kendinizi beş yıl sonra nerede görüyorsunuz sorusu

bir hastanenin en kidemli calisani olarak calisiyor olabilirim belki. en azindan boyle bir kisi olacaksa o ben olayim be! aynen birkac yil icerisinde en kidemli de ben olurum zaten.

neyse o yuzden oradan oraya yetismeye calisiyorumdur yine buyuk ihtimalle. hatta insanlar oo yuzyuzeyken hanim nasilsiniz, mesaiden sonra bir seyler icelim mi desin. ben tabii ki de reddedecegim cunku evlenmis olayim artık bi zahmet o zamana kadar di mi sozluk. 5 yil ideal bir es bulmak icin gayet guzel bir sürec bence. evlilik meraklisi biri degilimdir* ama ne bileyim bir erkege hayati zindan etmek varke... neyse. bunu kendimizi on yil sonra nerede goruyoruz sorusuna saklayalim simdilik. evliligin ilk yillari canim cicim yillariymis, oyle dediler.

tabii gonul isterdi ki yurt disinda bulunalim, bir de oyleli yasayalim bu hayati ama nerede... hic olmazsa daha akilli, sabirli, entelektuellik seviyesi artmis ve nesesini her daim koruyan biri olalim bes sene sonraya baktigimizda.

ıstanbul depremini düşündükce pek öngöremiyorum,5 yil uzun bir zaman ,yarin ne olacagimiz belli değilken,çok zor...

cennette.
hâlâ yaşadığımı düşünmek bile istemiyorum.

goremiyorum ya. net biseyler goren isteyen korkusuzca soyleyen insanlar garibime geliyor. hickimse bilemezdi ikinci ucuncu depremlerin daha olacagini yine enkaz altindaki insanlari o yardim cagrilarini. gogus kafesim sıkısıyo valla. gelecek 5 yil 10 yil falan cok uzak. yarinimizi goremiyorum ben. bi dk sonramizi bilemiyorum. garip. sadece iyi yerlerde olacagimi olacagimizi dusunmek istiyorum temenni ediyorum. bu kadar

herşey yolunda giderse eğer
salonda, mutfakta ne bileyim balkonda falan olurum nerde olacağım?
1 günde bile, ne günü 1 dakika da neler değişiyor neler.
şu anlık bir gelecek canlanmıyor gözümde.
herkes çok iyi ve mutlu olur umarım.

dubai'de smoothiemi içip sıcaklardan şikayet ederken görüyorum.*

görmüyorum.

ney?

(bkz: hanımefendi ben deliyim)

nerede olurum bilmem de param olsun lütfen

beş yıl sonra var olursak şu an olduğum yere gelip oturucağım ve koskoca beş yıl geçti bir adım ilerleyemedik diyeceğim.

bunu siz istediniz.

ölmeyip 10 ağustos 2028 de görmeyi isterim.
konum atarım gelirsin , ikişer bira bana uyar.

toprakta.
oradan geldik ya herhalde çekiyor sanki. :p
eğer ki 25'e bastıktan sonra 26'yı görürsem sanırım her günüme lanet edeceğim. soru beş yıl ama biz 2 yıl diyelim çünkü tahammül edemiyorum.
6'yı rakam ve sayılarda hiç sevmiyorum. kesinlikle uğursuz ve 26 o yılı yaşamak istemiyorum.

1 senede 15 ülke gezdim 5 sene sonra görmedigim yer kalmaz umarım hayallerimin hepsini başarmış olmayı diliyorum.

kendimi arıyorken olmaktan korktuğum yerdeyim, bendeyim! *

allah bilir gaybi ben bilemem.

popomun üzerinde, bilgisayar başında. *

ilk buluşmamda sormuştu. son buluşmam oldu.

bu kadar motorsiklet sevgisi ile maksimum kendimi gördüğüm yer mezar daha üstünü düşünemiyorum.

bizim aileyi çok garip gömmüşler. şurası diyebileceğim bi mezarlık olmadığından tam kestiremiyorum.