gerçek

felsefi anlamda cevabı yoktur ve de çoktur.

felsefede genel geçer, başka türlü tasarlanamayan , eksiksiz ve tam ya da zorunlu cevaplar yoktur. böyle bir cevap bekleyen hayal kırklığı ile karşılaşır zaten. öte yandan bu şekilde düşünme yapılırsa felsefeye işleme alanı kalmaz. taş mı yiyecek filozoflar?" bu , budur , şu şudur" cevapları verildiği sürece , geriye sadece " ev evdir" , siyah siyahtır" gibi derinliğin d si bile olmayan barzo barzo cümleler kalır .

rehber şarkısıdır. başka da bir şey değildir.

gerçek? hayaline ulaşman için hayata bulaşman gerek ve o leke yaşadığın sürece geçmeyecek.

gerçek şu ki uzun bir süre "değdi ya her şeye rağmen" diyemeyeceğim

kabul etmesi zor. kabul edince de oyle bi huzur falan verdigi yok. mesela benim ailem asagilik. bir zamanlar sevdigim kadin asagilik. empati merhamet sevgi saygi falan bos is bunlar. o kadar alcakgonullu olamazsin. ınsan olmayani niye insan yerine koyuyorsun? ınandigin degerlerin disina ciktiginda benliginin parcalanacagini mi dusunuyorsun? guvenli alanin cazip mi geliyor?

bunu nasıl bilebilecektik

hakikatin çok daha ciddi gölgesi.