demokrasi

"bir ülkede demokrasi olduğuna hükmetmek için seçimle iktidara gelmek değil, seçimle iktidardan gitmek daha önemlidir."

-samuel huntington

şu videoya rastlamamla ne demek olduğunu bir kez daha anladığım şeydir.

bir efsânedir, herkes ondan bahseder fakat gören yoktur.

bundan yuz ya da yuzelli yil sonraki tarih kitaplarinda demokrasiden bahsederlerken, bizim ortacag yonetim bicimlerinden bahsettigimiz gibi bahsedecekler: gorece primitif ve verimsiz. cok da buyutmeyin gozunuzde demokrasiyi.

akılcılık ve bilimselliğin yerine sadece çoğunluğu koyan ve gelişmemiş toplumlarda iktidarın meşruiyetini sağlamaktan öteye gitmeyen ve zamanla yönetimin oligarşiye kaymasına neden olan sistem.

21. yy itibariyle geliştirilmesi gereken bir yönetim biçimidir.
şu anki haliyle devam ederse eğer sonu yıkımdır. ya geliştirilecek ya da yerine daha idere ederi gelecektir.

uykusuz kafayla aklımda enteresan bir şekilde canlanmış yönetim biçimi. düşünüyorum ülkede iq'su 120 üstü insan mı altı insan mı daha fazladır diye, daha genel ifadeyle ülkede akıllı insan mı fazladır akılsız insan mı diye (kime göre, iq'ya göre) sanırsam nispeten akıllı insan popülasyonu azınlıkta olsa gerek.

şimdi düşünüyorum dizginleri çoğunluğun eline vermek ne kadar akıllıca?

bizim gibi üçüncü dünya ülkelerinde olmayandır.

demos halk, kratos yönetim
demokratik laik ve sosyal bir hukuk devletidir
öyle midir? olmalı mıdır?
olur mu? olmaz mı?
ümit etmemekle beraber, göreceğiz.
biz seyirciler yani seyirci olmaya çalışanlar görece şanslıyız!*

günümüzde pek olmayan bir şey.

siyasi literatürde birçok çeşidi vardır bunun. son zamanda bazı ülkeler tarafından başka ülkelere silah zoruyla götürülen bir şey olarak görülmektedir ve şu an uygulanan çeşiti "sözde" olmaktan ileri gitmemektedir. bana göre en güzel tanımını albert camus yapmıştır:

"demokrasi çoğunluğun gücü değil, azınlığın korunmasıdır".
"demokrat dediğimiz sonunda, rakibinin haklı olabileceğini kabul eden adamdır. onu özgürce konuşturur ve söyledikleri üzerinde düşünmekten kaçmaz. partiler ve insanlar, kendilerini, başkalarının ağzını kapatacak kadar haklı gördükleri yerde demokrasi yoktur. tevazu, nereden gelirse gelsin, cumhuriyet için faydalı bir şeydir öyleyse".

en berbat versiyonu oklokrasidir. oklokrasi, demokrasinin içinden çıkan ve zaman içinde demokrasiyi gölgeleyen bir yönetimdir. bilgisiz halk kitlelerinin desteğiyle iktidar olan siyasetçilerin devlet yönetiminde mutlak hakimiyet kurmasıdır.

john f. kennedy bunu en iyi şöyle özetlemiştir;

''demokrasilerde bir seçmenin cehaleti bütün halkın güvenliği için tehlikedir.''

mustafa kemal atatürk bugünleri değil 95 1095 yıl öncesinden görse de nafile mücadele iktidar mücadelesi olunca kimsenin kimseden farkı kalmıyor. gerçek anlaşılması gerek olan şey bu. bugüne kadar muhalefet partileri sadece iktidar olmak peşinde koştular ve bu noktada demokrasi tabii olarak anlamını yitirdi. oysa mustafa kemal atatürk bizatihi kendi isteğiyle muhalefet partisi kurdurdu ve amacı iktidarı kontrol ettirmek idi. çünkü ancak bu şekilde tam anlamıyla millet egemenliği sağlanmış olacaktır. günümüz insanı bu düşünceden uzak olduğu için iktidarın muhalefetten muhalefetin iktidardan hiçbir farkı yoktur ve bu nedenle ülkemizde demokrasi yoktur.

murder king'in mükemmel isyanı.

1826 yeniçeri ocağının kaldırılması
1839 tanzimat fermanı
1856 ıslahat fermanı
1876 birinci meşrutiyet
1909 ikinci meşrutiyet
1919-1922 kurtuluş savaşı (saltanatın kaldırılması)
1923 cumhuriyetin ilanı
1924 hilafetin kaldırılması
1924-1925 terakkiperver cumhuriyet fırkası
1930 serbest cumhuriyet fırkası
1946 demokrat parti
1960 askeri darbesi
1971 muhtırası
1980 askeri darbesi
1996 mgk bildirisi 28 şubat süreci
2016 15 temmuz darbe girişimi...

eskiden, antik dünyada,

şehrin reşit ve özgür erkekleri toplanır, toplanacak vergi, savaş ve barış konusunda karar verirler.

vergiyi erkek verir, askere erkek gider. bu yüzden oyu da erkek kullanır.

terör örgütü pkk/ypg elebaşı duran kalkan, saklandığı mağaradan açıklama yaparak türkiye'deki seçimlerin kritik olduğunu ve muhalefetin küçük şeyleri mesele yapmadan daha fazla ittifak ve ilişki içerisinde olması yönünde çağrıda bulundu. örgütün ağır darbe aldığını itiraf eden teröristbaşı kalkan,
"türkiye'de gerçekten demokrasi olsun diyenler bu mücadeleye destek vermeliler" dedi 31.12.2022
demokratlar uyumayın gülsem mi ağlasam mı bilemedim

bir kesimin mutluluğunun diğer kesimin mutsuzluğuna sebebiyet olması.

fakirin oy vererek kendini önemli birisi gibi düşünmesini sağlayan ama tabii ki yine elitler tarafından yönetildiği idare biçimi.

buradaki elitten kasıt, 2019 yerel yönetimler seçimi üzerinden anlatılabilir mesela.

ekrem imamoğlu nun ( kampanyasına takriben cebinden 100 milyon tl harcadığı iddia ediliyor ) parası olmasaydı, karşısında devletin(!!) bakın akp nin değil akp + devletin bütün olanaklarını kullanan bir rakibe karşı kendisini bu kadar iyi ifade edebileceği bir zemin yaratabilir miydi ? e peki 50-60 bin tl aylık maaşı olan bir pozisyon için bunca kaynağını neden akıttı? demokrasi öyle mi? e.imamoğlu bir işçi olsaydı o seçimler özelinde seçilme şansı var mıydı? bazı soruların cevabı içinde vardır zaten.

oligarşi, hanedanlık, diktatörlük ve tanrısal yönetime karşı olan yönetim şeklidir. yani demokraside yönetim gücü; ne özel bir sınıftan, ne bir soy ve aileden, ne birey ve ne de dinden kaynaklanmaktadır. aksine siyasal erkin halk tarafından, topluma veya bir sisteme verildiği ve halk tarafından azledildiği ve halkın nezaret ettiği yönetim biçimidir.

demokratik sistemlerin temelde iki sorunu vardır.

1) yönlendirilen demokrasi; halkın eğiliminin, güç sahipleri tarafından istenilen nokta ve noktalara yönlendirilmesi sonucu oluşan siyasi güç elde etme. bu durum, günümüzde meşru görülen ve genel manada birçok yönü ile kullanılan sağlam bir argümandır. bu argüman yüzünden demokratik sistem sorgulanır hale gelmiştir. nitekim benjamin franklin'in dediği; "demokrasi; iki kurt ile bir kuzunun öğlen yemeğini oylamasıdır!" söyleminin anlam kazandığı nokta bu argümanın ta kendisidir.

2) sorumlu demokrasi; halkın çoğunluğunun oylarından doğan ama çoğunluğun oylarıyla düşmeyen hakimiyet. burada amaçlanan şey, toplumun hoşnutluğunu değil, ideolojide belirlenen hedefi gerçekleştirmektir. sorumlu demokrasi kavramı, temelde demokrasi kavramının ruhu ile çelişki arzettiği için sorun teşkil etmektedir. çünkü, demokratik seçimlerde ölçü; akıl ve mantık ile değil, bilakis his ve duygu çerçevesinde değerlendirilir. hani bugün toplumun okumuş, eli kalem tutmuş kesiminin kendine sorduğu; "toplum neden malum partiyi destekliyor?" sorusunun cevabı işte tam da budur.

velhasıl demokratik seçimlerde kullanılan argümanın gerçekçiliği değil, argümanı sunan siyasi otoritenin inandırıcılığı ön plandadır. eğer demokratik seçimler, meşru yönetimi seçmek için yeterli bir argüman ise kendi ile beraber getirdiği sorunları kabul etmek, demokrasi ruhuna uygun olacaktır.