hakan günday

efsanevi türk yazardır. ilk okuduğum kitabı, daha. arka kapağını okuduğumda, o kadar etkilenmiştim ki, içinin boş çıkabileceğini düşünerek aldım ve okumaya başladım. o sıralar hayalini kurduğum çarpıcı kalem gerçekmiş meğer. başlangıçta her okuduğum sayfada heyecandan yerimde duramıyordum. "gerçek mi bu?" diye diye evin içinde dolanıyordum. her sayfada hakan günday'ın kalemine daha da hayran kaldım. okuyun, okutturun.

her kitabıyla beni zekasına hayran bırakan yazardır. türk edebiyatından pek haz etmeyen ben bile severek okuyorum. özellikle "daha" çok başkaydı. bir yandan tüm detaylar sizi rahatsız ediyor, bir yandan büyüleniyorsunuz. tanımı zor.

(bkz: ziyan)
(bkz: zargana)
(bkz: azil)
(bkz: kinyas ve kayra)
(bkz: piç)
(bkz: daha)
(bkz: az)
(bkz: kana diz kana)
(bkz: malafa)

en sevdiğim yazarlardan biridir. kitapları kafa açar, beyin yakar.
inanılmaz biri cidden.
ayrıca müslüm filminin ve şahsiyet dizisinin senaryolarını yazmıştır.

kitabını imzalatmaya gittiğimde araya sıkıştırdığım sigarayı alıp gel beraber içelim diye beni fuarın dışına çıkaran yazar.

ilk kez okuduğunuzda bir dağ çarpılmışlığı yaşayacağınız, yeraltı edebiyatının ülkemizdeki ustası, dahi yazar. "piç" adlı kitabını çok sevmiştim.

yeraltı edebiyatını türkiye'de temsil edebilen tek yazar. yazarlığıyla ve kitaplarıyla ilgili yukarıda çok güzel entryler var.
ben kendisiyle ilgili şöyle ilginç bir bilgi vereceğim.
hakan günday'ın dedesinin kardeşi atatürk'e suikast girişiminde bulunan ziya hurşittir. (bkz: ziyan) dedesi de zaten dönemin milletvekillerindendir. (bkz: faik günday)

beynini merak ettiğim yazarlardan. piç adlı kitabı çok sarsıcıydı.
şimdi sırada az ve kinyas kve kayra var. sonra da zargana.
1976 doğumlu yazar.

bir süredir maraton tadında kitaplarını okumaya başladığım yazar. aslında size çok uzak bir evreni anlatıyormuş gibi gelen ama aynı zamanda pek de yabancı olmadığınız tam ortasında yaşadığınız hayatın çarpıcılığını gözler önüne seren eserleri sizi uzun süreli düşünme seanslarına sürüklüyor. okurken kendi içinizde ve dünya çevresinde bir yolculuğa çıkıyorsunuz, bu iki ayrı ortamın birbirinden çok da uzak olmadığını hissediyorsunuz.

kinyas ve kayra kitabını aşırı merak ederek okumaya başladım. kitabın yarısına geldiğimde bu kitabın bana ne faydası var ki diye sordum. iki psikolojisi bozuk sosyopatın içsel dünyasını bilmek bana ne fayda sağlayacaktı. yaptıkları gözüme şirin mi gözükecekti? kitabı kapattım ve bir daha kapağını açmadım.

güçlü bir kalemi var bence. ayrıca ağır. dili değil de anlattıkları ağır. sanki böyle kirli bi havası var.

bedenimde bu cümleyi taşıtacak kadar hayatıma dokunan kitabın yazarıdır.

türkçe’yi inanılmaz kaliteli kullanıyor.kültürel seviyesinin de çok yüksek olduğu yaptığu betimlemelerden ve kurduğu cümlelerden belli.kitap okumayı sevmeyen biri kitaplarından okursa sevmeye başlayacaktır.sizi olayın içine içine çekme konusunda da çok iyi.ben beğendim.tavsiye ediyorum kendisinin kitaplarını

kinyas ve kayra ilk okuduğum kitabıydı. farklı bir konusu olduğu için ilgimi çekti ama anlatımı hakkında aynı şeyi söyleyemem. sonra az'ı okudum, hem konu hem anlatım daha iyiydi ancak bir yerde kitap çok fena patlıyor. bir şeylerin suyunu çıkartmış yazar diyorsunuz. sonuç olarak işinde gücünde farklı bir şey anlatan ancak o kadar da mükemmel bir yazar olmadığını düşünüyorum.

yaşama hastalığı... bir çeşit alerji. oksijene.
kinyas ve kayra'

tüm kitaplarını okuduğum ve bitince boşluğa düştüğüm yazar. anlatımı ve olaylar sayesinde kitaba bağlıyor. az kitabı benim en sevdiğim ve kutsal saydığım kitap.

yeraltı edebiyatının ünlü isimlerinden biri. epey bir okuyucu kitlesi de var. lakin kitapları beni cezbetmedi o da ayrı.

kitapları çok iyidir, konular kendi hayal gücü olduğunu belirtse de birinin veya birilerinin desteği olduğu çok belli.
karya kinyas ve az mükemmel kitaplardır.

tüm kitaplarını okuduğum, yetmezmiş gibi okuduğum her satır beynimi orgazmlardan orgazmlara sürüklemiş, şişe şişe bira içirmiş, parmaklarım sararana dek tütün sardırıp içirmiştir...

“insanın kullandığı ilk alet, başka bir insandır.” diyor daha’da mesela...

“dertlerinizi başkalarına anlatmayın. çoğunun umrunda olmaz, kalanı ise memnun olur...” diyor kinyas ve kayra’da mesela...

“bu hayatta kimseye hiçbir şeyi tam olarak anlatamayacağını anlamıştı. biri için ölüm kalım meselesi olan, diğerinin gözünde toz kadardı...” diyor az’da mesela...

“çok mutsuz sonların birinci şartı çok mutlu başlangıçlardır...” diyor piç’te mesela...

“ne de olsa deliydi. ve delilerin canı, diğer insanlarınkinden farklı yanardı. onlar, yanan canlarıyla ısınırlardı...” diyor mesela azil’de...

“matematiği kuvvetli değildi fakat çıkarlarını hesaplamayı iyi bilirdi...” diyor zargana’da mesela...

“-peki friedrich wilhelm nietzsche diye birini duydun mu hiç?
- evet. tanrının cesedini gören tek insan..” diyor mesela ziyan’da...

“dünya bir tezgahtır. tezgahın hangi tarafında hayat olduğuysa ancak ölünce anlaşılır...” diyor malafa’da mesela...

çok çirkin şeyleri çok yakışıklı yazar. çirkin olduğunu bilirsiniz, yine de sizi cezbeder...

yazdıklarına kurgu diyorlar, yalan!
hepimizi yazıyor o kitaplarda.
hepimizi yazdı!
hepimizi yazacak!

kesinlikle elinizde bir kurşun kalem eşiğinde eserlerini okumanız gereken bir yazar, çünküm çok fazla beğendiğiniz ve içinize işleyen bölümler olacaktır.