her tartışmada eski defterleri açmak

ben bazen açarım iyileştiremediğim bir mevzuysa ama arkadaşlık ilişkilerinde buna çok gerek yok bence. eski mevzular sıkıntı oluşturuyorsa o arkadaşlık sahtedir ve temelleri oturmamıştır zaten

eski tüm defterler kayıt altına alınır. açmak ve kendinizi yormak size kalmış.
açmayıp konuyu kapattıysanız, konu her ne ise ya affettiniz ya da son kez açıp o kişiye yol verdiniz hayatınızdan. başka seçenek yoktur.
diğer seçeneklerin tamamı sizi yıpratmak demektir.

sürekli yaptığımdır... :))

tartışmanın kontrolü benim elimde oluyor.

yürümüyor işte görmüyor musun şevket açışıdır. çünkü genelde kadınlar yapar, erkekler anlamazdan gelir.

hafızam zayıf olduğu için hiç yapamadığım eylem. her şeyi unutuyorum. ama kadınlar var ya, beyin krizi geçirtene kadar yapıyorlar.

hayatınınızı geçmişe zincirle bağlayıp mutsuz olmak için çabalamaktan başka bir şey değildir.

ayyy az öteye please
hiç çekemem

yanlıştır. eğer özür dilendiyse zamanında, pişmanlık belirtildiyse o mevzu artık kapatılmalıdır. durmadan hatırlatmak karşındaki insana karşı çok kırıcı olur.

açmayın kardeşim şu eski defterleri, toz kalkıyor işte, huzursuz olunuyor

normal şartlarda fil hafızalıyımdır.

dolayısıyla en sevmediğim şey hatırlayamadığım detaylardan vurulmaktır.

yine de o defter açıldığındaki tozu seviyorum ufaktan. esasında, ortaya çıkıp öksürtüyorsa halen aşılamamıştır, hiçbir manası yoktur tertemiz demenin.

ya domestos ya ölüm.

her tartismada acilan bazi defterler, hic kapanmamis daha farkli defterlerin var oldugunun belirtisidir. halihazirda acik olan ve acik olundugundan habersiz olunan defterlerin, mutlak bir son ile kapatilabilmesi adina aslinda var olduklarinin gosterilmesi gerekiyor bence. yani birakin varligindan habersiz olunan nice defterler ara ara acilsin, acilabilinsin.

genelde de ben asla kin tutmam ama hiçbir şeyi de unutmam diyenlerin taktiğidir.

kendi içimde açar belli etmeden kapatmaya çalışırım. yok arkadaş, unutamıyorum. evet, benim suçum bu. madem öyle niye devam diyorsunuz. ama bu benimle alakalı karşımdakiyle değil ki. değer vermediğim insan olsa unutur geçerim.

1 yıl öncesinden saat dakika vererek yapıyorlar üstelik.
kimler mi?
kimler olacak kadınlarrrrrrrrr.

bir de hatırlamıyorum deyince inandıramıyorum da.
vallahi hatırlamıyorum.
keşke hatırlasam da bak ben sana şimdi ne güzel hatırlatacağım diyerek olayı ilk saniyesinden tüm gereksiz isimlerle detaylı detaylı anlatmalarını dinlemesem .

iyi de her şey bir yana, nasıl beceriyorlar ki?
mesela kız bebekler doğunca , çeyrek altın yerine 256 gb flash bellek mi takıyorlar acaba ?

ne fenadır bunu yapan. yahu vaktinde kapatılmış bir mevzu ise tekrar lafı yapılmaz. sıcağı sıcağına çözeceksin sorunlarını. bu ne kindir bu ne iticiliktir. kaç asırlık mevzuları üzerindeki tozu üfleyip sayfalarca konuşursun ama tarihi geçmiş sütü içer misin sanmam.*

sizi esas tartışılan konudan uzaklaştırmak için yapılan bir çeşit manipülasyon tekniği. öyle bir manipüle edilirsiniz ki, aslında neyi tartıştığınızı unutup karşınızdakinin gündeme getirdiği fi tarihinde yaptığınız bir hatadan dolayı kendinizi savunurken bulursunuz. biz ne konuşuyorduk, ne ara konu buraya geldi ve niye her seferinde asıl konuşulması gereken konu yerine benim geçmişimden cımbızla çekilen bir konu gündeme getiriliyor diye düşünüyorsanız, muhtemelen karşınızda bir narsist var ve sizi öyle bir manipüle ediyor ki belki de bir daha onunla tartışmamaya karar veriyorsunuzdur çünkü yine aynı şeyler olacaktır. bu aslında narsistin, kurbanına uyguladığı bir çeşit korkutma ve sindirme taktiğidir. tekrar aynı şeyleri yaşamamak için rahatsız olduğunuz şeyleri artık ona söylememeye başlarsanız, o istediği gibi davranmaya devam edecek, günden güne onun hayatınızda kapladığı alan artarken, siz ise günden güne küçüldüğünüzü hissedeceksiniz. bunlara mahal vermemek için, tartışma esnasında eski defterler açıldığı an, "konumuz bu değil." deyip asıl konuyla ilgili birkaç cümle söyleyin. baktınız ki yine eskilere dalıyor, o zaman da "benim amacım seninle tartışmak değil, ben sana söyleyeceğimi söyledim." deyip iletişimi kesin. bundan sonra söylediği hiçbir şeye cevap vermeyin, hatta mümkünse ortamı değiştirin. sizi manipüle edemeyince kuduracaktır çünkü bu sefer, onun manipülasyonuna kapılıp geçmişteki mevzulardan dolayı kendinizi savunmaya çalışmadınız, söylemek istediğinizi söylediniz, tartışmak istemediğinizi söyleyip iyi niyetli olduğunuzu da belirttiniz*, yani bu sefer kendi merkezinizde kalabildiniz, aferin size kendinizle gurur duyabilirsiniz...*

çözüm odaklı olmayan, kaos fetişisti insan eylemi. çözülmeyen her sorun tekerrüre mecbur kalır.

sonuca bağlanmayıp her seferinde üstü örtülüyorsa kaçınılmazdır. o her neyse hatırlatır kendini.

paketlenip tavan arasına kaldırılmadıysa elbette açılır. kapak eğreti kapatıldıysa; sıkı sıkı kapatılıp kurdelelenmediyse de açılır. hesap kapatılmamıştır çünkü. bir affetme, üstünü örtme, görmezden gelme, unutma becerisi de bir yere kadar işliyor, o yerin zemini de bir dahaki tartışma oluyor.

üstelik taraflardan birinin konuyu küllüm kapatıp rafa kaldırması bile, ortaya çıkan yeni sorun eskisiyle alakalı olsun olmasın diğer tarafın temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp misilleme/intikam yemeği olarak öne sürülmesine de engel değil.

kurtuluş yok ya bundan, yok... defterleri yakmadıkça kurtuluş yok!

ders alınmadığı sürece o defter hep açılır.. açana değil açtırana bakmak lazım..