esenler otogarı

gelirken mutlu eden, ayrılırken üzen yer :(

ekrem imamoğlu'nun restore ederek sırf istanbul değil türkiye genelinde resmen asayiş hizmeti sağlamış olduğu yerdir.

allahın belası biçimsiz, altında başka başka dünyaların olduğunu düşündüren avrupaya kapılarını açan anadoluya dötünü dönen ruhsuz bir terminaldir. içerisinde tüm hizmetleri barındırır. yeter ki bunların karşılığını verebilecek konumda olun. camii tuvaletini kullanmanızı şiddetle tavsiye ederim. bir başka yolculuğunuzda, yolculuk öncesi ilk yapamanız gereken durum orayı ziyaret etmekdir. hem iştah kapadır, hem ağrı sancı herkesi söküp atar, hemde zombi gibi donuk gözlerle ta ülkenin diğer ucuna yolculuğunuzun sonuna geldiğinizde uyanma sevinci yaratır.
diğer terminallerden tek farkı, esenler otogarına girerkende çıkarkende üzerinizde adam akıllı bir yük varmış gibi hissedersiniz.
istanbul'un huzursuzluğu olarak da ödül almıştır.
mimari olarak değerlendirmek haddime değil fakat ne denli mühendislik harikası olduğu onca dert kedere karşın hala ayakta durmasıdır.

dünyanın başka herhangi yerinde bir benzerine denk gelemeyeceğiniz emsalsiz otogarıdır.

utanç tablosudur. sanki kutsal ruhar tarafındam lanetlenmiş bir yerdir.
cehennem böyle bişey olmalı.

tam bir ütopik evrendi.
şimdi değiştirmişler sanırım, üzüldüm .
halbuki mad max evrenini seven insanları çekebilir turizme katkı sağlayabilirdi.

metroyla sıkça içinden geçtiğim yer.

(bkz: next station coach station)

korku tünelinde bu kadar anksiyete yaşamazsın. berbat bir yerdi. ekrem düzeltti mi bilmiyorum. psikolijisi iyi olmayanlara tavsiye edilmez. cehennemden bir parça gibi.

hayatımda gördüğüm en büyük ve en karmaşık otogar.

peronumu bulana kadar canım çıktı. bir de burada büfelerden ve lokantalardan daha çok yazıhaneler var. böyle bir çember düşünün, ama bu çember aşırı geniş. çemberin kenarlarında ise boydan boya yazıhane. ama amaağ, bi su alacak bir yere bile rastlayamadım şu uçsuz bucaksız yerde. ya da ben ilk kez geldiğim için bulamadım, bilmiyorum. ama ilk izlenimlerim tamamen bu yönde.

edit: otobüslerin kalktığı yerde var bir iki tane.

allah belasını versin diye bir aralar sövdüğüm otogardır...

lavabosu anyada, çıkışı konya'da, bilmem ne firmanın bilmem ne peronu kim bilir hangi ayda...

istanbul'un neresi karışık değil ki zati...

öğrenciliğimin en unutulmaz simgelerinden.

şimdi ne durumda bilmiyorum. önceleri ikinci dünya savaşı kalıntısı gibiydi. dehlizlerinde nazi zombileri dolanırdı, call of peron 79 : black ops.

tuvaletine falan girip çıkarken takılıp düşseniz pislikten anında ölürsünüz. pislik adamı anında öldürür mü muhtar? esenler otogarında öldürür.

ne lanet, ne iğrenç bir yerdi.

türkiye'nin en kötü otogarı.

bok çukuru. pislik yuvası. leş.

nefret ediyorum.

imamoğlu sayesinde düzenlenmiş yenilenmiş kurtulmuş otogar