hayatında hiç antidepresan kullanmamış insan

büyük ihtimalle çevresindekiler kullanıyordur.

henüz tanışmadık şükür.

malesef insanlar bilgisiz. daha da kötüsü bu bilgisiz insanların her şeyi bildiklerini öne sürmeleri.
diğer yazarların da belirtiği gibi "ben kullanmadım, sorunu şöyle çözdüm, böyle çözdüm" diyen kişiler, ne dediklerini bilmiyorlar.
siz hekim değilsiniz. konuya hakim değilsiniz. kendiniz istediğinizi yapabilirsiniz ama insanları yanlış yönlendirmeye hakkınız yok.
siz modern tıp bilimini reddedebilirsiniz. sorunlarınızı kırıkçı-çıkıkçılarla, şifalı otlarla, simyacılıkla çözmeyi uygun bulabilirsiniz.
bu size kalmış ancak modern tıp bilimini eleştirmek sizin haddiniz değildir.
antidepresan tarzı ilaçlar üzülünce yutulan bir şeker değildir.
nasıl üşütünce, ateşiniz çıkınca ilaç alıyorsanız bunlar da adı üstünde bir ilaçtır.
bu ilaçları her şeyi tedavi eden mucize ilaç olarak da düşünmemek gerekir.
bu ilaçlar sadece uzman hekimlerin kontrolünde alınmalıdır. ilaçlara başlama ve bırakma süreci yine uzman hekimlerin kontrolü altında olmalıdır.
bu konuda gerekli hassasiyeti göstermek de en çok bizim gibi okumuş insanlara düşüyor.
bu satırları hangi durumlardaki insanların okuduğunu bilmiyorsunuz.
belki gerçekten zor durumda olan ya da hayat kalitesini yükseltmek isteyen insanlar var.
bu insanlar kolay kolay profesyonel destek alma kararı vermiyorlar. siz yazdıklarınızla bu insanlara zarar veriyorsunuz.
o yüzden bilmediğiniz sağlık konularında lütfen yorum yapmayınız.

3 sene memleketin en büyük hastanelerinin birinde vardiya amirliği yaptım. bilenler bilir. psikiyatr arkadaşlar neredeyse kapısından geçen herkesi kolundan tutup 3 kutu hap yazma eğilimindedirler.

bende de 30 yaşımdan sonra salak saçma bir dişçi ve araç kullanma fobisi başlamıştı. doktor arkadaş antidepresan olarak da kullanılan bir ilaç yazdı. bitince her şey daha kolaylaşacak dedi. ilk tableti içtiğim gece hd kalitesinde kabuslar gördüm. intihar edecektim korkudan. bunu ertesi gün doktoruma söylememe rağmen kutuyu bitir dedi. bitirdim. bir ske yaramadı fobi ve ankasiyetilerimde.

nisan başında da çok zor bir ayrılık acısı yaşıyordum. annemin antidepresan ve uyku haplarından araklamıştım uyuyamam korkusuyla. tecrübem o ki ilgili ilaçlar uyutmuyor. kaslarınızı pelteleştiriyor sadece. çok sağlıksız bir durum. ilaçsız da uyumayı başardım. bu sefer eski sevgilimle güzel günlerimiz kabuslarıma girecek korkusuyla uyumaktan kaçınmaya başladım. doktora gitmeyi düşündüm bunun için. ama ne gerek vardı. ülkede kesinlikle bir terapi yeterliliği olmadığı için doktor sadece 3 kutu hap yazıp salacaktı. aynı haplar annemin zulasında yeterince vardı. ama buna bu sefer tenezzül etmedim.

hâlâ ayda bir de olsa aynı kabusları görüp terler içinde ağlayarak uyandığım oluyor. ama işte mutlulukların bu bedelli tamamen hayatın akışına uygun. gerekli de belki.

sizden ricam yine de doktorların antidepresan yazdığı dostlarınıza kullanmamalarını telkin etmeyin. iş sizin de sorumluluğunuzda tehlikeli yerlere varabilir.

bu benim. hiç antidepressan ilaç kullanmadığım gibi, hayat felsefemi "ko döte, gitsin öte" deyimi üzerine kurduğumdan depresyona bile girmedim. hayat güzel, güneş var, kuşlar, ağaçlar,su, deniz. kadının biri giderse geride üç milyar dokuz doksan dokuz milyon dokuz yüz doksan dokuz bin dokuz yüz doksan dokuz kadın daha var. neye üzülecem. allah uzay gemisi kazası vermesin.

denedim ama 1 günden fazla değil.
antidepresandan sayılmıyor ama 1 yıl adderall kullandım, sonra onu da bıraktım.
doktorum tedaviyi reddettiğimi söylüyor ama benim ona da ihtiyacım yok.

depresyona girmemiştir.

depresyon dediğimiz sebepsiz bir melankoli hali daha ziyade. üzüntü ve acı veren bir sebep yokken yaşanan bir durum. konunun zayıf veya güçlü olmakla pek az alakası var senin anlayacağın. olağan bir hüzün hali değil. öyle olağan bir duruma verilen tepki olsaydı zaten adına hastalık deyip ilaç yapmazlardı tedavisi için. skalalar, testler oluşturulmazdı tanısı için.

bir sebepten olağan olarak hüzünlü olmanı gerektiren bir durum varsa mesela bir sevdiğini kaybettiysen olağan yas süresi içinde durumuna depresyon demez doktorlar. bazı insanlar ortada öyle bir durum varmışçasına üzüntü ve acı duyuyor normal bir günde. öyle bir tablodayken de doktorun önerdiği antidepresanı kullanmasından daha mantıklı bir seçenek yok.

ayak bileğini burktuğunda iyileşene kadar verilen bir koltuk değneği gibi aslında o antidepresan. biri ayak bileğini burkabilirken senin de sebepsiz yere için buruk işte. bilişsel terapi de faydalı ama bazen tek başına yeterli olmayabiliyor. bunun da senin güçlü olmanla alakası zerre yok. olur öyle...insanın bazen ayağı burkulur; bazen gönlü.

kullandığımı hatırlamıyorum. bir sebep yok bunun için en doğalı varken neden ilaç.

antidepresanlık edilip bir antidepresan bile çok görülmüşler vardır bir de .

hiçbir ufak ayrıntıyı tabiri caiz ise ***lemeyen, kafasına takmayan, tebrik edilesi insandır.

ne yapıyorsun bey amca? diye sorarlar adama. nasıl tutuyorsun o serotoninleri günlerce, aylarca, yıllarca?
hiç olmazsa genetik öykü olur insanda, annede vardır, ninede vardır, değil mi ama?

not: senin gibi olmayı çok isterdim bey amca! ama ben kendimi tutamadım, dayanamadım bunca olumsuzluğa. sen kendini kurtar bey amca! tutunamayanlar hep var olacaktır nasılsa.

şanslı insandır.

iyi gelmiş bu zamana kadar.

ya çok sağlıklıdır ya da çok sağlıksızdır

çocukluğumda çok hastalanıyordum hep ilaçlarla büyüdüm. bu yüzden hiç sevmiyorum artık. çok çok mecbur kalmadığım sürece ilaç da içmem. hiç antidepresan ihtiyacım da olmadı sanıyorum bu yüzden kullanmadım.

benim anti depresanım kum torbası.

anti depresan mentali düşük insanlar içindir.

edit: yanlış anlaşılma olabilir derdini silkeyin kategorisinde derdi olanlar için geçerli söylediğim.

her insanın psikolojik sağlamlığı, yaşadığı olaylar, travmaları, olaylara verdiği tepkiler, baş etme mekanizmaları farklı olduğu için antidepresan kullanmak da kullanmamak da normaldir.

ya sigara ya alkol kullanmıştır. bunlar da yoksa gamsızın tekidir.

benim çocuklar kullanmadım doktor yazdtı yine kullanmadım. çünkü bunu yenebilirim dedim ve yendim. motivasyon işi kullanmayın. kolaya kaçmayın.

#3312467 çok yanlış düşünce, sizin şahsi iradeniz zayıfsa bu sizi ilgilendirir. çektiğim dertler hem fiziksel hem psikolojik çok ağır şeylerdi. fakat bunları ne sigara ne alkol ne de antideprasan çözerdi. çözümleri yanlış yerde arıyorsunuz. acının varlığını kabul etmekle başlayın, acıdan kaçmayın. yenik düştüm de demeyin. gerçi ben öyle diyorumda herkesin o gücü yok işte, siz yine psikiyatriste gidin. şimdi intihar falan ederler, sorumluluk alamam.

ben antidepresan olarak insanların dertlerini dinliyorum ciddiyim en iyi tedavi yöntemi oluyor,kendi derdimi unutuyorum .d