ferdi tayfur'u kim dinliyor sorunsalı

ahmet kaya hakkında bir tanım girmiştim nasıl vatanperver ve büyük bir sanatçı olduğunu yazmıştım çünkü tanıdığım türklerin çoğu ondan övgüyle bahsetmişti bana her kes seviyor sanmıştım ama adamın ne kadar hataları varsa bir bir yazdılar öğrendim ve tanımı sildim. ferdi tayfur hakkında da kötü bir şey duymadım bu zamana kadar ama duyduklarımı referans almamalıyım bunu öğrendim. nur içinde yatsın ailesinin sevenlerinin başı sağ olsun

senelerdir belirli bir kitlesi var ama çöpü zamandır basitliğin veya aşağılığın ya da alt kültürün yüzü olarak bilinirdi ve kimse hakkını eğer varsa vermezdi. kör öldü badem gözlü oldu misali herkes ferdici oldu.

2010'lu yılların başından bu yana dinliyorum. benim ferdi tayfur'u keşfetmem komşumun cep telefonunun mp3'ünün müziğini yüksek sesle duyurması ile başladı. sonra orhan gencebay ve müslüm gürses de arkasından geldi. arabesk müziği aşağılamak bir dönem entelektüel görünmenin altın kuralı gibiydi. orhan-ferdi-müslüm üçlüsünün müzikleri 1970'li ve 1980'li yıllara ışınlıyor bünyeyi. evlerin kadife perdeli olduğu mekanları, dinlenildiğinde kırkbeşlik plakların hüzünle çaldığı yılları ve o yılların zihinde bıraktığı tortuları anımsatır. müziklerinde sadece bağlama yoktur, gitar da vardır, piyano da vardır, keman da vardır. (bkz: ferdi tayfur) başlığını sözlükte ilk ben açtım ve o tanımda da yazdığımı tekrar yazıyorum. merhumun bizim sokaklar şarkısındaki çalan yaylılar, senfoni orkestrası havası veriyor ve ses tınıları dalga gibi taşıyor dinleyeni. 80'li yılların alman, ingiliz ve disko müziklerini dinleyince batı özentisi olmuyorsak, aynı dönemdeki arabeski dinleyince de varoş olmuyoruz ve öyle bir koşul da yoktur. arabesk 90'ların başında bitmiştir ve yerine de fantezi müzik denilen arabeskin kötü taklidi gelmiştir, bunlar da magazinci tayfanın başını çeker ( isimlerini yazmak da istemiyorum ve değer görmüyorum). yıllar geçtikçe bunların yerini pavyon havası ve nihayet bugün de çok eleştirilen, tuhaf takma isimlerle ortaya çıkan rapçi - hiphopçu tayfa aldı. aralarına arabesk rap denilen başka bir anormal müzik türü de karıştı. bunlar bugün popüler kültürün merkezine yerleştiler ve günümüz gençliği bu akıma kapıldı. halbuki arabesk müzik ilk çıktığında popüler kültürün merkezinde bile değildi, yasaklı, denetimden geçen, sansüre uğrayan ve popüler kültürün dışladığı bir müzik türüydü. bugünkü müzik bile olmayan, enstrümanın dahi çalmadığı, şiddet ve yozlaşmaya götüren bu ucubelerin yanında orhan - ferdi - müslüm babaların müziklerinin hiç olmazsa bir medeniyeti ve bir felsefesi vardı.

adını magazin haricinde duymamıştım bile. gerçi ben arabeskten nefret ederim, onun etkisidir belki de.

akıyor maşallah!
sözlüğün pembe totolu elitleri "ben hiç dinlemedim" tuzluğu ile hemen damlamış başlığa.

siz ne zaman toplumun beğendiği ve sevdiği şeylere tü kaka deyip aşağılamanın entelektüellik, elitlik olmadığını, size bir üstünlük sağlamadığını ve kimsenin umurunda olmadığını anlayacak zeka seviyesine ulaşırsınız, çok merak ediyorum.

sizin bu kompleksli eleştirileriniz, hor görmeleriniz; 90'lar da metal müzik dinleyen, metal tişörtleri giyen tüm gençlere satanist, katil, tecavüzcü, sapık diyen ve metal müzik kasetleri satan dükkanlara baskın yapan zihniyetle birebir aynıdır.

bu antipatik, kompleksli üstencil tavırlarınız da, ülkenin bu durumda olmasının sebeplerinden biridir.

her zaman diyorum burada da tekrar edeyim; bu ülkenin sağcısı da, solcusu da yobaz ve gerizekalıdır *. kendlnden olmayana karşı tahammülsüz ve düşmandır.



ps:dinleyip dinlemediğimi merak eden varsa özelden sorabilir. buraya yazacak kadar başkalarını ilgilendiren bir konu değil.

yo fat momma nigga!!

ben abicim, ben dinliyorum.
çünkü annem, teyzelerim, halalarım ve hatta dedem dinliyordu onun şarkılarını. ben de (bkz: emmoğlu) şarkısını küçükken söylermişim. 7-8 yaşlarında başladı yani ferdi babanın şarkılarını söylemem.
yaş 13-14 olmuş o zaman bağlama yeni yeni öğreniyorum. kulaktan şarkı çıkarmaya çalışıyordum. teyzelerim ve halalarım benden hep ferdi şarkılarını çalmamı isterlerdi. ben de onları kıramazdım ve çalardım onun şarkılarını.
lisede tüm şarkılarını mp3 cd'si yapmıştık bir arkadaşımla beraber, ki arkadaşım da ferdi tayfur hayranıydı. tüm albümlerini dinlemişliğim vardır o yüzden. tüm albümlerini kaç kere dinlediğimi hatırlamıyorum bile.
üniversite'de koptuk bir ara. başka tarzlar dinledim hep, gitar çalmayı öğrendim, genellikle rock/metal filan takılırdım ve halen takılırım.
mezuniyet sonrası tekrar dinlemeye başladım, ara ara açar dinlerim.
en sevdiğim şarkıları (bkz: sanma sana dönerim) ve (bkz: anlamı olmaz).

başlık diyor ya kim dinliyor ferdi tayfur'u? cevap verelim:
(bkz: ogün sanlısoy) (bkz: ben de özledim) adlı şarkısını yorumladı.
(bkz: necati ve saykolar) (bkz: merak etme sen) adlı şarkısını söyledi.
(bkz: zakkum), (bkz: hatıran yeter) adlı şarkısını seslendirdi.
rock camiasından tut, (bkz: melek mosso) ve (bkz: ziynet sali)'ye kadar birçok farklı tarzdaki şarkıcılar rahmetlinin şarkılarını okudular. demek ki bunlar dinliyorlarmış.
bak (bkz: leyla ile mecnun (dizi)si var. dizi komple ferdi babaya saygıyı ifade ediyordu.
en son (bkz: gassal) dizisinde bile (bkz: şahin kendirci), ferdi tayfur'un şarkılarını söyledi.

yani şu an türkiye'de popüler olmuş ve o ayıla bayıla dinlediğiniz birçok şarkıcı ferdi babanın en az bir şarkısını okumuştur. emin olun onlara sorduğunuzda hayatlarının bir yerinden ferdi tayfur geçmiştir.

huzurum kalmadııığğğ
fağğni dünyadığaağ
yapıştı canımaaağğ
bir kara sevdaağğg
ühühü.

ferdi tayfur da dinlerim, kobra murat da. fazıl say da dinlerim, demet akalın da. noldu dinledim diye kulak zarım mı delindi? yok. canım ne zaman ne isterse onu dinliyorum.

ferdi tayfur ne denli büyük bir ses sanatçısı ki öldüğünde bile ülkede bölünme yaratabilecek çapta siyasileşmiş tartışmaları başlatabiliyor.

babam çok dinlerdi. hala da çok dinler. çocukken o kadar sıkıcı gelirdi ki dinlemek, şarkının bitmesini sabırsızlıkla beklerdim. uzun yola çıkardık babam yolu yine ferdi tayfurla ya da yine aynı tarzda söyleyen hüseyin altın'la bitirirdi. şimdilerde ben de severek dinliyorum çoğu şarkısını. evet arabesk müzik kimi zaman gerek sözleri gerek tınısıyla çok acıklı olabilse de dinletiyor kendini. toplumumuzun büyük bir kesimi de seviyor bu türü. çünkü sanıyorum ki çoğu insan, yine toplumumuzca ayıp bir şeymiş gibi algılandığı için haykıramadığı dertlerinin ya da kendi kişisel acılarının bir şekilde arabesk müzik yoluyla dışa vurulduğunu hissediyor. o sebepten bu soruyu toplumun çoğu kesimi diye yanıtlamak da çok mümkün. kaldı ki bu tarzın sevildiği yani dram ağırlıklı işlerin sevildiği günümüzdeki film-dizi yapımlarından bile anlaşılabilir bir şey. bu müzik türünü ya da dinleyenleri aşağılamak saçma bir şey. dinleniyor ya da bir şekilde tutuluyor işte. çok da şaapmayın.

cenaze goruntulerini izleyin anlarsiniz kimin dinledigini