dostoyevski'nin her şeyi sorun haline getirmesi

her şeyi mikroskobik hatlarıyla gördüğü ve görebildiği için dostoyevski oldu zaten.

sorun haline getirmekten ziyade lafı çok uzatması.

yapmışsın ne güzel bir tespit zaten, o kadar uzatmaya ne gerek var? onu yaşarken bile göremeyen insan o kadar lafa okuyup da ayďınlanmayacak zaten. bosver coğu okumuş olmak için okuyor ne gerek var bi de:)

ama takdir edilesi bir sey elbette, dünyayı kitapların değistirebileceğine inanan bir kuşağın insanı olmanın vermiş olduğu bu sorumluluk duygusuyla yazmak.

içimizde olup dışa vuramadığımız sorunları dışa vurabildiği için müthiş yazardır. yüzyıl önce yazdı ama hala insanın ruhuna dokunabiliyor bu yüzden de klasiktir işte.

dostoyevskiye laf yok. nasil eleştirilir ki bu adam şimdi? psikolojinin babasıdır, freud'un da babasıdır. birçok insani etkilemiştir tespitleriyle, kitapları yataktan bir ay çıkmama engel oluyor öyle bir sancı yaşıyorum.

dostoyevski adamdir mahallemin sevdigim abilerinden dir sucsuz oldugu halde surgun edildigi yillarda yuksek gozlem gucu nedeniyle detaylari sever herseyibsorun eden karakterler degildir meselesi yer altindan notlardaki karakterler gibidir aslinda ruhsal bunalim ve cokuntu icindedir bu cokuntu oyle bir haldedir ki neden2x2 4 ederde 5 etmez 5 etsin ben oyle istiyorum cunku haline getirmistir insanlari ufak bir kapi gicirtisina bile tahammulu yoktur cunku yalnizdir cunku sevilmedigini dusunur cunku anlasilmak ister cunku....cunku... diye gider bu mesele ama kahramanimizin derdi hersey degildir asla
ruhsal bulantilari onu bu hale getirmistir
ayrica hicbirimiz peterpanla oturup sohbet etmek istemeyiz raskolnilov yada yer alti adami dururken

mesele dostoyevski'nin her şeyi sorun haline getirmesi değil bizim görmek istemediğimiz, kabullenmediğimiz sorunları kabullenip, görüp ve gördüğünü gerçekçi bir şekilde dile getirmesi. nihayetinde onu dostoyevski yapan en büyük özelliklerinden birisi de budur.

her şeyi sorun haline getirmeseydi dostoyevski olamazdı sanırım.

dostoyevski olan durumu görüp tartıp her iyi olmayan kesimi kitabına sokup yıllar sonra bile insanlara hiçbir şeyin değişmediğini kanıtlamış. o rus edebiyatında olan çoğu olay şu an türkiye'de yaşanıyor. tek bir örnek sadece hayatta kalmaya çalışıyoruz.

dostoyevski; her şeyi sorun haline getirmemiştir, sorun olan her şeyin farkındalığındadır.

hava soğuk, sisli ve yağmurlu olunca aklıma gelen;

her şey yaşamla ilgilidir. insanın en büyük sorunu yaşamasıdır. insan öleceğini bilerek yaşama lanetiyle doğmuş bir canlıdır.

dostoyevski gerçekçi bir yazardır. gerçek her zaman sorunludur. bu yüzden gerçeği düzeltmek için hayal kurarız.

çok harika bir kalem ama aşırı melankolik, her şeye derdi var, bir başak burcu kafa yapısı var gibi çok takıyor :)

problem yoksa problem var demektir. kalemine sağlık, ruhu şad olsun.