hayattan zevk alamamak

ergen duruşudur.
hayattan zevk almaya başlayınca ergenlik biter.

"hayat"tan kastınız maruz kaldığınız şeylerse zevk alamazsınız. alamayacaksınız. ama hayatınızı baştan sona programlar, çalışır, çabalar ve üretime dayalı bir güncel düzene geçerseniz neredeyse canınız bile hiç sıkılmaz. çok klişe biliyorum. yüzlerce yıldır söylenip durur bu gibi şeyler. fakat bu tek doğru. başka türlüsü olmayacak. hizmet etmek gerekiyor. büyük ruhlar hizmetçilerdir. bir işe, bir oluşa, bir duruma, bir amaca hizmet edin. öteki için bir şeyler yapın. bu iyi gelecek.

bütün gününü dedikoduyla geçiren, milletin şaklabanı olmuş, muhakeme yeteneğini, içsel adaletini, kendine saygısını kaybetmiş tipler var; bu tiplerden uzak durun. insan seçin. pazardan hıyar seçerken bile dakikalarca düşünen tipler hayatlarına kimin gireceğini bile önemsemiyor, savruluyor. kapınız herkese açık olmasın.

kimseye söylemeyin ama arada geliyor. kovmayı öğreniyorum.

kimseye söylenmemesi gereken, söylendiğinde asla tolerans gösterilmeyen, kimsenin ruhsal sancınızı anlamadığını fark etmekle sonuçlanan yıkıcı bir durum. herkes bu durumu yaşıyorsa, neden kimse kimsenin bu ruh halini anlamıyor, dehşetin farkına varmıyor, dalga geçip yanından geçip gidiyor umarsızca. evet elden bir şey gelmez gelmez de, biraz duyarlık biraz düşünce gerek bize, hepimize.

hayal kurmakla mümkün. hayal kurmayı bıraktım.

ben somurtkan değilim, hayat zevksiz.

hayalindekini değil olanı yaşadığında, beklentilerini düşürdüğünde, gereksiz insanları hayatından çıkardığında bir adım atmış oluyorsun.
hedonist bir yaşam tarzı değil huzur odaklı olacaksın.

su son bir kaç yıldır atasporum…

hayattan zevk alamıyorsanız yaşadığınız hayatı değiştirin. bu kadar basit.

depresif ruh halinin yansımaları.

duygusal açıdan derin ve yoğun bir insan olabilir

yani ben

bazen benim için bir an zirve yapan konu.

fakiriz kardeş ondan. gönül zenginliği de yetmiyor bazen. insan ansızın yoruluyor.

siz bu işi bilmiyorsunuz.

depresyonda olduğunuzu gösteren durum.

ben 2004'lüyüm ve seneye 22 yaşında olacağım. bir süredir hayattan zevk almıyorum. aslında mutsuz değilim (en azından şu an. bazen çok depresif hissediyorum ve kendimi öldürmek istediğim oluyor. birkaç defa teşebbüste de bulundum.) ama mutlu da değilim. mesela ben 8-9 yaşlarında (2012-2013) ailemle beraber yemek yemek bana çok zevk verirdi. yeni bir şey deniyor olmaktan mutlu olurdum. yeni kıyafetler almak, yeni arkadaşlar tanımak beni mutlu ediyordu. bilgisayarımız vardı ve abim bazı gta, nfs, cod oyunlarını yüklemişti. o oyunları oynarken aldığım hazzı anlatamam. ama artık öyle değil. bir pasta yediğimde mutlu hissetmiyorum. aslında pasta yemek bile istemiyorum (pasta burada bir alegori. lütfen mal mal şeyler yazmayın.). yeni bir oyun oynadığımda mutlu olamıyorum mesela. herhangi bir şeye karşın heyecanım yok. hatta imkanım çok fazla. mesela allah nasip ederse diğer ay 40 bin liraya yakın bir harcama yapacağım. evet, bir ayda 40 bin lira harcayacak kadar imkanım var bir öğrenci için. çünkü çok güzel bir işte çalışıyor, iyi bir bölümde okuyorum. fakat bu beni tatmin ediyor. yeni bir kıyafet almaya karşın isteğim yok. bir kahve içmek istemiyorum. her şeyi sadece yapmak zorunda olduğum için yapıyorum, istediğim için değil. ben neden böyle hissediyorum?

sözlerim meclisten dışarı öncelikle:
bu konuda kimseye yardımcı olasım yok, hele ki sözlüklerde.
kimsenin kıymet bildiği, takdir ettiği ve layığını verdiği yok çünkü.
sendekini alır gider.

her şey bir etki
ekonomik sorunlar bir etki
yaşlanmak bir etki
büyüdükçe-yaş aldıkça yaşanılan farkındalıklar bir etki
daha sonra
henüz yaşamadığınız ve sizi heyecanlandıran şeylerin çok da şey bir şey olmadığını görmek bir etki
çok sevdiğiniz insanlardan türlü sebeplerle uzaklaşmak bir etki
aynı şeyleri yaşamanın getirdiği yorulma-yıpranma-sıkılma şeysi bir etki
he hep mi kötü?
hayır değil ama tabii beklediğimiz lezzeti alamayabiliyoruz aynı hamur-işleri gibi
kokusu çok iyi bir şey yiyecekmiş hissi yaratıyor ama aynı lezzet pek olmuyor
bi şeyler denemek bazen de durmak lazım
bir acı bir tatlı bir ekşi bir naneli atmak lazım ama mideyi de bozmamak lazım işte hep denge
ama herkesin de kendi biyolojisi falan hep farklı yani sen şu şekil tat alırsın şu bayan şu şekil