gereğinden fazla abartılan kitaplar

kafkadan dönüşüm ve stefan zweig' in kitapları. okurken hiç sarmadı. abartılan şeyler hep böyle bir etki yapıyor nedendir bilmem. bu yüzden george orwellin hayvan çiftliği ve 1984 ünü okumaya da elim gitmiyor. bir de saçma sapan wattpad kitapları var ki onlara hiç katlanamıyorum. çocukken hiç dünya ve çocuk klasiklerinden okumamış olacak kişiler var olacak ki bu kalitesiz, erkeği ilahlaştırıp kadını metalaştıran ve ağza alınmayacak cinsiyetçi küfürler içeren kitap müsveddelerine "bana kitap okumayı sevdiren bu kitaptır."gibi cümleler bile kurabiliyorlar. oysa okudukları aşk adı altında psikolojik ya da fiziksel şiddeti, tacizi ve hatta tecavüzü normalleştiren, kimseye hiçbir şey katmayan zırvalıklarla dolu. çağdaş edebiyat adı altında çok satılan bu wattpad kitapları sahiden fazla abartılıyor.

taşlanmayacaksam soğuk kahvem demek istiyorum buna, lisedeyken herkesin elindeydi bu rezil kitap, gerçi ergenler hep bu tarz şeyler okuyor maalesef.

pembe fili düşünme.

hayatımda bundan daha boş bir kitap okumadım. methettikleri kadar bir şey yok.

-pembe fili düşünme.
+tamam.

oldu şimdi kişisel gelişimini tamamladin.

şu görsel bile bu kitaptan daha faydalı *

(bkz: simyacı)

dayak yemeyeceksem tutunamayanlar buna örnek olarak verilebilir.

(bkz: küçük prens)

çavdar tarlasında çocuklar. okuyorum okuyorum bir olaya bir duruma falan bağlansın diye zoraki bitirdiğim kitap hiçbir sey anlayamadım.

genel olarak tolstoy kitapları.
flaş tv dizileri gibi geliyor nedense.

sabahattin ali-kuyucaklı yusuf

şeker portakalı, körlük, kürk mantolu madonna, veronika ölmek istiyor, sineklerin tanrısı, bilinmeyen bir kadının mektubu.

"kırlangıç çığlığı"
"masumiyet müzesi"
"ateş ve su"
ayrıca 'kürt mantolu madonna' ya laf söyletmem, bir insan nasıl ömür boyu sevilir'in karşılığıdır o kitap bence.

yazılan cevapların çoğu kalbimi kırdı ama benim sıram: oğuz atay tutunamayanlar

guliverin gezileri
(olmadi yapamadım okuyamadım bir türlü)

küçük prens, bilinmeyen bir kadının mektubu, alacakaranlık, kamyon, sarı sıcak.
(edit: harry potter'ı unutmuşum.)

(bkz: stefan zweig)
(bkz: kafka)
(bkz: orhan pamuk)
şeker portakalı, küçük prens, dönüşüm

(bkz: okunmadan önce ölünmesi gereken kitaplar)

#868225

bilinçaltının gücü. çok sıkıcıydı. bir daha kişisel gelişim kitapları okumayacağıma söz verdiren kitaptır.

veronika ölmek istiyor, sıkıcı değildi ve hızlı aktı ama kitap boyunca veronika'nın yaptığı her hareket gözüme battı ve beni sinir edip durdu. ayrıca sonu da bilmem kaç sayfa önce rahatlıkla tahmin edilebilen bir kitaptı. kötü değildi ama insanların anlattığı kadar da iyi değildi

bülbülü öldürmek
fatih harbiye
görmek
yeraltından notlar

puslu kıtalar atlası.