insanın zoruna giden şeyler

senin bin bir emekle sahip olduğun şeye diğer insanların hiçbir çaba göstermeden sahip olması. sen hasta olduğunda bile kendi kendini iyileştirirken , diğerlerinin tırnağı kırılsa acile koşması etrafında pervane olması

#1583347 * bakkaldan ekmek almaya gidercesine diye devam eden..

şu güzel dünyayı dandikleştiren, mahveden insanlar yüzünden, insan unsurlu her olay zoruma gidiyor bazan.

benimle alakası olmayan, başkasını üzen kıran bir şey de zoruma gidiyor.

hep bu yüzden kaçıyorum birçok şeyden.

dağ gibi yüreği de olsa, bir gün ölüme mahkum olmak.

bir çocuğum olursa diyorum, akülü araba alacağım ona, hani o herkesin istediği, hepimizin içinde ukde kaldığı oyuncak.

sonra, üstü başı pejmürde çocuklar geliyor gözümün önüne, görüp mahvolduğum çocuklar, az önce, işte geçti gözümün önünden, görmedim mi onu? olası çocuğuma güzel şeyler hayal ederken, mahsun çocukların varlığı kalbimi paramparça ediyor, hevesim kalmıyor hiçbir şeye, yetemiyorum hiçbirine, hiçbir çocuk kötü ahvali hak etmiyor, her çocuk kahkaha ve güzel oyuncaklar, sevgiler hak eder.

sanırım çocuğa verilecek en güzel hediye sevgidir.

işte bugün de zorumuza giden bir şey bulduk, gözümüz doldu, dişimizi sıktık, işte bekle ki akşam olsun artık.

hayatın her alanında bir şekilde yer alan adam kayırma durumu. birinin eline azıcık güç geçse bundan hemen kendi yandaşlarını faydalandırıyo olması, bi iyilik yapılacaksa onlara yapması, sadece onları düşünmesi… eşitlik kavramının aslında hiç var olmaması..

olabilecek şeylerin olmamakta direnmesin.
hayır yani bu kadar da zor değil ki cidden!

çift okeyle bitememek

ülkemizde ki siyasal islam düşüncesi; adam kayırma, nepotizm, emeğin değerini görmemesi hep buna neden oluyor. devletin güzide mekanları dini vakıflara peşkeş çekilmekte ancak vatandaş hiç bir güzellikten faydalanmamakta bu zoruma gidiyor.

bir iş yapıldığında maliyetinin çok çok üstüne fiyat yazıldığını görmek insanların buna sessiz kalması, her yerde talan, her yerde soygun zoruma gidiyor.

memleketinin her köşesinde ihtiyaç olmamasına rağmen açılan üniversiteler ile gençlere iyi bir eğitim verilmeden verilmiş diplomalar sonra o diplomalar ile yaşanmış hayal kırıklıkları zoruma gidiyor.

ülkemin köylerinin her geçen gün boşalması, yıl 2022 ancak ülkenin yalnızca belirli bölümünün kalkınması, köy okullarında okul olmaması nedeniyle öğrencilerin taşımalı eğitim ile okula gelmesi, ülkemin verimli tarım alanlarının her geçen gün imara açılıp beton ekonomisine peşkeş çekilmesi zoruma gidiyor...

hukukun üstünlerin üstünlüğü haline gelmesi, ülkede kişiye göre yargılama yapılması, kadın cinayetleri, çocuk istismarı vakalarında ki sessizlik, çocukların erken yaşta evlendirilmesi ve buna duyarsız kalan toplum ahlakı, zoruma gidiyor.

en çokta ekonomi zengin ile fakirin arasında ki makasın açılması, her geçen gün orta kesimin yok olması inanın zoruma gidiyor.

çok çalışıp fakirleşmek. kaynaklardan eşit faydalanamamak.

hayatımda başkaları için benden istenmediği halde çok fazla fedakarlık yapmak. düşününce baya zoruma gidiyor.

elle tutulup gözle görülemeyen yaşamın ne yaparsak yapalım bizden daha güçlü olması.

senelerce çalıştığın sınavda, başkalarının torpille geçmesi.

yok sayılmak.

insanların sadece estetik olana değer vermesi ve yalnızca onu sevmesi.

zamanı tutamamak.

bugün bir suriyeli kadın geldi, ana muhakkak, teyze benim için, yüzü açık lakin diğer tüm benliğiyle kara çarşaflı, simsiyah bir kapalı elbiseli.

çat pat anlaştık.

bir şey istiyor ve o şey 85 lira. diyor,

-yasak?
+yasak?
-yanim meselam bu yasak?
+yasak?

sonra anladım ki, bedava diyor, hediye.

konuştuk, yani çalıştım biraz. reşatbey'de oturuyormuş, dedim reşatbey pahali?

dedi, dam yok, yağmur olduğu gibi üstümüze. dedi beş kat. eski. koca yok. çocuklar...

çok karşılaşıyorum böyle şeylerle, kadına ve çocuğa karşı reddim olamaz, kendimi deniyorum.

dedim hadi bu sana, bunu da al, bak bu böyle kullanılır. bir şey olur, geri gel.

sabah sabahtı, daha sallanıyordum. dedim güne 1-0 geride başladın mastor.

dam yok, yağmur üstümüze ne demek yahu? çocuk var diyor.

anasını kim böyle dünyanın. bunlar benim zoruma gidiyor...

güzel dua etti ama. ayol biraz daha dursa kahve yapacaktım ağlaşcaktık...

karşındakinin seni hoyratça kırmadan kaçınmaması..

ceren özdemir.

durduk yere öldürüldüğünü biliyor mudur ?

saysam burdan köye yol olur.

neden düzeltmeye çalıştıkça illaki bir yerden fırlayan büzgülü çarşaf gibi bir hayatım var?

hayatın ta kendisi.

yemediği b*k kalmayanların dışarıda başkalarına ahlâk abidesi kesilmesi

tam olarak bu işte..