dövme ve piercingler yüzünden ebeveynliğe uygun görülmemek

dış görünüş ile yargılamamak lazım yazanlar olmuş.

kendisini belediye bilboardı, tabela v. s. gibi boyayıp, sağından solundan şiş geçirip, delik delip, takı diye metalleri bedenine tutturan birinin akıl sağlığının yerinde olacağını sanmıyorum.

saçını maçını yaparsın, hadi boyarsın, makyaj, kolye falan da. küpe bile bana salakça geliyor.

kulağın memesini del, oraya bişey tak, sallansın. eeee güzel oldu mu. bana bi gülme geliyo yeminle.

ortalık janti giyinen tecavüzcülerle, hırsızlarla, katillerle dolu.

önyargının daniskası! ebeveyn olmak güdüsel ve davranışsal bir şey iken neden şekil ve görünüş ile olup olmayacağına karar verilebilir olsun ki?

akıl sağlının bir köşeye atılıp, dış görünüşle karakter analizi yapıldığı sanılan saçmalık.

muhtemelen göze batmayacak şekilde değil aşırı bir durum vardır ebeveyn olucak yaşta bir insanın herhangi bir konuda aşırılığı da bence kabul edilmeyebilir. gençken arayışlar,sınırları zorlama vs tamamda.

görünüş uygunluk değildir.içinin uygunluğu mühimdir..

altındaki çağ dışı tanımları gördükçe gözlerimi domestosla silme isteği uyandıran başlık

bir insanın ebeveynliği dış görünüşü nedeniyle nasıl yargılanır aklım almıyor. bana göre bir insan tek bir sebeple ebevenliğe uygun görülmemelidir; ruhsal bir problemi olması durumunda o kişinin ebeveynliği uygun değildir. çocuğuna işkence eden binlerce psikopat göz ardı edilirken, dövme ve piercingli insan mı gözlerine görünmüş.

toplum olarak ne zaman anlayacağız kalıplara takılıp kalmamayı? kişinin bedenine yapacağı her şey kendi tercihidir ve kişiyi bağlar.
evladını ihmal eden, istismar eden ve hatta onları katleden bir sürü ebeveyn gördük ve çoğunun bedeninde ne dövme vardı ne de piercing. uzun lafın kısası; annelik babalık beden işi değil, ruh işidir.

hepten yanlış hepten doğru denilemeyecek karar.

dövme ve piercinglerin kaç yaşından itibaren yaptırıldığına göre değişir. bunları ergenlikte yaptırmışsa psikopatoloji yönünden anlamlı olabilecek bir veridir. bunları yaptıran her ergen şöyledir veya böyledir demiyorum. yolunda gitmeyen bir şeyler varsa bunları yaptırmayı daha çok tercih edebilirler diyorum. yine de artık yetişkin olan bu kişinin, teşhisli bir patolojisi yoksa salt görüntüsüne dayanarak çocukların velayetini alamayışı hatalıdır.

bu arada ingiltere gibi bazı ülkelerde öğretmenlerin vücudun görünen yerlerinde dövme yaptırması da işten çıkarılmaları için bir gerekçe olabiliyor dövmenin okul yönetimince uygunsuz bulunması halinde. kanunen yasak yok lakin okullar bunu açıkça belirtebilir öğretmenle yaptıkları sözleşmelerde. çocuğa rol model olmak açısından annelik ve babalıkla bağdaştırdım öğretmenliği. yoksa biri istihdam diğeri biyolojik bağ tabii ki.

öte yandan abd'de 18 yaş altı kişilerin dövme yaptırabilmesi ebeveyn rızasını gerektiriyor çoğu eyalette. california eyaletinde 18 yaşın altında birine dövme yapmak da suçtur. buradan

18 yaş altına dövme için rusya'da da ebeveyn rızası şart. rusya'daki bu çift boşandıklarında velayeti alan taraf, çocuklara diğerine danışmaksızın dövme ve piercing izni verebilecektir. bu olayda baba, ben buna karşıyım diyor esasen.

hal böyleyken tüm bu tartışmaların sadece dağıstan'a özgü bir şeymiş gibi haberleştirilmesi de batının net olarak ahlaksızlığıdır.

ek: bizim ülkemizde bu konuda hiçbir yasal düzenleme olmayışı da hayli manidardır. tamamen dövmecilerin inisiyatifinde küçükler. saldım çayıra hesabı.

yahu dövmesi olmayan bir ben bir de bizim köşedeki bakkal fatma abla kaldı. neyin kafası bu, sene olmuş bilmem kaç dediğim karardır. her dövme ve piercing sayısı fazla olan birey sorumsuz bir uyuşturucu müptelası değildir. ha alkoliktir veya herhangi bir bağımlıdır bu kanıtları alenen sunarsın o başka.

o kadar evladını sokağa terk eden, öldüren anne ve babalar gördük bir çoğunda dövme ve piercing yoktu...

hayatlarındaki en büyük başarısı anne ve baba olmak olan kişilerin söyleyebileceği bir cümle. kendi hayatlarını yaşamadan çocuğun hayatını zehir ederler ve hayatını yaşamış insanların çocuğu bir başarı uğruna değil gerçekten istedikleri için yapmalarına ayar olurlar. bu kişiler sadece dövme ve piercinge laf atmazlar, saç rengine ve giyim tarzına da laf atarlar.

isteyen istediği yerine dövme yaptırabilir, size ne ulan diyerek karşı çıktığım birtakım uygulamalar ve kararlar bütünüdür.

ön yargılarımızın şekillendirdiği kalıp düşünceler sonucu oluşan algıdır.

heryerde olduğu gibi burada da şekilcilik karşımıza çıkıyor. entresan olan burda olsa şaşırmazdım ama rusya beni şaşırttı cidden.

vücudumun çeşitli yerinde 6 tane dövmem var. gömlek giydiğimde hepsi kapanıyor.
peki bu dövmeler iyi bir öğretmen olduğumu değiştiriyor mu?
yıkılması gereken tabular ve zamanla yıkacağız.

insanların kendi bedenleri üzerinde yaptıkları değişiklikler hiçkimseyi alakadar etmemekle birlikte o kişiyi tanımlayan şeyler de değildirler. kimin ebeveyn olup, olamayacağına karar verebilecek bir otorite olamaz; o yüzden rica ediyorum o önyargılarınızı ve tabularınızı yavaşça yere bırakın. çünkü hiçkimse sizin yargılarınıza uygun yaşamakla yükümlü değil. ayrıca eylemlere niyetler yüklemeyi de kesiniz lütfen çünkü kimin neyi, hangi amaçla yaptırdığını bilemezsiniz. dövme yaptırmanın da birçok nedeni olabileceği gibi, hiçbir nedeni olmayabilir de. bu hiçbir şeyin göstergesi değildir, hele de ebeveynlik gibi bir konunun hiç değildir. lütfen kişilerin kendi bedenleri üzerlerinde yaptıkları şeylerle onların dini inançlarını, siyasi görüşlerini ya da daha beteri cinsel kimliklerini yorumlamayı bırakalım ki herkes özgürce hayatını yaşayabilsin.

bu düşüncede olan birine pek bir şey katabilecegimizi düşünmüyorum açıkçası. o kadar sığ bir düşünce tarzı ki bu yani açıklamak bile komik geliyor. çocuk psikolojisinden gram anlamayıp ebeveyn olan ve doğan çocuklarının hayatını mahveden insanlar olmalı önceliğimiz.

bu elbette dış görünüşü değil içimizi, ruhumuzu ve düşünce yapımızı kapsayan bir durum. bu yüzden sayın kafa sözlük kullanıcıları; bu sözlere çok takılmayın, hayatınızı yaşayın.