hayatında hiç antidepresan kullanmamış insan

bakkaldan bozma psikiyatri polikinliğine adım atmamış insandır. serçe parmağım ağrıyor kafana takılıyor de antidepresan yazıyorlar zaten xd.

kullanınca havalı falan olmuyorsunuz hee haberiniz olsun. ergen ergen hareketler tavırlar sergilemeyin.

benim tek antidepresanım bu ülkeden gitmek. diğerleri sadece acımı erteler.

ben.
onun yerine mide hapı kullanıyorum.

gamsızlığından değildir. ya doktora gitmekten haz etmeyenlerdendir ya psikiyatriye gitmeyi gözünde büyüten kesimdendir ya da ilaç kullanma fikrinden hoşlanmıyordur

tanıdığım bir çok insan var. demek ki ihtiyaç duymamış ya da psikiyatra hiç gitmemiştir.

can sıkıntısını antidepresenla çözmeye çalışanlar var ve boşuna ilaç alıyorlar ona üzülüyorum. yani her can sıkılması negatif hissetmek depresyon olmadığı gibi ağrı kesicinin ağrıyı kesmesi gibi de işlemez antidepresanlar. ülkemizde nasıl ki psikoloji freud'a indirgeniliyorsa psikiyatride ya benim bir antidepresan ihtiyacım vardı ya indirgenmekte.

hayattan zevk alamamış insandır. çakıyosunuz bi tane tam böyle kafatasınızın boynunuzla birleştiği noktada beyninizde bir uyuşma hissediyorsunuz. sonra oh uçan atlar, etrafta koşan şirinler, teletabiler. hayır kendinizi zorlayıp bişeyler düşünmeye endişeye kapılmaya başladığınız anda uyuşmuş kısım biraz hareketlenmeye çalışıyor fakat amann boşver diyor sen takıl diyor tekrardan uyuşukluğa devam ediyor işte bunu hissediyorsunuz. bunu yaşamayan insan mutlu olamamış insandır dediğim başlık.

psikolojinin henüz öğrencisi olmama rağmen, herkesin bir anda bilirkişi kesildiği tanımlar görüp bir daha alanımı ilgilendiren başlıklara temkinli girme (mümkünse girmeme) kararı aldıran başlık.

çıkış yolunu bilen ve umudu olan insandır. *

#399320 allah ne alaka hocam? saygılar.

gerçekten tebrik ediyorum eğer gerçekten böyle insanlar varsa.

ülkemizde sayıları bence çok az kalan, soyu tükenmekte olan insanlardır.

1 kere prozac denemistim bi etkisi olmadi, plasebo olabilir cogu bence

nesli tükenen insanlardır. şimdilerde antidepresan kullanmak ağrı kesici kullanmak gibi.

şahsımdır. neden? çünkü ben mutlu olmayı bilen biriyim. biraz da büyük acılar yaşamamış olmamın etkisi olabilir. küçükleri hallediyorum.

antidepresan kullanmak yerine sevisiyoz biz.
daha etkili.

bu tür başlıklara benimdir yazmayı sevmem ama benimdir demek istiyorum. neden antidepresan kullanayım ki? açıyorum bi amon amarth şarkısı, yapıyorum headbang, otomatikman kafam güzel oluyor sakinleşiyorum. metal müziğe ne kadar teşekkür etsem azdır. *

çok şükür şimdiye kadar kullanma gereği duymadigim ilaç türü ile ben. büyük travmalarım, fiziksel ya da nörolojik rahatsızlıklarım olmadı. kullanan insanları asagilamiyorum ancak doğru aile tutumu ile büyütülmedigi için şımarık çocuklara dehb tanısı konulan, çocuklara şeker verir gibi ritalin verilen, asalak yetiştiği için mabadını kaldırmaya gücü yetmeyen gençlere prozac verilen, sürekli karşı tarafı suçlamaya ya da kendini acındırmaya alışmış yetişkinlere lityum verilen bu ülkede hiç antidepresan almamak madalya hakettiriyor gerçekten.

bir zamanlar "ilaç kullanıyormuş, yazık!" diye fiskos edilip acınan insanlar bugün yaşadıkları en ufak sıkıntıda "ben zaten antidepresan kullanıyorum." diye davranışlarına bahane üretme derdindeler. bunda büyük pay sahibi olanlar da medya ve doktorlar. psikiyatriste, psikologa gitmenin delilik olmadığını anlatmaya çalışırken birden bire aile hekimine gider gibi psikiyatriste gitmeye başlayan bir toplum oluştu. diğer yandan da, o giden hasta olduğu iddia edilen insanları hasta eden yakınları ise elini kolunu sallayarak dolaşıyor. hani sosyal medyada karşımıza çıkan
gorseldeki söz gibi, o hasta neden hasta oldu hiç düşünülmez.
yakın çevremde antidepresan kullanan insanlara baktığımda ya kocası ya ailesi yuzunden kullanmaya başlamış ya yaşadığı ölüm, deprem, boşanma vs travmalar sonrasinda zamanında gerekli yardımı almadıkları iş son noktaya gelip antidepresan almaya baslamislar. bir de şu tv de internette doğru olmayan, sizi yanlış yönlendiren müge anlı vb programları, gerçek hayatla bağlantısı olmayan diziler ile sosyal medya uygulamaları da cabası.
aslında ilaç kullanımı son nokta olması gerekirken ilk sıraya geçmiş durumda.
bu noktada gerçek iman ve tevekkül de antidepresan kullanımını gerçekten azaltan bir durum. ancak nörolojik bozukluktan ayrı olarak tabiki.

büyük acılarım oldu. çocukluğumda mutlu bir ailem olmadı ama ben hep hayata tutundum, hep çözmek için uğraştım sorunlarımı, içimi iyi tuttum. çok şükür güzel insanlar tanıdım, gönül bağı kurdum. güzel bir aile kurdum ve hayat bana iyi bir evlat verdi. tabi ki içimde kırgınlıklar var, üzüldüğüm oluyor ara sıra ama hayatımın merkezine koymuyorum onları. yola devam ediyorum. ne de olsa sonsuza kadar yaşamayacağız. hayatımı güzelleştirmek için çabalıyorum, ufacık şeylerden mutlu oluyorum o yüzden gerek duymadım. kullanan ihtiyacı olduğu için kullanıyordur, anlarım. ben ihtiyaç duymadım sadece.