gece gelen hüzün

kuru kuru hüzün değildir o. olsa olsa yalnızlığın karanlıkta gizlenerek diz çöküşüdür.

ortada hiçbir problem yokken bile depresyona girmiş gibi üzebilir bazen.

normalde çingenem dinleyip daha neşeli olurdum fakat bu gece (bkz: sözlük radyosu) sağ olsun. gece gelen hüzün de kötüymüş be.

içimden hiç gitmeyen duygu. şuan sözlük radyosu da sağol sun can gox unutma beni çalıyor. çöksün iyice hüzün üzerimize.

gün içindeki o gürültü, aydınlık, koşuşturma odağımızı dağıtıyor. gece olunca yani hayat durunca zihnimizin derinlerinde ne varsa su yüzüne çıkıyor.

çıkmak da zorunda.

baş edemediğimiz, içimizi sıkan ne varsa inanın düşünmek daha sağlıklı.
istediğiniz kadar düşünmemeye çalışın, beyin yine de ihtiyacı olanı sizden alacak.
karşınıza çıkan alakasız bir şarkıda, belki bir yazıda, belki de rüyanızda.. bir şekilde hatırlatacak.

acabalarla başlar, keşkeler ile devam eder, yapacak bişi yok ile biter.

gün doğar.

covid geldiğinden beri o kadar çok şeyden mahrum kaldık ve bu mahrumiyete o kadar çok alıştık ki tekrar normal hayata dönünce nasıl insanlar olacağız çok merak ediyorum.
yarın 23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı, 2 yıldan beri doyasıya kutlayamadığımız bu bayramı öğrencilerim evlerini, balkonlarını süsleyerek, bana şarkı, şiir, ses kaydı atarak kutluyorlar. birçok şey içime batıyor ama en çok da çocukların en güzel zamanlarında evlerinde bayram kutladıklarını sanmaları çok üzüyor. az önce bana gönderdikleri videolardan sonra çocuklara ses kaydı attım, gelen cevaplar "öğretmenim panayır da kurulacak mı? şişme kaydıraklar da gelecek mi? hastalık bitecek mi?" keşke hepsine hemen evet tabi ki diyebilsem. "az kaldı diyorum, iyi dayandık ama dimi diyorum, siz dikkatli olun bitecek diyorum." ee benim öğrencilerim dikkat ediyor zaten, şu durumun vebali kimin boynuna ha? bazen çaresizlik hissi hüzünden daha ağır basıyor sanki değil mi?

melatonin kaynaklı olabilir. uyumazsanız melankolik bir tavır takınmanız muhtemel.

gece midir insanı hüzünlendiren, yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen? gece midir seni bana düşündüren, yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen? - özdemir asaf.

acımaz gelir ansızın. o halde uykuya zor da olsa dalarsınız belki ama dalana kadar hayatı çok sorgularsınız.

bir de tezatı vardır bunun. (bkz: gündüz gelen mutluluk) diye.

insanların yüzünü gece daha çok anımsadığımız için gece gelir hüzün.

gün içinde yaşanılan gerek keyifli, gerek rutin geçen zamandan sonra karanlıkla olan birliktelik tekrar ve tekrar başlar. tabi karanlık hiç eli boş gelmiyor. geçmiş adeta bir tokat gibi vurmaya hazırlanır, yürek sızlar, gözler nemlenir.

hiç gitmedi ki.

sahi neden böyle ya ? içimizdekiler aydınlığı göremeyince kendini mi salıyor n'oluyor . hayat enerjim sömürülüyor resmen

nefret ettiğim his. hava kararır kararmaz içime çöküp bütün geceyi zehir eder.

karanlıktan ötürü aniden gelen hüzündür.
hüzünlü bir şarkıda açıksa radyoda sabah olmayacak gecedir.

çünkü gündüz mantıkla, gece duygularla hareket ederiz. duyguların da çok olumlu olduğu söylenemez. o yüzdendir.

hani kurşun sıksan geçmez geceden*