duygusal bağ kurulan otobüs hatları

zamanında 78'di.

ben o.puyum herhalde ki önüme gelen otobüse biniyorum. üstelik kimi otobüs ayakta götürüyor beni kimi oturtarak götürüyor. çok bekletilmeyi sevmem desem de affediyorum hepsini sonradan kıyamıyorum. az mı geceler geçirdik bazılarıyla terden sırılsıklam klima çalışmıyor bahanesiyle. hele o şöförler yok mu şöförler... az mı ayak üstü flörtleşmedik o kaytan bıyıklı, göbekli ve güneş gözlüklü çoğunluğu kel şöförlerle. hep itaatkar oldum otobüslerde kimi zaman cama dayadılar beni kimi zaman ortaya aldılar bir tost gibi "otobüs kalabalık" bahanesiyle...

olm manyak mısınız lan bir belediye otobüsüyle nasıl bağ kurulabilir? gidin doktora moktora tedavi olun. en kötü ruchy'e gidin o sizin işinizi çözer.

- ruchy hocam otobüs bana selektör yapıyor, ne yapayım?
ruchy: ağırdan al bence hoppa demesinler adın çıkar otobüs garında.

yaa gidin olm işinize sabah sabah kahkaha attım, bu nasıl başlık? (bkz: swh)

92a çocukluğumun geçtiği hat.

duygusal bağ... otobüs hatları... ?? (sakın hatlarda yaşanılan, hatların hatırlattığı anılar olmasın.. hatlar olsa duramazsın çünkü..!)

ekrem imaro sağ olsun istanbul'da böyle bir bağ kurulacak otobüs hattı kalmadı. bir tanesiyle bağ kurdun diyelim, ya yarım saatte bir gelir ya da bir anda motoru yanar, bozulur bir şey olur. bağ kurduğunuz otobüse bile binemezsiniz. teşekkürler eko başkanım.

bez bebek nana bu ara çok sessiz. nereden de aklıma geldiyse?

ben içinde sigara içilen belediye otobüslerini özledim ya
içeri sızan mazot kokusuyla karışıp ne güzel dağlıyordu ciğerimizi.
ama samimiyet vardı…

285.

kimileri için evka 1’den - konak’a gider. kimileri içinse alsancak’ta biralanarak çakır olmak, güle oynaya kordunu yürümek, 285’e binip yurda dönmek demek.

adana 7c hattı.
kafanız mı bozuk? binin size şehir turu attırsın. terapi gibi.
sabah binin akşam inin de deniyor. ya da üzerinde güneş batmayan otobüs hattı da deniyor.

(bkz: 54k)
(bkz: 54ç)
(bkz: 54ör)
üniversitede arkadaşlarla taksim'de takıldıktan sonra gezi parkı'nın ordan bunlardan birine biner bizim eve giderdik, evde içmeye devam. eğer beşiktaş'ta takıldıysak;
(bkz: 30m)
(bkz: 30a)

ankara'daki 312 numaralı hattır. otobüsleri genelde iki katlı olurdu ve eve dönerken ozellikle çift katlı otobüs beklerdim. hele bir de üst en ön boşsa süper olurdu. etrafı seyrederdim. yola o kadar hakimdim ki ulus'taki pavyonlarda çalışan şarkıcıların kapı önündeki afişlerini bile takip ederdim. çünkü iki üç ayda bir mekan değiştirirlerdi ve çok romantik takma isimleri vardı. beni çok düşündürürdü. mesela "yağmur bulut"....