciz bugün 3 ağustostu. acıttı.

bok gibi bi gündü arkadaşlar çok yoruldum babadan zengin olmamak beni bazen çok sinirlendiriyo

çocukluk hayalimin gerçekleştiği, gözümü karartım büyük kararlar aldığım bir gün bugün. beklemelerin daimi müşterisi olduğum için halen inanamıyorum. hayatta öncelikle kendinizi bekletmeyin. başkalarına saçma gelen şeyler sizin hayalleriniz, bunları küçük görmelerine izin vermeyin. o kadar çok erteledim ki kendimi şu an bile kavuştuğum hayalin gerçekliğine inanamıyorum. umarım bugün deli gibi yağan yağmurda kavuştuğum hayalim beni hiç yarı yolda bırakmaz. lütfen serseri dötlü 200cc'lık canavar sen de beni bırakma... *