çocuk yetiştirmek

cocugumuzu değil kendimizi yetiştirmeliyiz. zira çocuklar anne babanın izinden yürür.

kolaydır. eline telefon, tablet falan vermeyeceksin, arkadaşlarıyla az-az görüşecek, derslerine odaklanacak falan işte anladınız siz ve hoop gelmesin mi mükemmel nesil? tabi kimse dinlemiyor bizi. olsun.

materyalizm
materyalist bir çocuğun yetiştirilmesinden nasıl kaçınılır.?
araştırmaya göre materyalizm, anksiyete ve depresyon gibi çeşitli zihinsel sağlık sorunlarının yanı sıra bencil tutum ve davranışlarla ilişkilendirilmiştir.
today.uic.edu/how-to-avoid-...

hayatta en zor, en emek, sabır, ilgi isteyen şeyken düşünmeden dünyaya getirilen çocuklar ve onların hayatları...
çok emek ve sabır isteyen bir şey çocuk yetiştirmek ve değil insanın kendi ailesi için, içinde yaşadığı toplum için bile çok önemli aslında. çünkü o çocuklar büyüyüp toplum içine karışacak, geleceğimize yön verecek vs..
o yüzden bu zamanda çok çocuk sahibi olmayı anlayamıyorum. bakıyorum kendi temel ihtiyaçlarını bile karşılamaktan aciz, sabrı yok, ilgisiz ama birkaç tane çocuğu var. hayatta empati yapamadığım kesimlerden biri düşünmeden dünyaya çocuk getiren insanlar.
çocuk yetiştirmekteki en önemli kısım o çocuğu çok sevmek ve bunu ona hissettirmek. çocuğuma sıklıkla yapıyorum bunu. sevdiğimi söylüyorum, gidip sarılıyorum arada ve doğru da yapsa, yanlış da yapsa onu sevmekten asla vazgeçmeyeceğimi söylüyorum. benim için en değerli kişi olduğunu...
bir çocuğun en ihtiyacı olan şey anne ve babası tarafından çok sevilmek, ilgi görmek, değer verildiğini hissetmek ama bu demek değil ki "dünyayı sana göre şekillendiririm evladım, önüne çıkan her engeli senin için ben kaldırırım" terbiye vermek de ikinci sırada en önemlisi. çocuğun sadece senin dizinin dibinde kalmayacak, yetişkin olup topluma karışacak o yüzden ağaç yaşken eğilir misali iyi bir aile terbiyesi vermek gerek.
empati duygusunu geliştirmek gerek. kendine yapılmasını istemediğini başkasına yapmamalı. merhamet duygusuyla içiçe olması için diğer canlılara da nasıl davranması gerektiğini öğretmek gerek. çocuklar arasında hiç de azımsanmayak derecede çok alaycılık ve akran zorbalığı. bunun bilincinde olup ona göre hareket etmeli.
tutumlu olmayı öğretmek gerek. her an, her istediği olamaz bunu öğrenmeli bir çocuk. para biriktirmeye çok erken yaşlarda başlamalı. maddi açıdan fazlasıyla istekleri karşılanmış bir çocuk doyumsuz oluyor bu herkesin malumu. bazen istediği bir şeye sahip olmanın hayali bile insanı heyecanlandırır, heveslendirir. bunun için çabalamalı biraz, hayal kurmalı.
annenin-babanın bu konuda kararlı olması gerekli ve her şeyden önce çocuk eğitiminde anne ve baba bir hareket etmeli. çocuğun yanında birbirini rencide etmekten kaçınmalı.
bu zamanda en önemli şeylerden biri de çocuğun sıkılmasına da izin vermek gerek. her sıkıldığında bir etkinlik yaratmak, telefon, tablet vermek ve hayatı lunapark misali sürekli eğlenmek odaklı yaşatmak da sağlıklı değil. bazen sıkılacak bunu kabullenmesi lazım. hayat eğlenceden ibaret değil. dünya onun için dönmüyor ama özellikle günümüzde çocukların epey kısmı eğlence bağımlısı.
ve daha bir sürü şey... sonu gelmez. bir insanı yetiştirmek hayattaki en özenli ve dikkat edilmesi gereken şeylerden biri. dünyaya iyi yetişmiş çocuklar bırakmak dünyayı iyileştirir.

anne ve babam 13 yaşına kadar çok güzel yetiştirdiler beni. ama o süreçten sonra resmen batırdılar. temeli iyi attılar. 16 yaşından sonra kendi kendi kendimi yetiştirdim.

arada sırada aklıma gelen şey. acaba nasıl olurdum diye düşünüyorum... erkek çocuğum ve kız çocuğum ile aramda geçecek olası diyaloglar şöyle olurdu:

oğlum: baba okuldan çıktım eve geliyorum.
ben: eve gelirken ekmek almayı unutma itoğluit

kızım: babacım çıktım şimdi dersten geliyorum eve.
ben: güzel kızım gelirken elin ağır olmazsa ekmek alır mısın ?

veya;

oğlum: babaa valorantta zikkozikkum skini alacam kartını verir misinnn
ben: yürü git lan itoğlu skin alacakmışmış

kızım: babacığım sena ile salı akşamı raid'e gircez warcraft için game time alabilir miyim ?
ben: tabi güzel kızım. raid saatini hatırlatın ben de dps paladin ile gelirim.

muhtemelen circle böyle devam edecek dlfkjgh psikolojik olarak muhakkak bir açıklaması elbet vardır ama nedense hep kızım olsun istemişimdir.

ulan itoğluit gidip de r*p müzik falan dinlersen kaçarın yok yatılı okul + kara harp okulu çakarım sana. başka türlü adam olmazsın...

yapılmadan önce mutlaka birkaç tane çocuk gelişim, çocuk psikolojisi, erken çocukluk döneminde gelişim konulu kitaplar okunup, mümkünse bu konularla alakalı seminerlere katılıp ebevylerin kendisini geliştirmesi gerekir. john locke'un da dediği gibi " çocuk zihni boş bir levhaya benzer" özellikle 0-6 yaş döneminde bizim o levhayı ne ile doldurduğumuz kalan hayatını çok büyük ölçüde etkileyecektir. o yüzden her anne babanın aynı zamanda iyi birer öğretmen olması gerekir. unutulmamalıdır ki eğitim evde başlar okulda devam eder.

kadim bir çin işkencesi yöntemidir.

''yaşanmamış yaşamlar dünyadaki bütün savaşların ve kötülüklerin temelidir.''
erich fromm.

ebeveynlerin yaşayamadıkları yaşamı çocuklarına baskılaması ya da nasıl biri olmak istiyorlarsa çocuklarını da bu yönde katı bir şekilde yetiştirmeye çalışmaları çocuklarına yapacağı en büyük kötülüktür.

doğan cüceloğlu iki ortamın gelişimimiz için çok önemli olduğunu söyler: aile ve eğitim ortamı.
bu iki ortamdaki iletişim sağlıklı olursa, dünyaya parıltılarıyla gelen çocuklar yetişkinliklerinde de o ışıltıyı yansıtır. çocuk yetiştirmek onlarla ilgilenmeden büyümesine şahit olmak değildir. dinlemek, gözlemlemek, hissetmek, sevgi ve değer vermektir.

dünyadaki en zor islerden biridir, erkek hegomanyasinda kadina yüklenmis adeta bir vazife (görevdir) anneligin kutsallastirilmasinin sebebi bu diye düsünüyorum zaman zaman.

"bir insan ya hiç çocuk sahibi olmamalı ya da olursa çocukları için zahmete katlanarak onları eğitip yetiştirmelidir."

platon, kriton diyaloğu, (45e), kriton'un sokrates'i onu idam cezasından kurtarmak için teklif ettiği kefaletini ödemesi hususunu sokrates'e kabul ettirebilmek için, onun da (yani sokrates'in de) çocuklarının olduğu ve onları yetim bırakmaması gerektiğine dair sokrates'i ikna edebilmek için sarf ettiği sözlerden biri.

çağdaş toplumlarda yapısal işlevsel kuram'a göre ailenin üç temel fonksiyonundan biri de çocuk yetiştirmedir.

bu kurama göre aile toplumun devamı için çocuğun dünyaya getirilmesinden sorumlu olmasının yanında aynı zamanda uzun yıllar boyunca beslenme giyinme, barınma gibi ihtiyaçlarını da gidermekle mükelleftir.

her toplum aileler üzerine kuruludur.

çocuklara içinde yaşadıkları toplumun kültürel özellikleri çocuğun ileride toplum denen sosyal gruba katılması noktasında öğretilmelidir.

bu süreçte anne baba çocuk ilişkisi, çocukların kendi arasındaki ilişki eşlerin birbirleri ile olan ilişkisinden etkilenir.

sağlıklı bir toplum yapısı için topluma yeni katılacak ferdin toplumsal değerlere uygun olarak yetişmesi ancak eş alt sisteminin sorunsuz değilse de minimal sorunla işlemesine bağlıdır.

çok büyük sorumluluk. hiç kolay değil.

çocuk yetiştirme teknikleri dönem dönem değişkenlik gösteriyor. 20 yıl öncesiyle günümüz arasında dağlar kadar fark var. çocuk yetiştirme tekniklerini kimler belirliyor bilmiyorum ama sosyal medyanın çok büyük bir etkisi var. hani şu bir dakikalık "çocuğunuza bunu alıştırmayı ihmal etmeyin" tadında reels videoları.

geçen arkadaşlarla oturuyoruz. herkes çoluklu çocuklu. ilk on biri tamamlayan kişi benim. bana ne zaman evleniyorsun baskısı yapmasınlar diye gelinlere çay doldurtuyorum, damatları zorbalıyorum, çocukların burnunu sıkıp kulaklarına parmağımı sokuyorum. yeter ki bana tam saha baskı uygulamasınlar.

sohbet muhabbet devam ederken "taak" diye bir ses geldi. bebelerden biri düştü, kafasını yere vurdu. işin garibi 10 kişi kafasını yere eğdi ve sus pus duruyorlar. suratlarında ciddi bir ifade var. ortama sanki deccal zuhur etti. öyle bir ciddiyet ve sessizlik var.

+ lan çocuk düştü.
- clark bakma abi bakma.
+ lan niye bakmıyoruz?
- bakarsan ağlar. bırak kendisi kalksın. ilgi bekliyor.
+ ben bakacam ya yatıyor yerde. kirvesiyim oğlum.
- al işte başladı ağlamaya.

çocuk çamsan laminant parkeye kafa atmış, bunlar bana diyorlar ki clark bakma. çamsan da sağlam markadır he kırar adamın bir yerlerini. yaptığımın yanlış olduğunu söyleyerek inatlaşıyorlar bir de benimle. instagram videosu açıp "bak uzman ne diyor çocuk yetiştirmekle ilgili" deyip delil olarak sunuyorlar. uzman dedikleri nişantaşı üniversitesi %50 burslu cart curt bölümünden bir fenomen.

bazen çok utanıyorum arkadaşlarımdan. 20 yıl sonra bile çamsan laminant parkeye kafa atan çocuğa gider bakarım. ilgi bekliyormuş. pehhh.

bazı cinslere laf yetiştirmekten kolaydır. kıps.

anne veya baba olmak