çığlık

bir a.hicri izgören şiiridir.

bana kanlı mühürler kaldı
o tarih tacirinden
uçurumlar çığlıklar ve ölüm tarifleri

bildiğim tüm masallardan topladım acıları
yakama iliştirdim
yaşamak dedim adına sığınaklar emzirdim
bütün sözcükleri yüzleştirdim ateşle
anlatamadım günlerin cehennemini

ajans haberlerinde kirleniyor insanlık
bütün sevinçler çarmıhta hızla yaşlanıyor
çocuklar
bozguna uğramış aşk düşürmüş bayrağını
geceler unutmuş sevişmeleri

tanrılara bulaştırmak için bu cinneti
deliyorum aşkın ambargosunu
yeniden yollara vuruyorum kendimi

teninden soyunsun artık çığlıklar
şimdiki zaman'a çekiyorum bütün fiilleri
bakışlarında köprüledim uçurumları
uyak olup düşüyorum dünyanın gözlerine
taze bir çığlığım artık bu kontra mevsiminde
herkesin biraz "faili" olduğu
"meçhul" bir cinayetim şimdi

bana katliamlar kaldı
o tarih tacirinden
ağıtlar sürgünler ve muhbir suretleri

bütün yenilgilerimi temize çektim
ölüm boy veriyor artık
düşlerimle suladığım topraklarımda
gözlerine ayarladım tüm imgeleri

norveçli ekspresyonist ressam edvard munchın en ünlü tablosu.

çağrı sinci'nin 2019 yılında yayınladığı albümün adı. dinlemenizi tavsiye ederim.

güzel bir korku filmidir.

ı want to play a game.

çığlık başlığını attığım bir müsveddem.

"sonu gelmeyen sessiz çığlıklarımın kaynağında yatan olağanüstü güçsüzlüğün yakarışlarını adım adım daha parlak duyuyorum. bizatihi gelişen durumlar söz konusu olduğunda aksederek üzerime yürüyen kişiliklerim, melun bir suçlamayı, insanlığa olan umudumla eşdeğer bir şekilde sokuyor şakaklarımdan içeriye. ağrıyorum fakat hissedemiyorum. nedir bu sözde kurgulanmış doğal seleksiyon temelli kargaşa? geçmişini dahi milattan önce ve sonra diye ayıran, kendi ırkına oldukça narsisistik bakış açısıyla cezbedici kurlar yapan bu saçma tanecikleri, ruh ya da zihin tanecikleri, nedir?
kendi özünü bilmediği için bilinmezliği yadsıyan, okumayan, yazmayan, düşüncelerini iğneada'da bırakmış gibi düşünen, (burada ne demeye çalışmışım, zerre bilgim yok.) insanlık saçmaları ile doyasıya rol yaparak geçirdiğim günlerde kişiliklerimi adım adım yok etme gibi bir misyona sahibim.

23.12.2017"

(bkz: radical noise)'in plan b albümünden sivas katliamına sinkafsız ama dosdoğru göndermeler yaptığı şarkısıdır.

sözleri ;

orijinal ismi skrik olan ünlü ekspresyonist edvard munch'ın eseri.

ya bir tehlike vardır ya bir sevinçli haber vardır, başka neden çığlık atsın ki?

kaynak/vikipedi

özünde birilerinin duyması için atılandır.
kimsenin duymadığı bir çığlık, hiç kimsenin ilgilenmediği rutin bir sessizliktir.
akisleri bile yalnızlığa çarpıp döner.

hush hush serisindeki bir kitabın adıdır.
genellikle haykırış olarak adlandırılır.
bak benim kelimelerim yetmiyor elimden çığlık atmak geliyor gibi.

bir köprünün üzerinde, iki elinin arasına başını sıkıştırmış, beti benzi solmuş, hem ağzını hem gözünü korku ifadesi ile iyice açmış, erkek veya kadın olduğu belli olmayan, ama yaşlı ve kafası kel biri olduğu anlaşılabilen bir insanın konu edindiği ünlü tablo. arka planda da renk karmaşası içinde köprüde yürüyen iki kişi görülüyor. tabloda çığlığı işitemiyoruz fakat o çığlığı atan kişinin neyi gördüğü, neye bağırdığını tam bilemiyoruz. belli başlı popüler bir ikon olan tablolar gibi bu resim de sözlük ortamında, yazar arkadaşların profil ve kapak fotoğraflarını rengarenk boyamış bir şekilde gözümüze çarpıyor ki, ressamı başarılı ve iz bırakıcı bir çalışmaya imza atarak bugüne miras bırakmış.

"iki arkadaşımla birlikte yolda yürüyordum, güneş battı. birden gökyüzü kan rengi oldu ve bir hüzün soluğu hissettim. durdum, çite dayandım, bitkindim. fiyordun üzerindeki bulutlar kan damlatıyordu. arkadaşlarım yola devam etti ama ben göğsümde açık bir yarayla, titreyerek oracıkta kaldım. doğanın içinden kocaman olağandışı bir çığlığın geçtiğini duydum.”

edward munch'un en bilindik resminin adı "the scream/çığlık".

yukarıdaki kendi sözlerinden anlayacağımız üzre resmin merkezine yerleştirilmiş figürün çığlığı değildir o ama doğanın her yerinden duyduğuna inandığı bir çığlığın betimlemesidir, bu bir nevi halüsinasyondur. bütün doğayı sarıp sarmalayan neredeyse bizim bile duyduğumuz o çılgın ses, gökyüzünün kıpkızıl ışığıyla hem bir cesedi, hem bir fetüsü ve hatta bir spermi andıran figürün etrafında döner durur. ana tema; kaygıdır, ölümdür, anlam boşluğudur.

resmin 1893'e tarihlenmiş 2 adet, 1895 yılına ait 1 adet ve nihayet 1910'da tamamladığı ile birlikte 4 ayrı versiyonunu yaptı munch. bunlardan ikisi yağlıboya, ikisi pastel malzemeyle yapılmıştır. bir beşinci versiyon ise taşbaskı olarak çalışılmıştı. taşbaskıların bir kısmı günümüze kadar gelebildi.

çığlık, 1893

dünyanın en çok cover yapılan resminin bu olduğunu okumuştum.

sessiz bir munch gürültüsüdür. pastelimde turuncu var bağırırken görmedin mi?