insanın kendinden kaçamaması

iyileşmeyen bir hastalık, sebebi belli olmayan bir ağrı, alkol sonrası mide bulantısı anlarında büyük bir problemdir. bedeninize haps olmuş hissetmek be kaçamamak.

"kendinden kaçan bir insanın varacağı en uzak nokta, sırtıdır ."*

kendimden kaçsam istirahat edeceğim. başlığı görünce çözüm bulundu sandım. yokmuş yokmuş, kaçılmıyormuş. kaçılmak için yapılan hamlelerde ise aksine kendinle baş başa kalınıyormuş. öyleymiş de böyleymiş.

bazen kaçarsın, o kadar da abartmayın bu durumu. bazen de kaçamazsın. her zaman kendinden kaçma eyleminde de değildir zaten insan. o yüzden kendinden kaçma zamanında daha cesur davranmak gerekir ve korkularının üstüne gitmeyi düşünmelidir. böyle böyle alışır gider insan.

vicdan, insanın içindeki tanrıdır.

kendinden kaçabilene de deli diyorlar.

selam ben yine yakaladım kendimi
selam ben yine yakalandım kendime
selam ben yine oturuyorum kendi kendime

(bkz: aynanın karşısında benliğinden kaçamama sorunsalı)
(bkz: cam çıktı mertlik bozuldu)

ne düşünürsen düşün, ne kadar ertelensen ertele. kaçtığın şeyi dönüp dolaşıp kendin buluyorsun. hatta hiçbir şey yapmana gerek yok, o gölgen gibi hep sinsi sinsi arkanda oluyor.

bundan 2 sene öncesinde yaptığım şeyler gibi, hata mı doğru mu bilmiyorum, bu yüzden de asla kendimden kaçamıyorum. eninde sonunda sorgulatıyor kendini...

nereye kaçayım ev sadece 70m2. şaka şaka. kendim kendimi seviyordum. bir ara mikemmel bir organizör olarak görüyordum. hayatım hakkında tabii. her şeyim derli toplu ve yolundaydı. sonra bir cozuttum uzun bir süredirde toparlayamadım. hala toplu değilim mesela.
bazı şeyler değişiyor. kendime bakış açım, ev alma hayalim depreşiyor, o eski organizatör yerine yeni benliğime mi geçiş yapıyorum? eğer öyle ise büyük s*çt*m gibi.
yeni kararlar alıyorum, vaz geçip, kendi kendimi hayal kırıklıklarına uğratıyorum. eski alışkanlıklarım sarmıyor, tansiyonum falan var artık. yazım kışa çevrilmiş gibi dertler.
kaçmayın arkadaşım. yüzleşin bitsin ya. valla sıkıldım artık yeto.

kaçmaması da gerekir zaten. kendisiyle yüzleşemeyen, hesaplaşamayan, gerekirse eleştirip, özeleştiri yapamayan insan başkalarından bunu hiç beklememelidir.
kaçmayın kendinizden.. görülmedik hesabınız kalmamalı.( kendinizle bile.)