hayatı güzelleştiren ufak detaylar

hayatı güzelleştiren tek bir detay
bir gün bitecek olması.

ablamın telefonunu alıp bir anda beni görüntülü arayan yeğenlerim. telefonu suratlarına doğru tutup gülüşmeleri, benimle konuşmaya çalışmaları beni musmutlu ediyor.

yeğenimin beni en yakın arkadaşı olarak görmesi, ikimizin şarkısı olması, çizgifilmi olması, ona kullandığım hitap kelimelerini başka kimsenin söylemesine izin vermemesi, en sevdiği yerin odam olması, pikniğe gittiğimizde bana çiçek toplaması, seni özledim diyip arayıp saatlerce öğrendiği yeni dans figürlerini göstermesi, benimle yürüyüş yapmak istemesi, kucağımda uyuyakalması, denizde kaybolacağımdan korkup kolumdan tutması. kısacası yeğenim :)

sizi düşünerek bir şeyler yapılması. öğrencim kendi elleriyle çiçek toplamış, güzelce bağlamış getirmiş. az önceki çiçek tanımımdan sonra "ulan acaba sözlükten mi gördü" diye düşünmedim değil, ama çocuk okuma yazma bilmediğinden hemen gitti bu düşünce.*

sadakat

şehri bilmeyen biri ile şehri gezmek.
şehrin güzelliklerine beraber hayran kalmak.
sonraki günlere rotalar oluşturmak.

sırf bu yüzden bile yeni biri ile tanışılabilir.
hayatın, insana nerde nasıl biri sunacağı belli olmaz.

güneş batarken gökyüzünde gördüğümüz renk geçişi, turuncumsu kızıla geçiş bana nedense muazzam bir şey görüyorum gibi hissettiriyor.

buzdolabında içki olması.

birinin senin hakkında en ufak bir detayı hatırlaması.

hiç beklemediğim bir anda sevdiğim birisiyle karşılaşmak.

edebiyat bilenin safir gulusudur

spa masaji.
uzun bi ertrlemeden sonra bugun artik yeter zamani geldi yetip yaptirdim. ezilmedik kulunc, gevsemedik kas kalmadi. oldukca rahatlatici bir eylem. tavsiye ederim.

kediler

yok öyle çaya batırılan petit beurre falan değil de benim için, daha çok bir yere girerken sizden önce kapıyı açan yabancının siz geçene kadar kapıyı aralı tutması, atmadığı çöpleri toplayan insanlar, bir bebek arabası veya ağır bir bavulla merdivenden inmeye ya da basamak çıkmaya çalışanlara, talepsiz koşup yardım edenler. sorduğunuz adresi, nazik detaylarla gözünüzün önünde canlandıran insanlar, ihtiyaç duyduğunuz ama sizin dahi farkında olmadığınız sözleri şıp diye size söyleyen insanlar, ağzında bir yiyecekle nereye gittiği anlaşılan anne köpekler, hafif terli ve dinç uyandığımız uyku, kerata kullanmadan topuğun cuk diye oturduğu ayakkabı, kapı açıldığında boş olan asansör, giydiğiniz giysinin cebinde elinizin unuttuğunuz paranıza denk gelmesi...

birinin sizi düşünüyor olması ve bunu size hissettirmesi. aklımdasın vurgusundan bahsediyorum.
durup dururken birden gelen kısa bir telefon, küçük bir mesaj yada hiç beklemediğiniz bir anda birden karşınıza çıkması varya.
o varya o....
işte o, çok kıymetli birşey sözlük. sahip olabilene ne mutlu.
(bkz: bugünde üzüldük çok şükür)

küçük bir çocuğun, gözlerinin icine bakarak gülümsemesi.

ben küçükken çok oynamalı gürültülü şen şakrak bi ailede büyüdüm.
ne zaman anne tarafım toplansak hep müzik açılır oynanılır alkışlar gülüşmeler olurdu
şimdi komşumda duyuyorum. nasıl hoşuma gitti nasıl..
ne kadar hoş halen bu şartlarda bile eğlenen insanları görmek şahit olmak.
çocuk gibi oldum yine.
sanki böyle gece yarısı olmuş da beni arka odada uyumaya bırakıp eğlencelerine devam ediyorlar gibi bir his.

bugün yaşama dair sayfayı yenileme tuşuna bastığım için hayatı güzelleştiren ufak detaylardan biri olan 'koku'nun peşine düştüm. madem ki dedim ölmedim, halihazırda buradayım; o zaman kendime kahve ve parfüm alayım.
evet uzaktan burhan altıntop'un parfüm koklaya koklaya likörlü çikolata yiyerek evde kırmızı duvarlar arasında sıkıntıya hapsolduğu hallerdeki gibi bir durum da görülebilir fakat şu anlık geçti, kaldığım yerden devam ediyorum.
velhasıl bu detaylardan birisi de 'koku'dur.

gökyüzünde uçan küçük bir kuş sürüsü görmek, radyoda sevdiğin bir şarkının çalmaya başlaması, sokak hayvanları için insanların bıraktığı mama ve suya denk gelmek

sevmek ve sevilmek.