insan ne için yaşar sorusu

ölmek için hocam. ölmek için yaşıyoruz. ölüm belkide bu hayatı güzel kılan birinci şey ikinci şey ise; aşk.

bence insan özgürlük için yaşar. her günün bir öncekinden daha özgür olması için uğraşıyoruz.

önce kendini bulmak için yaşar kendini tanır sonra bir sevdiği olur onun için yaşar ondan sonra bir çocuğu oldu diyelim onun için yaşarım kendim için konuşayım canımın fazla değeri olduğunu düşünmüyorum ama bir gün bir aile kurarsam onlar için yaşarım

özgür olmak için yaşar. kendini ne kadar tanır, ne kadar gerçekleştirebilirse o kadar özgür olur.

insan ölmedi, üzere yaşıyor.

çalısmak, borç ödemek, birilerini memnun etmek ve ölmek için.

böyle sorular sorarak yaşam kavramını olduğundan daha yüce bir konuma taşımaya çalışıyoruz gibi geliyor. daha doğrusu yaşamak üzerinde insanın bilfiil etkisi varmış gibi düşünüp insanı yüceltmeye çalışıyoruz.

yaşam, bir süreç. hatta bir araç. onu sonlandırma seçeneğimiz bulunması işlerliğinde büyük rol oynadığımız anlamı taşımıyor. ne yapıyoruz yaşamak için? ama yalnızca hayatta kalmak için ne yapıyoruz onu soruyorum. yemek yiyoruz, su içiyoruz... peki yaşamak için mi yiyoruz yoksa acıktığımız için mi? midemiz ve beynimiz zaten yaşamak için bize uyarılar gönderiyor. özellikle durup "bugün yemek yemeyi unutmamalıyım" diyor muyuz?

bence biz hiçbir şey için yaşamıyoruz. sürüp giden hayat içinde yaşamla doğrudan ilgili olmayan hedeflerimizin peşinde koşuyoruz.

bir inancınız var ise iyi bir insan, layık bir kul olmak için yaşarız. ama bunları geçtiğimiz zaman bizi derin bir boşluğa düşürür hayat. herkesin bir işi ve bir hayatı vardır. hayatımız boyunca çalışır, gelecekte rahat etmek için çabalarız. ve bu çaba ölene kadar sürüyor, o rahat ettiğimiz ansa hiç gelmiyor sanki. bizim dışımızda herkes kazanıyor gibi. her geçen gün ihtiyaçlarımız ve isteklerimiz artıyor. bunun için daha çok çalışmak zorunda kalıyoruz. aslında bütün hayatımız bunları düşünerek; yani her geçen gün daha fazla şey satın alabilmek için çalışarak geçiyor. bunun dışında ne yapıyoruz? sen ne kadar boş bir insansın ya diye düşündüğümüz insanlar vardır. evet gerçekten öylelerdir belki ama belki de boşluğun da kademeleri vardır. sahi dolu olmak için kaç madde gerekir? bir profesör olmak mı gerekir ya da insanlığa yararlı bir şey bulduğumuz anda boş bir insan olmaktan kurtulmuş mu oluruz? yoksa devamlı okuyarak mı kurtulmuş oluruz.. sizleri düşüncelerinizi derince yazmaya davet ediyorum.. buraya kadar okuduysanız ne mutlu.

insanoğlunun yaşama sebebi sorunsalıdır. *

ölmek için yaşar.

her insan kendi için yaşar ama bence olması gereken dünyaya iyi bir iz bırakmak için yaşamalı. bu iz yetiştirdiğin bir evlat olabilir, bir ürün olabilir, çevrene bıraktığın manevi izler olabilir. sadece arkandan bakıldığında iyi hatırlatacak bir iz olması yeter, miktarı bile önemli değil.

bir hiç uğruna.

iki kere okudum anlamak için. biraz anlamakta sorunlarım var sizin yazdığınızda alakası yok.
insan ne için yaşar aslında insan ne için yaşadığını bilmez sadece yaşar yaşamaya çalışır. bize hep ihtiyaçlarımız doğrultusunda neler yapmamız gerektiği söylendi bu hep böyle oldu. karnın aç işe ekmek almalısın sadece ekmek yetmez pilav, yağ, tuz, şeker vs vs bunlar için para lazım para için çalışmak lazım. o nedir peki birine onun için fazla gelen işlerinde yardım etmek kendi hayatındaki zamanından vererek. sayılı zamanından hemde. ne zaman öleceğini bilsen çalışmasın belki de. belki değil kesinlikle hatta çalışmazsın kimse çalışmaz. yani insan öleceği günü bilmediği için yaşarmış gibi yapar ama aslından hiç yaşamaz zevk aldığı bir kaç an varsa da çok azdır.

tolstoy'a göre bir avuç toprak için.

canını leyla'ya katmak için.

herkes bu dünyadaki en kutsalı için yaşar.
kimi para için, kimi güç için, kimi ailesi için yaşar.
mesele yaşamak değil, yaşarken bir diğerinin hakkını gasp etmemek.

lev tolstoy okunmalı. o zaman ancak kavranır sevginin anlamı. ve elbet yaşar insan aramakla anlamını

en değerli varlığı için yaşar.

sorunun altın yaldızlı cevabı bence tolstoy'dan da çok öncesine dayanıyor; en azından ben epiktetos'çuyum diyebilirim.
neden epiktetos? soruyla ne ilgisi var?
çünkü köle olarak doğmuş bu adamın sözlerinde insanın ne için yaşadığı gizli.

iyi edimler, tanrıların desteğini sağlamak ya da başkalarının hayranlığını kazanmak için değil, içsel huzura erişmek ve böylece ebedi kişisel özgürlüğü kazanmak için gerekliydi. iyilik,herkesin her zaman erişebileceği ve zengin ya da fakir, eğitimli ya da eğitimsiz herkesin erişebilmek için eşit şansa sahip olduğu bir şeydi. iyilik keşişler, azizler ya da münzeviler gibi “ruhsal profesyoneller”in özel uzmanlık alanı değildi..

insan, zihin huzuru, özgürlük, sakinlik, doğru sevgi ve mutluluk için, ve eninde sonunda bir gün ölmek için yaşar.
ışte bu yüzden her an değerli.

epicteto

herkesin amacı farkli oldugundan insanına göre değişir

cevabı bilinmeyen soru. malesef insanın kısacık ömrü bu soruyu yanıtlamaya yetmeyecek. bu soruya dair yanıta yaklaştığımız an bitiş çizgisine gelmiş olacağız.