321.
örf, adet, gelenek üçlemesi.
devamını gör...
322.
kendini anlatmak. daha çok haklılığını ispata çalışmak. mücadele şüpheyi artırır. bırakın anladıkları gibi kalsın. bırakın her yusuf kuyuyu, kendisi düşünce anlasın.
devamını gör...
323.
yapmak istemediğimiz halde yapmak zorunda olduğumuz şeyler.
devamını gör...
324.
beni insanlar çok yoruyor. boş konuşmaları, kabalıkları, vurdum duymazlıkları. sonra şey diyorum aman.
devamını gör...
325.
ne okuyorsun diye sorulduğunda normal bir vatandaş üslûbu ile "hukuk" dememe rağmen sağda solda "neredeyse hukuk okuduğunu alnına yazacak" diye anılmak.
devamını gör...
326.
bilmiş insana herhangi birşey söylemek. birşey bilmediği konularda bile fikir beyan edip insanı yoruyorlar
devamını gör...
327.
geçmişe a takılıp kalmak.
devamını gör...
328.
insan.
devamını gör...
329.
yine insan.
devamını gör...
330.
kafa dengi olmayan insan.
devamını gör...
331.
defalarca uyardığınız halde açık açık konuşmamak, olay yerinden aniden billur geçer gibi gülerek uzaklaşmak, anlaşılmayacak sanıp karşıdakini salak yerine koymak.
devamını gör...
332.
birisine bir şey anlatırken sona doğru "hı ?" demesi.
devamını gör...
333.
aile ve benlik arayışında sürüklenme...
devamını gör...
334.
"seni anlamayan birine aşık olmak."
yorucu şeylerin içler acısı versiyonudur kendisi.
yorucu şeylerin içler acısı versiyonudur kendisi.
devamını gör...
335.
yaklaşık olarak 1 saat sonra şu soğukta dışarı çıkmam lazım.
ya pandemi beni bitirecek ya ben yine üstüme bok gibi yapışan güçlü olma dangalaklıklarımdan birine yenisini ekleyip bunun da üstesinden gelicem.
ilkine daha yakınım anlık ruh halimle. ama aşıcaz. aşıcaz da sürekli güçlü olmaya çalışmaktan hem yoruldum hem çok bunaldım.
ya havle.
ya pandemi beni bitirecek ya ben yine üstüme bok gibi yapışan güçlü olma dangalaklıklarımdan birine yenisini ekleyip bunun da üstesinden gelicem.
ilkine daha yakınım anlık ruh halimle. ama aşıcaz. aşıcaz da sürekli güçlü olmaya çalışmaktan hem yoruldum hem çok bunaldım.
ya havle.
devamını gör...
336.
içinizden geçirdiğiniz her şeyi olduğu gibi anlatmak isterken, kelimelerin size yardım etmiyor oluşu. yalnızca o kişinin tek bir an için de olsa sizin yerinize geçip sizin gibi düşünerek anlayabileceği türden şeyler.
en doğru cümleyi seçmeye gayret ettiğim, kendimi zorladığım anlarda daha da anlaşılmaz hale getiririm her şeyi. evet, böyle bir yeteneğim var. öyle anlarda zannederim ki zihnimden geçen her şey bir cümleye sığacak. cümleyi bırakın; noktaya virgüle yüklemeye çalıştığım anlamları bir bilseniz. bakın yine aynı şeyi umdum, nerden bileceksiniz oysa.
en doğru cümleyi seçmeye gayret ettiğim, kendimi zorladığım anlarda daha da anlaşılmaz hale getiririm her şeyi. evet, böyle bir yeteneğim var. öyle anlarda zannederim ki zihnimden geçen her şey bir cümleye sığacak. cümleyi bırakın; noktaya virgüle yüklemeye çalıştığım anlamları bir bilseniz. bakın yine aynı şeyi umdum, nerden bileceksiniz oysa.
devamını gör...
337.
şeyyyy....
devamını gör...
338.
konu ne olursa olsun, etrafınızda kaç insan olursa olsun anlaşılmadığınızı hissettiğiniz o an en yalnız olduğunuz andır. bu anı çok sık yaşadığınızda ise bir noktadan sonra gerçek yalnızlığa alışır bir daha çabalamazsınız kendinizi anlatmaya. işte bu çabasızlıktır insanı en çok yoran şey. çünkü kabullenmiş ve sırtınıza yüklemişsinizdir anlaşılamamak çaresizliğini.
devamını gör...
339.
hep aynı şeyi tekrarlmak.
devamını gör...
340.
adaletsizlik.
her alanda her yerde oluşan adaletsizlik.
trafikte giderken emniyet şeridinden gelen araçlar...
hastanede sıra beklerken aradan giren vatandaş...
devlet dairesinde sıra beklerken aradan giren vatandaş...
iş yerinde liyakatsizlik...
her gün gelen zamlar...
çalışanlar olarak aldığımız zamların, zam oranlarının enflasyonun altında olması...
istanbul özelinde sokakta yürürken sürekli birilerinin para dilenmesi. ışıklarda su satan çocuklardan, abi bi liran var mı diyenlere kadar...
her şey yoruyor artık.
her alanda her yerde oluşan adaletsizlik.
trafikte giderken emniyet şeridinden gelen araçlar...
hastanede sıra beklerken aradan giren vatandaş...
devlet dairesinde sıra beklerken aradan giren vatandaş...
iş yerinde liyakatsizlik...
her gün gelen zamlar...
çalışanlar olarak aldığımız zamların, zam oranlarının enflasyonun altında olması...
istanbul özelinde sokakta yürürken sürekli birilerinin para dilenmesi. ışıklarda su satan çocuklardan, abi bi liran var mı diyenlere kadar...
her şey yoruyor artık.
devamını gör...