cenk raporu radyo yayını

bir tek dileğim var;

mutlu ol yeter!

canlı yayında pasta sürprizi ooooo

bir taraflarımızın şiştiği yayın.

radyo yayını dinlemeyi ve yayınlara katılmayı seven biri olarak burada o özelliğimi pek ön plana çıkaramamıştım. dinlemek kısmına değinirsek, eksiktim. yayın sahibi yayın yapmaktan vazgeçene kadar dinliyordum. yayın sahibi yayını bıraktı, biz de dağıldık tabii. taaaa ki bu akşama kadar. yoğun iş temposunun arasında discord bildirimini görünce “aha * cenku küllerinden doğmuş.” dedim. sevindim: tek temennim, işten çok geç çıkmamak oldu.

bi ilki gerçekleştirip yayına da katıldım. birileri için hayaller @buyucu, hayatlar leylimley gibi bir şey oldu . * güzel bir yayındı. ve yayınlara hep hep hep devam etmen dileğiyle.

ve sonuç olarak; aklım pastada kaldı. *

eeeeefeniiim, yeni bir hafta geldi yeni bir yayın günü geldi. bu hafta da pazartesi sizlerleyim. 22:00 olacak saatimiz; bakalım haftaya kahramanımızı nasıl maceralar bekleyecek.

peki bu hafta kahramanımız hangi maceralara atıldı, hep birlikte göreceğiz. malumunuz (ne saçma kelime ya bu, ösaşdöas malum değilmiş bi sonraki olgu mesela düşünsene, neyse) yılbaşı haftası idi geçtiğimiz hafta. e biz de raporumuzda yılbaşı konuşuruz diye ortaya bi konu atar ve her zaman olduğu gibi onunla çok aşırı alakasız bir sürü şeye dalarız hep birlikte diye düşünüyorum.

yılbaşına dair olan, olmayan her türlü anı, kilim, overlok değerinde alınır. yayına dahil olmak için her zaman olduğu gibi başlığa yazabilir, discord’dan beni dürtebilir yahut radyo kulübü discord odasından canlı bağlanabilirsiniz.

bekliyore.

kendi söküğüm:


iletişim kanallarımız:
- sözlük radyosu:
blog.normalsozluk.com/
- instagram :
instagram.com/sozlukradyosu
- twitter :
twitter.com/RadyoSozluk

ahahahha afişe gel! özenmiş bu defa iki gözümün çiçeği!
ayrıca tabi ki ben tekim! ayıbediyonuz.

merakla bekliyoruzzzzz

sağ alt köşede yazan "okuyo musunuz bunları? bak azıcık daha yazı var?" afişi ile boş bulunup gülmemi sağlayan canım cenk'in raporumuzu sunacağımız yayını.
üstüme yılbaşı ağacı düşmüştü benim, onu anlatırım iş görür mü? *

özenerek, sözlükte bulunduğumdan bu yana dinleyeceğim ilk yayın.

cenk'in yılbaşına dair konseptine uyarak dansöz çıkartacağı yayın. kesin bilgi yayalım.

yılbaşı için berlin'den varşova'ya yola çıkıp esenler otogarına bırakılmam sayılırsa olur. çıkar bizden de kimi hikayeler.

yılbaşıyla alakalı çok anlatılası bir anım yok fakat anlatılası anıları, hikayeleri olanları keyifle dinleyeceğimiz bir program olacak gibii..

iyi yayınlar dilerim cenk bey! en son, yayınınızı dinleyeli bir sene geçti.. vovv :))

ışığı kapatıp açtım yayını. odamda sohbet dönüyor gibi.

aha fever geldi.*

yılbaşı listesinde kendim önerdiğim halde dinleyememiştim, nasip bu yayına imiş...

eko yok. bölmeyin yav artık dhxb

#1648142
numaralı tanımımda belirttiğim anımı yazmaya geldim, sözüm vardı diğmii canım cenk?*
efendim bu anımı yaşadığım yaşlar yaklaşık olarak 5 taş çatlasın maksimum 6 yaş diyebiliriz. hem ananemin hem babaannemin evinin bahçesi ağaçlı ve ben bu ağaçlara tırmanmaya bayılıyor, nerede ağaç görsem tırmanıyorum. benim için ağaç = tırmanılan yer demek.
beni tanıyanlar bilir çikolataya olan tutkumu ve yine onlar bilir ne kadar sakar olduğumu. * bu detayı belirttim çünkü anlatacağım olayı yaşamamın sebebi bu iki faktör.

bir akşam ailecek bir alışveriş merkezine gittik. hepimizin malumu avmlerde yılbaşı zamanlarında kocaman yılbaşı ağaçları ve bunların çevresinde farklı boyutlarda hediye paketleri olur. bu yılbaşı ağacı bildiğimiz toplarla, ışıklarla degil minik minik çikolata paketleri, gofretler ve sekerlemeler ile süslenmişti. ben bu manzarayı görünce vuruldum tabi. tuttum kardeşimi kolundan sürükleye sürükleye ağacın yanina götürdüm. "bak" dedim "şimdi bu ağaçtan en güzel çikolataları toplayacağız tamam mı?" hayır deme şansı var mı, yok tabi. * bu sırada babam annemi bekliyor bir gözü bizim üstümüzde, biliyorum bakıyor bize ama ağaca tırmanmanın nesi kötü ki? kötü olsa uyarırlardı simdiye kadar.
evet ben o ağaca tırmanmak üzere ağaca sarıldım. tırmanma kuralları gereği ağaca zıpladım ve ellerim ayaklarımla ağaca sarıldım. önce küçük bir sarsıntı hissettim ve bir çikolata paketi kopardım. sonra ...
sonra ağaçla birlikte yere düştüm.*
etraf çığlık kıyamet bizim yanımıza geldi. kardeşim bağırıyor "yaşasın ben de toplayacağım " diye. ben bağırıyor ve ağlıyorum "en yukardaki çikolatayı toplayacağım " diye. bu sırada babam beni ağaçtan ayırmaya çalışıyor.*
her neyse ağaç kaldırıldı, ben ağaçtan ayrıldım, annem kardeşimi kucakladı, babam herkesten özür diledi zarar ziyanı karşıladı beni elimden tuttu ve klasik bir konuşma yaptı; işte her gördüğün ağaca tırmanılmaz, her çikolata senin olamaz, her istediğini yapamazsın vs...
babama hak verdim ve şöyle dedim. "tamam baba ama yeni yıl çikolatalarını nereden alacağız şimdi? "*

kesin en son 6'yı ben atardım. aynen öyle

başlamasına 1 dakika kala anca kendi yayınımızı bitirebildiğimiz yayındır...
kendisine kusura bakma diyor ve artık ayaklarımı uzatıp keyifle dinlemek için bekleme moduna geçiyorum.

yılbaaaşııı deninceee,
bu yılbaşı akşamında ailemleydim. yılbaşı gecesinde ise varlığından mutlu olduğum insanlarla telefonda da* olsa görüşerek geçti.

şahsen içinde bulunduğum garip ya da öyle çok güzel bi yılbaşı anım yok ama şöyle değişik bişi var elimde, umarım formata uyar*.
yılbaşı deyince üniversitemin ilk senesini anımsadım bi an. anadolunun içinden bi şehirde okurken kaldığım yurt çok garip bi yurttu. her telden insan vardı. normalde de yurtlarda garip insanlar olur kabul ama haricinde de deneyimlediğim pek çok yurtla da kıyaslayınca o yurt hala garip geliyor bana. neyse konumuz bu değil. bi gün akşam bizim kattaki kız gruplarının çoğu her türlü erzak deposuna sahip bi şekilde kattaki tv odasına doluşmuşlar. bi taraftan yaklaşan finaller sebebiyle birbirlerine not dağıtıyorlar bi taraftan eğlenceli vakit geçiriyorlar. hatta gruplardan biri öyle abartmış ki olayı hoparlör falan kurup dansöz kıyafetleriyle oynuyorlardı. her şey gerçekten çok güzel ve mantıklı ilerliyordu ta ki ben o günün ve gecenin yılbaşı kutlaması olduğunu öğrenene kadar. meğerse yılbaşında herkes memlekete döndüğü için ya da sevgilisiyle falan dışarıda olduğu için beraber yılbaşı kutlayamıyorlar diye yılbaşından sonra ortak bi gün belirleyip o akşam kutluyorlarmış yılbaşını*. insanların eğlence için mi yılbaşını bahane ettiklerini yoksa yılbaşının cidden bu kadar önemli bir şey mı olduğunu düşünerek yandan yandan çalışma odasına doğru yol almıştım ben de. öyle işte.

o haldeeee keyifli yayınlar arka bahçelerin efendisi ceeenk.

yılbaşında telefonun başında çaresiz bekleyen olarak last christmas i gave you my heart, this time to save me from tears, i will give it to someone special diyorum. patlayan havai fişeklerde kanadı kırılmış kuş gibi hissettim.

hepsine yazıklar olsun, en çokta örtmene.

yayının başında kaydını dinlediğimiz emrah ablak imzalı karikafilm;