intiharın eşiğinde olmak

en tatlı düşüncenin beşiğinde olmaktır. çünkü intihar bende eylemden öte bir düşüncedir.

geri dönüşü basittir..
yaşanılanlar yanına..
yaşanılmayanlar ardına kadır..

ya aslinda buraya kadar gelen birinin kaybedecek cok az seyi kalmistir ama bence ona rağmen bu hayatta bi seyler yasanmali. hani nefret ettigin, gun yuzu gormesin dedigin insanlar yasarken, konserlere giderken, yeni yemekler tadarken, yeni yerler görürken toprak altında yaşamak bana sıkıcı geliyor. ve ayrica imkan dahilinde veya değil, bi seye baglanmaya gerek yok. genellikle bu fikrin sebebi de dunde veya yarinda yasamak. biraz sey olmak gerek. arsiz. valla hayat daha mutlu daha eglenceli geciyor. yatirim tavsiyesidir.

hiçbir şeyim yok,intihar eşiğinde miyim? tartışılır. her gün neyim var ki düşüncesiyle cebelleşiyorum,tek kafamı dinginleştşren ders çalışmak. bir gün edeceğim ama ne zaman bilmiyorum. her an olabilir fakat idrar kesem dolu asla edemem orasını biliyorum. edeceğim gün haber ederim.

kaybedecekleri hiç bir şey kalmadığını düşünen intihar yolcularının, masaya sürdükleri son şeydir hayat. kazananı asla görülmemiştir. denemesi gerekense (onun yanılarak değiştirilemez sandığı) yaşam algısını, bakışını değiştirmekten ibarettir. yaşamak bir kumar değildir çünkü..

her insanın birgün geldiği eşik en azından herkesin aklından bir kere geçmiştir bence, zor olan yaşamak ölmek kolay olan. insanlar korkunç acılarla yüzleşiyor bu dünyada onlar intihar etmiyorsa hala yaşamaya devam ediyorsa bu eşikte olan insanlarda başarabilir. zaten kaç sene yaşıyoruz ki her şey geçiyor en büyük acılar unutuluyor en büyük kayıplara bile alışıyoruz.

albert camus'u tanıyınca bakış açını değiştiği bir durum bu. herkes bazen yaşamak istemediğini düşünür. önemli olan şu ayrıma varmak; yaşamak mı istemiyorsun yoksa bu hayatı mı yaşamak istemiyorsun?
bundan sonrasını değiştirmekse çok kolay.

intiharın eşiğinde olmak bencillik işaretidir bir taraftan. zira bir kişi intihar ettiğinde çevresi ölene kadar acı çeker ve ömürlerinin sonuna kadar bu acı ile yaşar.

intihar eden için acı bitse de ailesi, sevdikleri tarafından hep acı ile anmaya sebebiyet verir.

fırtınalı denizde kaybolmuş gibi hissedebilirsin, ama o fırtına geçecek ve birçok şey düzelecek. bunu bilmelisin. intihar çözüm değil. hayat, her şeye rağmen güzel. devamke...