bursa

ikamet ettiğim, istanbul'la kıyaslanabilecek belki tek türkiye şehri. potansiyelinin altında kaldığını düşündüğüm şehir. bursa cidden harika doğal güzelliklere sahip fakat bana kalırsa yazık ediliyor bu şehre.
aynı zamanda 4. büyük şehir olmasına rağmen pek bir adı geçmez bursa'nın. üvey evlat gibidir. halbuki ülkeye çok büyük katkısı vardır (bkz: sanayi), e klişe olacak ama osmanlı'nın da ilk baş kentidir.
ve şimdiye kadar hangi şehri çok övdülerse, hiçbiri bir bursa olamamıştır benim için. tamam insanının bir kesimini ben de sevmiyorum fakat ayrı be bursa. insan şehirden çıktığı an bir boşluk hissediyor içinde.
şuraya da bir kaç şey bırakayım da canınız çeksin hehe:
(bkz: iskender)
(bkz: pideli köfte)
(bkz: kestane şekeri)

bir de niyeyse hep türk sanat müziği'ni hatırlatır bursa bana. belki tarihi dokusundan, belki zeki müren, müzeyyen senar gibi değerli sanatçılarımızın oralı oluşundandır.

suriye'den gelen yabancı göçmenlerle birlikte fantastik göç nüfusu halkasına altın bir zincir daha eklemiş güney marmara şehri.

kentte öyle bir demografik yapı var ki istanbul'dan , bana kalırsa , hiçbir aşağı kalır tarafı yok. erzurum, artvin ve samsun başta olmak üzere diğer illerden aldığı göçün haddi hesabı yoktur. bulgaristan göçmenleri zaten hep burdaydılar.

70'li yıllardan sonra hızla sanayileşmiş bir kentimiz. istanbul ile bağı öteden beri sağlamdı bir de osmangazi köprüsü iki megakent arasındaki mesafeyi 1.5 saate indirince komşu kapısı oldu. şimdi hızlı tren de bağlanınca cazibesi iyice artacak.

an itibariyle güzel kar yağan şehirdir. 2 saat önce çok güzeldi ama olsun.

türkiye'nin en kalabalık dördüncü şehridir.2016 dünya yaşanabilir şehirler sıralamasında dünya'da 28. türkiye'de 1. sırada yer almaktadır.

tophaneye çıkıp şehir manzarasını seyretmekten keyif alabileceğiniz bir şehirdi, bir zamanlar. şimdi bütün o güzelliğin ortasında doğanbey tokileri denilen ve şehrin silüetini parçalayan -beni de kahreden- bina topluluğu diktiler. ne desem az neyse. kıyı şeridini baştan sona gezilmesini tasviye ederim.
kumla öncesi ve sonrasında denize girmek pek keyifli olmuyor aşırı çok taş var. son üç yıldır yüzmek için bu taraflara gitmesem de bilen bilir büyük kumlanın iskelesinin hemen yanında damsız girilmeyen, sözde halk plajını çeviren ve işleten yerler olurdu. oradan insanlar bize garip garip bakardı. hem ne yapıyor bunlar diye hem de üstten eğreti gören bakışlardı bunlar. biraz haklılık payları da yok değil. gemlik'in balıkpazarı ve yenimahalledeki romanlarıyla beraber otostopla gider o iskeleden sürekli atlardık. çoğunlukla orada denkleşirdik. gemlik'li bir gençseniz yazın kumla'ya gitmeme gibi bir ihtimaliniz olamazdı.*
neyse diyeceğim şu buralarda yüzülmez ayağınız ay yüzeyine döner biz maldık senelerce yüzdük. yolunuz düşerse benim naçizane tavsiyem kumsazdır. kamp yapmaya da müsait bir alana sahip müthiş bir yaz tatili için ideal her şeyi barındıran ve yerel çevre harici pek bilinmeyen bir yer.
kalabalığı seviyorsanız eğer kamp için, mudanya'nın korsan koyunu öneririm.

ek olarak gemlik artık yaşanacak bir yer değildir. denizini görünce şaşırmayın ve 1 geceden fazla barınmayın.

türkiye istatistik kurumu (tüik) verilerine göre nüfusu 3 101 833 kişi olan şehirdir.

yoğun mülteci nüfusu ve trafik bilmezliği ile hatrımda pek güzel barınmayan şehrimizdir. hayatımda hiç bu kadar korna sesini aynı anda duymamış, her yerden fırlamaya çalışan sürücüleri birarada görmemiştim. kaldı ki hayatımın ilk 20 yılını istanbul'da geçirmiş birisiyim. ona göre hesap edin yani. görükle ise her öğrenci yerleşim bölgesi gibi nezih, pahalı ve sakin bir yerdi.

sözlerime bu şarkıyla başlamazsam olmaz
'' bursanın ufak tefek taşları bursanın ufak tefek taşları''.
2 kere gitmiş görmüş olduğum ve şuanda gönlümün sahibimin de memleketidir.
gidecek olan sevgili arkadaşlara tavsiyem tirilye köyüne gidin ve merkezi gezin cumalı kızık bana göre tamamen boş aşırı şişirilmiş bir köy.
gayet şehir modern güzel. biraz türbe dolu bir il ama tahirihine baktığımızda neler neler görmüş geçirmiş bir il.
ileride yaşanabilecek güzel bir il.

deniz kıyısındaki "gemlik" ilçesi dururken "nilüfer" ilçesinin gelişmiş olmasını ve buna bağlı olarak da beğenilmesini anlayamadığım ildir. deniz diyorum mavi olan. insan nasıl ihmal eder bunu? pahalıdır, hoş ucuz memleket kalmadı ya neyse.

içine edilmiş şehir. hala düzensiz kentleşmeye kurban gidiyor. hala güzelleştireceğiz diye içine etmeye devam ediyorlar.

bursalı insan az kalmıştır ya heh işte benim ailem onlardan biri. gelip şehrin içine edenlerden de, şehri bu hale getirenlerden de nefret ediyorum.

merkezi edirne gibi olan şehir.
kesinlikle bu yüzyıla ait değil, resmen zamanda yolculuk gibi bir şey ama kanıtlayamıyorsun.

maalesef kapitalizme kurban gitmiş bir şehirdir. çok güzel bir şehir olmasına rağmen gecekondulaşma, düzensiz yapılaşma, gökdelen yapımları, kentsel dönüşüm diye yapılan saçmalıklar ve artan trafiği her geçen gün büyüyerek mükemmel bir şehiri yaşanmaz hale getirmektedir. sırf trafiğin yaptığı gürültü kirliliği bile insanı canından bezdirecek düzeydedir. kaldı ki diğer etkenlerini siz düşünün.

beni boğan ve nefret ettiğim şehrin ismi. çünkü bu şehir içinde bolca arap ve dağlı insan bulundurur.
şehrin büyük bir çoğunluğu ghetto semtlerden oluşur. ne zaman dışarıya çıksanız içinizi fenalık ve bunalım kaplar. şehir merkezi ve yolları kötüdür. şiddetli yağmur yağdığında asfalt yollarında ufak gölcükler oluşur hep. arabanız yoksa şehir içi ulaşım kanser eder. mudanya sahili ve uludağ dışında görmeye değecek bir yeri yoktur.

doğup büyüdüğüm yer olsa da gerçekten sevdiğim bir şehir değildir. bilinen yeşil bursa'nın aksine beton bursa'dır. çarpık kentleşme, boğucu havası(mudanya ve uludağ hariç), değişik insanlar, gezip görülecek yerleri çöpten farksız yapmaları kötü yanlarıdır. ama tabiki güzel yanları da vardır. mesela uludağ tarafında kalan semtlerin havası ve atmosferi gerçekten görülmeye değerdir. nilüfer, bursalılar için zenginliktir. oraya gidince boyut atlamış gibi hissedersiniz. cumalıkızık da gezip görülecekler listesinin başında gelir. ah birde şu meşhur iskender var tabi. hayatınızda yediğiniz tüm iskenderleri unutun ve bursa'ya gelin. gerçekten mükemmel bir tat. biraz pahalı ama değiyor emin olun ki.

bursa’da meyhane keyfi bambaşkadır. müziği ayrı güzel, ortamı ayrı güzel. eğlencesi ayrı güzeldir.

bursa'nın şehir merkezi çok karmaşık gelsede, iznik ve gölyazı görülmeye değer yerler. özellikle gölyazı küçük ama masal gibi bir yer...

bir sürü sorunu olmasına rağmen son nefesime kadar sevmeye devam edeceğim türkiye’nin en kalabalık dördüncü şehri.

yeşili kalmamış şehirdir. her adım başına bir avm yaparak yeşili koruyamamış, şehir merkezinde piknik alanları dışında yeşil görmek çok zorlaşmıştır. bir tek dağlardaki ormanlar kaldı çünkü henüz oraya yerleşim yapılmadı. yakında oralarda betonlarla dolu olacaktır. şehir merkezindeki tarihi yerlerini korumaktadır. ama öyle aklınıza merkezin her yerinde tarihi yerler olduğu gelmesin. aşırı kötü bir kentleşme durumundadır. tophaneden şehre bakmak insanın içini boğar. bir yerden bir yere gitmenin tek avantajlı tarafı bütün otobüslerin şehir merkezinden geçmesidir. yani şehrin bir ucun bir ucuna gitmek istiyorsanız iki otobüsle gidebilir, bunun içinde şehir merkezine gelmeniz yeterlidir. sanayisi oldukça gelişmiştir. her ilçede bir organize sanayi bulmak mümkün. iş bulma imkanı ülke genelinde olduğu gibi burada da zordur. iş çok fakat nüfusu da bir o kadar çoktur. çok göç alan şehirler arasındadır. suç oranı da gittikçe artmaktadır. son bir iki yıldır haberlerde bursa adından sık sık söz ettirir duruma geldi. diğer büyük şehirlerle kıyaslarsak bursa da yaşam bir tık daha ucuz diyebiliriz. şehir merkezi dışında da gezebileceğiniz doğa harikası yerler vardır.