iz bırakan şarkı sözleri

düşün gözlerinden aktı
sol yanağın yosun tuttu
artık gül bi' kere

sen seni bil sen seni, sen sıkı tut çeneni

sevdim.

göksel/ kurşuni renkler

kahraman deniz-son durağın

hadise/ sıfır tolerans

sen benim ışığım hem güneşimsin
sensiz bu dünyayı söyle neyleyim?
yokluğun cehennem azabı bana
ben senin yanında hep cennetteyim
ben senin yanında hep cennetteyim...

müslüm gürses- ibadet

çok uzaktayım ama görür o beni.

pinhani

bilir o beni

benim yerimede sev bekletme hayatı
bu kadarına razıysan yaşa gitsin
kaç kişiyiz savunan sevdayı

bir kördüğüm ki içim
cozdukce dolasiyor...

teomandan da bir şeyler bırakalım, mesela "telesekretere konuşamayanlardanım."

o döneme yetişemeyen çok geniş bir kitle telesekreter nedir, neden konuşulamaz muhtemelen anlamamıştır.

sen geçerken sahilden sessizce, gemiler kalkar yüreğimden gizlice..

ortaokuldaydım sanırım. tekstilde çıraklık yapardım. radyoda nilüfer çıkardı. caddelerde rüzgar, aklımda aşklar diye girerdi söze. daha bacak kadardım ama çok hoşuma gitmişti. olmayan aşkın acısını çektirmişti şarkı bana.

sonra günler günleri aylar ayları yıllar yılları kovaladı büyüdük. neyse oldu bir şeyler sevgililik flörtler falan filan tatil için gittiğim memlekette ben biriyle bir şeyler yaşadım. aradan zaman geçti bizimkiler bir sebepten memlekete gitmişti. döndüklerinde bir mektup aldım kızdan. bir mektup ve bir fotoğraf. o zamanlar için bile mektup demode bir şey olunca ben şaşırmıştım. adımın yazılı olduğu bir mektup ve bir fotoğraf.

fotoğrafı ve mektubu alıp dışarı çıktım. mektubun kimden olduğunu biliyor ama açmaya cesaret edemiyordum neden bilmiyorum. açtım mektubu. bana kızdığından, neden benim de gelmediğimden, beni özlediğinden, kendisinin iyi olduğundan bahsetmiş.

sonra mektubu cebime koyup yürümeye başladım. o zamanlar walkman, radyo kültürü var. bende de vardı. taktım kulaklığı boş boş yürüyorum. yine o şarkı. herhalde tüm şansımı o gece kullanmışımdır.

caddelerde rüzgar aklımda aşk var
gece yarısında eski yağmurlar
şarkı söylüyorlar sessiz usulca
özlediğim şimdi çok uzaklarda

deli dolu günler hayat güzeldi
kahkahalarıyla hayat geçerdi
ellerim uzanmaz dokunamam ki
özlediğim şimdi çok uzaklarda
o da özlüyormuş benim bir tanem çok üşüyormuş
yağmurlarla öyle yazıyor son mektubunda
o da özlüyormuş benim bir tanem
hep ağlıyormuş yağmurlarla
öyle yazıyor son mektubunda

beni unutma, unutma, beni unutma
bilirsin, unutulmak dokunur ya her insana
sen de kendi payından bir hatıra seç
ve o ben olayım, unutma, beni unutma.

sezen aksu

beni hoyrat bir makasla
ah eski bir fotoğraftan oydular
orda kaldı yanağımın yarısı
kendini boşlukla tamamlar

iz bırakanlar unutulmaz

ezginin günlüğü/ insan sever bir kere



mermer dediği şeyin musalla olduğunu şimdi fark ettim.

ben doğduğumda yağan kara bakan babam
hayatımıza beyaz bir sayfa açıldığını ve bundan sonra
mutlu olacağımızı söylemiş...
düşünüyorum da yaşasaydı,
benim bunca acılarla boğuştuğumu görseydi,
en çok üzülen o olurdu.
ağlayıp kahrolduğumda ve acılar kralı olduğumda, sevinmez üzülürdü....

hüseyin altın'ın dargınım adlı eserinden.

'öyle bir gülümse ki
gülüşün tutuklansın
bakışın yasaklansın
dağlar.. dağlar..
dağ olmaktan utansın.'
..
bir cevdet bağca şarkısından..

şarkımızı söylüyorum sakın ağlama.

rober hatemo/ beyaz ve sen