elektrik kesildiğinde sevinen insan

cocugu bilgisayar tablet basindan kaldiramayanlarin basligidir.

psikomanyak.
(arkadaşımdan gelen tanım
mum söndü oynamayı seven insandır.)

böyle mum yakıp sessizlik içinde oturmak çok hoşuma gidiyor. ailecek bir arada oluyoruz, dikkatimizi hiçbir teknolojik aygıt da dağıtamıyor. miss.
t: benimdir.

ben de bu romantik güruhun bir parçasıyım.

istanbul'da doksanlı yıllarda oldukça sık ve uzun süreli yaşanırdı elektrik kesintileri. babam geceleri de çalıştığı için anneciğimle yapayalnız kalırdık. beni masallarla, oyunlarla oyalardı uzun ve karanlık gecelerde . daha okula bile gitmeyen yavrusuna bildiği her şeyi öğretmeye çalışırdı canımın içi.

eğer mevsim kış ise sobanın çıtırtısına karışan annemin sesiyle uykuya dalmak en sevdiğim şeydi. hele yaz ayları yıldızları görebilmek resmen lütuftu şehirde büyüyen ve en çok istediği şey bir teleskop olan çocuk için.

babamın evde olduğu zamana denk gelirse kesinti, bu kez bütün tiyatral yeteneğimi sergilerdim ikisine. mum ışığında parıldayan iki çift gepegenç göz mutlulukla, umutla seyrederdi beni.

velhasılıkelam çocukluğuma dair bende böyle hoş anılar bırakan bu teknik aksaklığı nasıl sevmem siz söyleyin ey ahali!

canlı dersi kaynayan öğrenci ve hatta öğretmendir.

başlığı açan yazarın eminim (bkz: x ve y kuşağı)'nı kast ettiğini düşünüyorum çünkü günümüz (bkz: z kuşağı) gençleri elektrik kesilse bile maalesef ellerindeki telefonu bırakamıyorlar.

hırsızdır, karanlık işler sever.

mum ışında gölgesiyle kuş felan yapar. ben.

benimdir. iki türlüsünü severim.
ya havada hiçbir bulut yoktur ve bütün yıldızlar size olan tüm ihtişamıyla göz kırpar, balkonda oturur hayallere dalarsınız. bugüne kadar gerçekleşmiş ve bundan sonra da gerçekleşmesini istediğiniz düşler tufanına katar sizi. içinizi garip bir huzur kaplar.
ya da bol sağanak yağmurlu bir havada gök gürültüsü ve çakan şimşeklerle arada bir aydınlanan havaya bakar, belki bir mum yakar ve hayatınızın gidişatını düşünmeye iter sizi ve buruk bir hüzün kaplar içinizi.
kapatın tüm ışıkları. bazen aydınlığı bulmak için karanlıkta kalmanız gerekir.
hayatınız boyunca doğru aydınlığı bulduğunuz bol güzellikli günlere...

televizyon kapanıyordu, mum ışığında sohbet ediyorduk. hatta bazen isim şehir oynuyorduk. şimdi jeneratörümüz var.

huzur arayan insandır.

bu ben yaa ama ailemle birlikteysem.

on saattir elektriğin gelmemesiyle o kadar da sevinilecek bir şey olmadığını anladım.*

yanımda güzel ve seksi bir hanımefendi varsa seviniyorum. aniden böyle loş ve hoş bir ortamın oluşması çok iyi.

yıldızların ne kadar güzel olduğunu farkeden insandır.

televizyonda son ses maç seyreden komşudan bıkmış insandır.

çocukken benim bu. ilkokul öğretmenimle aynı mahallede hatta sokakta oturuyorduk bizimki kesilince onlarınki de kesilirdi. ertesi gün ödev yapmadan okula gidip hocam elektrikler kesikti yapamadım bahanesiyle yırtardık tokadı yemekten.

ya keşke aynı ülkede aynı şehirde yaşasaydık böyle elektrikler her kesildiğinde alsa sigarasını basıp gelse bana
naber nasılsın dese balkonda sigara içsek sohbet ederken ışıklar gelse
hadi ben gideyim artık dese
ben üzülsem ama bilsem ki yine gelecek falan..

fakat konuya geri dönersek elektrik gitmesi bana hiçbir şey ifade etmiyor.
halen heyecanlanan ayy gitti napıcaz şimdi falan diyen var mı ya?

şarjı yüzde 100 olan insandır.

ihtimal-ü först:
insan yüzü görmek istiyordur.

ihtimal-ü sekınd:
powerbank'i vardır.

altımıt ihtimal:
jeneratörü vardır.