eski sevgiliden gelen hediyeleri kullanmaya devam etmek

genellikle kullanacağım eşyalar ( işlevi olan şeyler) hediye edildiği için o artık benim işime yarıyordur ve ilişki bitti diye kullandığım eşyadan vazgeçmem gerekmez diye düşünürüm. eşyalara işlevi dışında anlam yüklemediğim için sorun yoktur.

benim yaptığım şeydir. ben kullanıyorum.

o eşya benim. bana hediye edilmiş. ister kullanırım ister içime alırım. benim ulan. kullanacağım tabii. bence kullanmaktan çok kullanmamak garip.

ergen miyiz biz eski sevgilim aldı diye kullanmayacağım. çocukluk bence.
insanlar ilişki yapıyorlar ve bitiyor normal bir şey.
hediye vermek değerli bir şey. verildiği an karşı tarafın oluyor.

en keyifli kullanılan eşyalar olur onlar. kırılsa dökülse bozulsa umrun olmaz. ne kadar kullansan kardır hesabı.

aldığı kazakla köpeğimin çişini silip kazağı atmıştım. benim kullanmaktan anladığım bu galiba.

hoşlanmadığım eylem.

hiç benlik olmayan eylemdir, hepsini bir kutuya koyar yakarım zira yapmışlığım da vardır.

beni neredeyse hiç tanımadıkları için*, seve seve kullanacağım, ihtiyacım olan bir tek şey alan olmadı. o yüzden ayrıldıktan sonra bendeki eşyaları ile birlikte hediyelerini bir kutuya doldurup geri verdim hep.

hayatta yapmayacağım şey.

çocuk vardı, onu bile çöpe attım.

bence tamamen yüzsüzlük alacaksa iade ediyordum almayacaksa da ya çöpe ya da yakmaya. sildiğim insanın eşyasının da evimde yeri yok olmadı da. ne kadar iyi biterse bitsin bir şeylerin birilerini hatırlatacak olması daima acı.

sıradan bir olay.

hediye denen şey size verildikten sonra artık sizin olmuştur. insanlara doğum günlerinde, yılbaşında ya da başka günlerde herhangi bir gerekçeyle aldığınız hediyelerin peşine düşüyor musunuz mesela? bunların da bir farkı yok ondan.

eski sevgiliniz size araba, ev, pırlanta takı falan gibi fazlasıyla pahalı şeyler hediye etmişse belki bunları iade etmek isteyebilirsiniz, anlayabilirim bunu ama 2 tane dandik kolyeyi, bir kitabı yahut kuruttuğunuz bir demet çiçeği geri verip vermemenizi onun da umursayacağını sanmam.

ben vermedim hiçbirini. seviyorduk birbirimizi, içimizden gelerek karşılıklı şekilde birbirimize ufak tefek şeyler almıştık.

son görüştüğümüzde aldığı 3 parça şeyi iade ettim çünkü onları aldığı sırada bana karşı olan hislerinin eskisi gibi olmadığını düşünüyorum. dolayısıyla içten gelerek, sevgiyle alınmış hediyelerle bir değillerdi benim gözümde.

neyse. isteyen atar, isteyen satar, isteyen kullanır ve isteyen iade eder. atla deve değil yani.

e hediye bu senindir... rahatsız ediyorsa at yak yada geri gönder, etmiyorsa devam baba

yedim ben onları. tahıl ambarından yollamıştı son son. öncekileri saklıyorum ıvır zıvır dosyamda; birkaç fotoğraf, bir gülistan dolduracak kadar gül, bozlaklar, cümleler, cümleler.

çok büyütülen konu. yahu arada saygı çerçevesinde bir ayrılık yaşandıysa ben arkadaş kalmaya bile devam ediyorum. hediye ne ola ki ¿

siz de ona denk değerde hediyeler verdiyseniz ananızın ak sütü gibi helaldir. kullanmaya devam.

öncelikli olarak başlıkta eski sevgiliden gelen hediye, eski sevgiliden kalan hediye şeklinde düzeltilmeli yoksa bu haliyle eski sevgiliniz hâlâ size hediye gönderiyor gibi duruyor.

ve kullanılır, neden kullanılmasın. kıyafetleri falan giyerken, "ulan beee, mis gibi de eski sevgilim kokuyor" diye giymiyorsunuz herhalde.

atsan ne olacak atmasan ne olacak? hatırlamak istiyorsan zaten senindir. hatırlamak istemiyorsan ölüp gitmiş biridir.

ben, onu hatırlatan kıyafetlerimi bile atıyorum. hatta telefonumdan bile soğudum. onu bile değiştiriyorum. insanların bu aymazlığı beni deli ediyor, doğrusu pek kavrayamıyorum. hiç, tiksinti de mi gelmiyor?

t: bir türlü kavrayamadığım özellik. ihtiyaçları mı var ki?.. ya da boşa mı gitsin mantığı? valla boşa gitsin yaa, bombo*a gitsin!.. *

manen "hiçlik" tasvirinde olan bir şahsın madden armağan ettiği eşya bütünleri hiçbir anlam taşımıyor.
kişinin tercihine bağlı bir durumdur.

yani bence çokta anlam yüklemeye gerek yok ben hala kullanıyorum.

geriye atmak istediginiz hediyeleri ve alıştığınız bu durumu tekrar gözden geçirin çünkü her baktığınızda aklınızda otomatik olarak eski sevgilinz geçmekte.
kabul edin ya da etmeyin.
onunla konuşurken yürüdüğünüz yolda
giydiğiniz ayakkabıda
her gün baktığınız yerde ondan izler vardır. zamanla alışılır ama ne hissettirdiği unutulmaz
o yüzden ayy bu iç çamaşırı da nerden gelmiş canım hay allah ben almışımdır italya gezimden
hayır, onu basbayağı bodrumdaki pazardan aldın sevgilinle ateşli geceler için.. mesela yani
çok büyük büyük konuşurken sadece insan oldugunuzu unutmayın
duygularınız var ve halen yaşayabildiğin için şanslısın. keşke hayattakiler bunu bilseler
gizleyip saklama heveslerine ayar oluyorum çünkü.

eski sevgilinin kırdığı kalple yaşamaya devam etmek kadar zor olmasa gerek.