hayattan zevk alamamak

ergen duruşudur.
hayattan zevk almaya başlayınca ergenlik biter.

"hayat"tan kastınız maruz kaldığınız şeylerse zevk alamazsınız. alamayacaksınız. ama hayatınızı baştan sona programlar, çalışır, çabalar ve üretime dayalı bir güncel düzene geçerseniz neredeyse canınız bile hiç sıkılmaz. çok klişe biliyorum. yüzlerce yıldır söylenip durur bu gibi şeyler. fakat bu tek doğru. başka türlüsü olmayacak. hizmet etmek gerekiyor. büyük ruhlar hizmetçilerdir. bir işe, bir oluşa, bir duruma, bir amaca hizmet edin. öteki için bir şeyler yapın. bu iyi gelecek.

bütün gününü dedikoduyla geçiren, milletin şaklabanı olmuş, muhakeme yeteneğini, içsel adaletini, kendine saygısını kaybetmiş tipler var; bu tiplerden uzak durun. insan seçin. pazardan hıyar seçerken bile dakikalarca düşünen tipler hayatlarına kimin gireceğini bile önemsemiyor, savruluyor. kapınız herkese açık olmasın.

kimseye söylemeyin ama arada geliyor. kovmayı öğreniyorum.

kimseye söylenmemesi gereken, söylendiğinde asla tolerans gösterilmeyen, kimsenin ruhsal sancınızı anlamadığını fark etmekle sonuçlanan yıkıcı bir durum. herkes bu durumu yaşıyorsa, neden kimse kimsenin bu ruh halini anlamıyor, dehşetin farkına varmıyor, dalga geçip yanından geçip gidiyor umarsızca. evet elden bir şey gelmez gelmez de, biraz duyarlık biraz düşünce gerek bize, hepimize.

hayal kurmakla mümkün. hayal kurmayı bıraktım.

ben somurtkan değilim, hayat zevksiz.

hayalindekini değil olanı yaşadığında, beklentilerini düşürdüğünde, gereksiz insanları hayatından çıkardığında bir adım atmış oluyorsun.
hedonist bir yaşam tarzı değil huzur odaklı olacaksın.

su son bir kaç yıldır atasporum…

hayattan zevk alamıyorsanız yaşadığınız hayatı değiştirin. bu kadar basit.

depresif ruh halinin yansımaları.

duygusal açıdan derin ve yoğun bir insan olabilir

yani ben

bazen benim için bir an zirve yapan konu.

fakiriz kardeş ondan. gönül zenginliği de yetmiyor bazen. insan ansızın yoruluyor.

siz bu işi bilmiyorsunuz.

depresyonda olduğunuzu gösteren durum.