insana duymak istediği şeyleri söylemek

söylenen kişinin en sevdiği kişi olmanıza sebep olur.

ama bu iyilik midir? tartışılır.
bazen acı gerçekleri de söylemek gerekir.

oyun oynamaktır

kötülük.

tabii ki psikolojik bakımdan gerçekleri duyduğunda çökecek bir insana her zaman her gerçeği söyleyemeyebilirsiniz. bu farklı ve özel bir durum. fakat sağlıklı bir insanı bu şekilde kandırmak doğru değil. gerçekleri bilip ona göre davranmak, kendine ona göre bir çekidüzen vermek herkesin hakkı bence.

şahsen yalanlarla avutulup var olmayan bir şeye inanarak yaşamak istemem. duruma göre bu beni gülünç duruma da düşürebilir, zor durumda da bırakabilir, ruh sağlığımı da olumsuz etkileyebilir... bunları kötü bir sürpriz şeklinde yaşamaktansa zamanında gerçeği bilip kendimi ona göre hazırlamayı tercih ederim.

özetle; karşınızda normal bir insan varsa bu kötülüğü ona yapmayın.

mülakat sırasında yapılabilir bir durumdur. adam zaten üç kuruş paraya köle arıyor. senin o işe ihtiyacın varsa mecburen istemeyerek de olsa yalan söylüyorsun.
işveren: ücret beklentiniz nedir?
aday: asgari ücret.

kimin beklentisi asgari ücret, kimi kandırıyorsun diye sormazlar mı adama? sormuyorlar efendim, onlar zaten istediği cevabı çoktan almıştır.

bu yalanı bile bile sırf moral olsun diye de söylemek durumunda kalabiliyor insan.

rahmetli anneannem yani benim ilk leylâ'm son zamanlarında yatalak olmuş, muhakeme yetisini de kaybeder olmuştu.

ortanca dayımın evliliği bu zamana denk geldi.

ben düğünleri sevmediğim ve böyle durumlarda sülalenin imdat çekici olduğum için, rahmetli anneannemle evde ben kaldım düğün akşamı.

zaten gözümün vanası bozuktur benim, ne olmayacak şeyler söyledimdi o akşam, biz de gideceğizler, sen benim düğünümde oynayacaksınlar. diğer odaları filan ağlama duvarı yapmıştım, yalan söylüyorum zoruma gidiyor, gidiyorum ağlıyorum hop geliyorum. otoban gibi gittim gittim geldim o gün bi' içeri bi' dışarı.

tabii söylediğim hiçbir yalan gerçekleşmedi sonrasında. özür dilerim anneanne.

insanların duymak istediği şeyi söylerken bile anlatmak istediği şeyi anlatmasıdır. bir kere olsun anlatmayı değil de anlamayı mı düşünsek ?

“dost acı söyler / konuşur.” noktasından hareket edersek , önemsediğimiz insanlara karşı yapılmaması gereken bir davranış.

günlük hayatta bunu yapmak yerine arkadaşlarıma onların ihtiyacı olan bakış açılarını kazandırmaya çalışıyorum.

bunun geri dönüşü olumlu olmadığından artık insanlara karşı eskisi kadar umursar değilim.

iki insan bunu birbirine yaptığında, biz buna ilişki deriz.

hiç huyum değildir, ortada ne varsa onu söylerim. dürüstlük önce gelir, sonradan kırılmasındansa önceden kırılsın. hayat öyle toz pembe değil.

insana duymak istediği şeyleri söylemek, birçok farklı durumda önemlidir. bazı insanlar sadece dinlenilmek ve anlaşılmak istediklerinde bile bu tür bir iletişim yaklaşımına ihtiyaç duyabilirler. bazı durumlarda ise, insanlar biraz motive edilmeye ihtiyaç duyarlar ve yapmak istedikleri şeyler hakkında olumlu geri bildirimler almak onları harekete geçirebilir.

ancak, her zaman doğru olmayan şeyler söylemek veya gerçek dışı olumlu geri bildirimler vermek, insanların daha fazla zarar görmesine neden olabilir.

sonuç olarak, insanlara duymak istedikleri şeyleri söylemek önemli bir iletişim becerisi olsa bile, doğru, dürüst ve gerçekçi bir şekilde iletişim kurmak daha önemlidir.

medyanın fakirleri avutmak için sıklıkla yaptığıdır; sen aslansın, kaplansın, çok zekisin, güzelsin sen var ya oğlum harbi adamsın vs.
gerçekler bambaşka tabii.

herkesin yaptığı bir şey olduğunu düşünüyorum. herkese ağzına göre şerbet vermektir diğer adı. ne kadar farklı düşünsem de ne uğraşacak halim kalmıştır, ne de karşımdakinin laf anlayacağına inancım.

bir insana yapılabilecek en büyük kötülüklerden biridir. olanı yumuşakça söyleyebilmek varken neden kandırayım ki?
ha tabi ticarette bu yapılıyor ya da iş hayatında. ama sizden fikir alan bir arkadaşınıza bunu yapmayın. iyilik yaptığınızı zannederken bir şeylerin düzelmesini de engelliyor olabilirsiniz.

en güzel sensin. en özel sensin. en... şaka değil ya, bizden yıllar önce mazhar fuat özkan'ın yaptığı şeydir aslında: peki, peki anladık...
dinlemeyelim mi? bence dinleyelim:


t: bir pick-me hareketi. vovovov.

yaşamanın kaidelerinden bir diğeri.

en sıcak sözlerim azarlar gibidir. bence duymak istemez.

yalancılıktır.

manipüle etmenin en kolay yolu

yanından kaçmak istediğiniz birisi varsa yapılması gereken en birincil eylem

duyguları ile oynamaktır.