demokrasi

siyasal denetimin doğrudan doğruya halkın ya da düzenli aralıklarla halkın özgürce seçtiği temsilcilerin elinde bulunduğu, toplumsal ve ekonomik durumu ne olursa olsun tüm yurttaşların eşit sayıldığı yönetim biçimi.

iki kurtla bir kuzunun öğle yemeğinde ne yenileceğini oylaması.

cahil bir toplumda uygulanmaması gereken devlet modeli. eğer aksini yaparsınız olacaklar malum...

51 in 49 a saygı duymaması.

varlığı ayrı dert yokluğu ayrı dert.

en overrated yönetim biçimidir kendisi.

sokrates ve platon başta olmak üzere benimde nefret ettiğim yönetim şekli. diktatörlerin en sevdiği basamaklardan birisidir.

şeriat da bir demokrasidir.

büyük sioux rezervasyonuna çok fazla toprak bıraktıklarını düşünen beyaz adamlar, kızılderililerle yeniden toplantılar yaparlar ve yeni bir antlaşma yapıp, topraklarının bir kısmını daha bırakmalarını isterler.
bütün sioux reisleri oradaydı ama sadece herkesin saygı duyduğu oturan boğa, "zaten ülkelerinin çoğunu beyazların aldığını, artık verecek bir çakıl taşı dahi olmadığını" söyledi ve kalkıp gitti. oturan boğa'nın toplantıyı terketmesi üzerine bütün reisler onu takip etti.
beyazlar farkına vardı ki, kızılderililerin oturan boğaya olan saygısı devam ettikçe, tek vücut gibi hareket edecekler ve toprak satışı olmayacaktı. tek tek reislere gidilerek, kendilerinin bir birey olduğu, kendi seçimlerini yapabilecekleri, bir başkasının sözüyle hareket etmemeleri gazı verildi. oturan boğa'nın ön planda olmasını, herkesin ona saygı duymasını kıskanan reisler, bunu fırsat bildiler. bütün bunlara rağmen hâla gaza gelmeyenler, sürgünle, ölümle... tehdit edildiler.
sonunda toplantı günü gelmişti. oturan boğa geçen seferki gibi verilecek toprakları olmadığını sert bir şekilde söyledi ve toplantıyı terkedecekken, eskiden beri oturan boğayı kıskandığı bilinen bir reis, ben satışa razıyım dedi. oturan boğa şaşkın ve kızgındı, o reisin kıskançlığını biliyordu ama gözünün önünde bütün reisler toprak verilmesini kabul ediyordu. beyazların planı tutmuştu, büyük sioux toprakları daha da küçülecekti.
bir gazeteci, oturan boğa'ya "topraklarının satılması hakkında kızılderililer ne düşünüyor" diye sordu. oturan boğa dediki, "ne kızılderilisi ? buradaki tek kızılderili benim."

o da ne, plak modeli mi? türkiye'de yaşayınca mazur görün, bilemedim.

demokrasi, günümüzde kullanıldığı şekilde değilde, hayat bulduğu roma ve antik yunan dönemlerinde ele alındığında, halkın kendini yönetme biçimi olarak tanımlanabilir; ancak bu tanımdaki halk ifadesi ise, belli bir topluluğu ifade ettiğinden, belli bir zümrenin tüm ülkeyi idare etmesidir. demokraside seçim değil, kural mekanizması uygulanır, ayrıca da demokrasinin eşitlik olmadan ne kadar anlamsız olduğunu da gösterir; bilindiği gibi söz konusu rejimde kadınlar, köleler, yabancılar söz hakkına sahip değildir. demokrasi ona göre “eşit olmayanlara da eşit dağıttığı” için doğru bir yönetim şekli değildir.

ülkenin gelişiminde önemli rol oynayan şey.

türkiye'nin de yönetim şekli olan ayrıştırıcı modeldir. küçük ve homojen topluluklar için daha uygun olduğu gerçeği, demokrasinin kaynağı sayılan antik roma polisleri ve bugünün modern devletleri kıyaslandığında ortaya çıkacaktır.

sokrates'i öldüren rejiminin adıdır demokrasi*

"haklarımı gaspediyorlar ve tek başıma üstesinden gelemiyorum napabilirim?" sorusunun doğurduğu siyasal rejimlerden biridir.

bu vesile ile demokratik siyasal rejim uygulanır ve haklarınızı gaspedenlere izin verilmeme ihtimali doğar. artık bu amaçla yetki verdikleriniz haklarınızı gasp eder. buna karşı gidebileceğiniz merci yargıdır. yargı çoğunlukla bağımsız değildir.

(bkz: döngüsel başvuru)

demokrasi cumhuriyet olmadan da olur. (bkz: antik yunan demokrasisi)
cumhuriyet demokrasi olmadan da olur. (bkz: iran islam cumhuriyeti)

antik yunan'da ilk örneklerine rastlayabileceğimiz yönetim biçimidir. toplumun her ferdi eşittir ve adalet önünde hakkını arama şansı vardır.

"bir ülkede demokrasi olduğuna hükmetmek için seçimle iktidara gelmek değil, seçimle iktidardan gitmek daha önemlidir."

-(bkz: samuel huntington)

sanıldığı gibi ekonomik başarı için tek ideal sistem olmadığını çin sayesinde anlamış olduk.

"demokrasi" kelimesinin etimolojik kökeni demos ve kratia kelimelerinin birleşimine dayanmaktadır. bu iki kelimenin anlamını da bir bütün halinde inceler isek rahatlıkla tahmin edebileceğiniz üzere "halk tarafından yönetim" sözcük öbeğine ulaşırız.

ancak hem günümüz hem de antik yunan döneminde bu tam olarak gerçekleşmemiştir. yaban otu olan funda mahlaslı yazar arkadaşımız antik yunan dönemine ait olan kısmı iyi özetlemiş. günümüzdeki süreçte daha çok önem kazanan kavramlar şu şekilde sıralanabilir:
-zaman
-para

bu iki kavramın önemi şurada ortaya çıkıyor. "demokratik" seçimle başa gelen parti* mensuplarının siyaset için harcadığı zaman veya para normal insanlara oranla daha fazla olduğundan dolayı, normal yurttaşlar ile karşılaşıtırıldığında bir siyasi eşitsizlik durumu otomatik olarak meydana gelmektedir. yani bu insanlar mecliste* normal insanlara oranla daha baskın olacaktır. ayrıca siyasi eşitlik kavramına vurgu yapmamın sebebi ise siyasi eşitliğin ideal demokrasi için oldukça önemli bir kavram olmasıdır. ayrıca yurttaş sayısının artışı ile birlikte yurttaşların mecliste karar alma yetkisi de düşmektedir.

sonuç olarak, pratik hayatta uygulanması neredeyse imkansız olan bir kavramdır.

yazdığım şeylerin çoğu robert a. dahl'a ait "siyasi eşitlik üzerine" isimli kitaba dayanmaktadır.

normatif ve ampirik olmak üzere 2 teoriye ayrılır. normatif olan ütopik ve ideal olandır. herkesi memnun etme anlayışına dayanır. ampirik olan ise 'mümkün' olduğunca herkesi memnun etmeye çalışır ki bu da maksimum kitleyi hedefler.ampirik demokrasiye 'poliarşi' diye isimlendirenlerde olmuştur. kısacası halkın kendi kendini yönetmesi ilkesine dayanır.