kişinin kendi gibi birisiyle birlikte olması

ne eksik ne fazla sanki kadını\erkeği kopyalayıp kendisinin karşı cinsi birisini yaratmışlar da onunla bir yaşam beraber olma durumu söz konusu olmasıdır. acilen dünyaya getirilmesi gereken bir özelliktir.
buna kısaca ruh eşi diyorlar lakin kaç kişi var ruh eşim dediği kişiyi bulan? black mirror gerçek olsun kampanyası bu aynen. puanı düşük olan yallah tazyik olsun.

milyonda bir ihtimali olan durum. beni tabi ki bulmaz. bulsa da ben yanlış numara der kapatırım muhtemelen. *

muhtemelen kendinizden sıkılıp kaçmak istediğinizde yine kendinize çarpmanıza neden olacak ilişki tipi. tencerenin yuvarlanıp kapağını bulması yerine tencerenin üzerine tencere kapatmaya çalışmak gibi bir şey.

istemeyeceğim şeydir. bence bir ilişkide aynı olmaktansa birbirini tamamlamak ve birbirlerine bir şey katmak daha önemlidir. birbirlerine aşırı benzeyen insanlarda bunun olma ihtimali düşüktür*.

bir elmanın iki yarısı olmaktansa birbirini tamamlayan iki yapboz parçası olmak daha iyidir.

birlikte olmanın mümkün olmadığını düşündüğümdür, çok benzediğim bir kişi ile öyle bir denemem oldu, kesinlikle olmuyor, ama bazı şeyleri başkası yapınca farketmek, insanı geliştiren birşey, o anlamda sizi mecburen özelleştiri yapmak zorunda bırakan bir durum, ki başka türlü insan kendi kusurunu çok zor görüyor, iddialı bir insansanız yada öyle olduğunuzun farkında değilseniz, size ayna tutuyor, bence size çok benzeyen bir kişiyle vakit geçirmek bir şans, ama birliktelik mümkün değil..

ne klon karakter ne elmanın diğer yarısı klişelerine inanıyorum. birincisi monotonluk ikincisi sürekli çatışma getirir.
partnerinizle hem ortak yönleriniz hem farklılıklarınız olmalı. bunları bir potada harmanlayabilirseniz o ilişki yürür, kimyada iki farklı maddenin tepkimeye girip yeni bir maddeye dönüşmesi gibi.
tanım: klon karakterlerin ilişkisi

bir elmanın yarısı iken tam uyumlu eşini bulmuş ve elmayı tamamlamıştır. ne mutlu ona.

aynadaki haline aşık olmandır. o kişiyi değil kendini sevmektir kanımca...
zıttını keşfetmek onu sevmek daha heyecan vericidir.
(bkz:ı love you for what i am not, did not want what i have got)

çok sağlıklı olmayacak olan birlikteliktir. insan zaten farkında olmasa da karşı tarafın kendinde olmayan güzel mizacına tutuluyor genelde ve bağ kuruyor. kendi gibi biriyle birlikte olduğunda kendinde sevmeyip eleştiremediği özelliklerini karşı tarafta eleştirecektir. ee bunun bir de karşılıklı olduğunu düşünün.(bkz: swh)

moliere olabilir.
insan kendine benzeyeni sever diyor kendisi.

bu konu birçok yönden tartışılabilir bir konu.
öncelikle kabullenelim, zıt kutuplar birbirini tamamlar cümlesi bir palavradan ibaret...
insanların birbirlerini tamamlaması için kişisel özelliklerinin belli kriterlere uyması mı gerekir, sanmam.
karşılıklı saygı ve sevgi çerçevesinde iki insan elbette ki mutlu olabilir. sorunlara ortak çözümler bulunabiliyorsa, her iki tarafın da birbirlerine olan güvenleri tamsa, ilişkiye üçüncü kişiler dahil edilmiyorsa karakterler ne kadar farklı olursa olsun bu tür ilişkiler insanı en az yoran, en huzurlu ve en sevgi dolu ilişkilerdir bence.
ilişkileri bile belli kalıplara sokmaya çalışan topluma kanmayın, bu o kadar da komplike bir eylem değil, sadece sevin...

sağlıklı bir ilişki için olması gerekendir. eskiden kendinden tamamen farklı biriyle olmanın birbirinin tamamlayıcısı olduğunu düşünürdüm. (bkz: dikotomi) fakat benzer ideolojiye sahip olmadan aynı yol üzerinde ilerlemenin zor olduğunun farkına vardım. neticede o yolda birliktesiniz ve aynı pencereden bak(a)madığınızdan karşınıza en ufak bir engel çıktığında bile ortak bir noktada buluşamayıp düşüp kalmanız olası.

kendini sev(e)meyen biri için ızdıraptır.

bunun bir oranı olmalı. ben kırmızı çizgileri çok olan bir insan değilim ama yine de kırmızı çizgilerim var. bu oran %30 olsa benden %70 farklı biriyle olabilirim. kendimle aynı olan biriyle sıkılırım çünkü ben yeni şeyler öğrenmeyi seviyorum. benim tezlerime karşı mantıklı argüman üretecek olduktan sonra tam zıttını da savunabilir. yeter ki sıkışınca çamura yatmasın.

bu konudaki en güzel örneklerden birine geçen gün rastladığım şu fotoğrafta vardım; nuri bilge ceylan ve sevgili eşi ebru ceylan. şu benzerliğe bakar mısınız?

kisiyi evinde olmak gibi hissettirir

(bkz: şans)

haksızlık.

görme engelli biri yalnızca görme engelliye mi aşık olabilir? kendisine benzemeyeni sevmeye hakkı yok mudur belki de sizin kadar şanslı yaratılmayanların?

edit) görme engelli değilim.

hehe sanki birini buldunuz da ya bu bana uygun mu diye düşünüyorsunuz. tüm kuşları ıghtiniz bir leylek kaldı.
olum fakirsiniz siz fakir, sen kendini geçindiremiyorsun zaten senden bir ikincisiyle ne yapacaksın allahım çıldırtmayın beni ya *